Ellerimde Kırlanıçlar Besledim

Son güncelleme: 26.06.2010 11:46
  • noimage

    Ellerimde kırlangıçlar besliyorum
    Günün bittiği yere
    Camdan çok taşa dönerken içim
    Dilimde bir dua içime sızan
    Biliyorum hala Tanrı var
    Tanrısız da kalsam.

    Adamakıllı kafam duman bugün.
    Okudukça iyice bulanan
    Yaralarım açılmış dururken kanrevan
    Kimseye dokundurtmuyorum
    Denizlere vuruyorum ruhumu ve yaralarımı da
    Nasıl yanıyor
    Hem de nasıl senin için.

    Bir kere korkulara hazır ol durdu mu insan
    Bir daha ayrılamaz karşısından
    Korkularım olma bu sefer
    Bu sefer uzun bir yol ol.
    Çok soluklu ,çok ağdalı
    Bir şiir gibi taşırız terkimizde
    Ellerimle beslediğim kırlangıçları.

    Sonra damağımız gibi kurumuş bir çöl buluruz.
    İki sözcükle birbirimize vuruluruz
    Vuruluruz Ardahan da ölümü çıkış gören kızlar gibi
    Yüreğimizde bir av tüfeği
    Sesimize avlanır dururuz.
    Dururuz bir soluk
    Kırlangıçları salarken uzağa
    Elbet bizde uzak bir yol oluruz.

    Fırtına çıksa
    Bugüne dek toz kümelerinde kaybolan
    Yutkunduğumuz şiirleri de buluruz.
    Gökyüzü yıldızlarıyla
    Başka bir dünyayı müjdelerken
    O atlas yorganın altında birbirimize sokulur
    Uyuruz.
    alıntı
#26.06.2010 11:46 0 0 0