1. Ana Sayfa
  2. İslam
  3. Karıncalar

Karıncalar

Son güncelleme: 14.08.2010 23:10
MiSS-FENER MiSS-FENER foto
  • Karıncalar Hikayesi - Gerçek Hayattan Alıntıdır - Hikayeler - Havva Gülbeyaz

    Doğayla bütünleşmeyi aylar öncesinde planlamıştım. Bir çok insanın plajlara koştuğu yazın kavurucu sıcağında kendimi doğduğum topraklara attım. Yemyeşil bir doğa evimin önünden geçen akarsu ve ben kendimden geçiyorum. Oltayla balık tutmanın tadını anlatmam mümkün değil' Sahilde güneşe karşı yatmaktan ormanda dolaşmak ve canlılarla ilgilenmek benim en büyük zevkim'Hayvanların hareketlerini izledikçe insanların dengesizliğine üzüldüm.Onlar birbirlerine bizlerden daha saygılı kavgasız gürültüsüz işlerine devam ediyorlar. Daha çok da karıncaların dayanışmasını gördüğüm an ağlamak geçti içimden' kızımla bahçede top oynuyorduk. Yorulunca oturduğumda ayaklarımın ucunda karınca yuvasını gördüm. Taksim meydanını aratmayacak bir kalabalığı vardı onların dünyasının' Bir yerlere koşturuyorlar ve sanki birbirlerinin yanından geçerken şapkalarını çıkarıyorlardı. Yanıma gelen kızıma karıncalara bakmasını istedim. Yanıma oturan kızım;

    ' Karınları aç o yüzden dolaşıyorlar' dedi.

    Gülümsedim.

    Demek aç olan insanlar dolaşıyor tok olanlar tatil yapıyorlar. Ama karıncalar arasında yatan yoktu. Hepsi aç mı diye düşündüm. Ama biliyorum ki onlar toplum olmayı başarmışlar toklar açlarla birlikte çalışıyor hep birlikte topluluklarını yüceltiyorlar.

    Kızıma gidip ekmek alıp gelmesini söyledim. Koşarak yanımdan uzaklaşan kızım birkaç dakika içinde elindeki cipsle geldi.

    'Neden ekmek getirmedin' dedim.

    ' Anneannem kızar diye cips getirdim'dedi.

    'Kızmazdı yavrum' dedim.

    ' Ama önceki gün köpeklere ekmek verdim diye kızdı bana. Ben de senin aldığın bisküvileri verdim köpeklere'Yine kızdı'Annem aldı dedim' dedi.

    ' Kızım anneannen kızmamıştı. Köpekler ekmeği yemeyince sokak kirleniyor ya'' dedm.

    Cipsleri küçük parçalar halinde karıncaların bulunduğu alana attık ve sonra seyretmeye başladık. Küçük parçaların ucundan tutan hayvanlar yuvaya doğru taşımaya başlamışlardı. Kızım onları izlemekten zevk alıyordu bunu onun gözlerinden okumuştum.

    Sevincim ise kızımın doğa ile iç içe olacağı bir köyde yaşama fırsatı bulmasıydı. Bura da doğallık saflık ve temizlik var. Şehirde yıllarca vermeye çalışacağım eğitimi burada hayvanları gözlemleyerek öğreniyor.

    Birkaç dakika sonra ben eve gittim ve balkondan onu izledim. Kızım hala karıncaların başındaydı. Yanına gelen arkadaşına;

    ' Dur gelme' Karıncaları ezersin. Biz annemle onları besledik' dedi.

    Benim mutluluk anım buydu. Ertesi gün yine aynı saatlerde karıncalara ekmek götürdü ve kızım verici olmayı öğrenmişti.

    Daha öğreneceği çok şey var bu doğadan.


    Havva Gülbeyaz
#14.08.2010 23:10 0 0 0