Günlerden karagün,saat sevdanın tam üzerinde durmuş
Zamanın pilini tüketen sen misin yoksa ben miyim anlayamadım!
Aslına bakarsan aslı sende kalmış suretiyle idare ettiğim bir kalple yaşamak
Nekadar acıtsa da canımı,durduramıyorum sen diye coşan şu deli kanımı
Ben delikanlıca sevdim,sen kansız çıktın!
Bilir misin sonbahar gülüm;
Akrepler kendini zehirlermiş tehlikeyi gördüğünde
Ölüme meydan okurmuş hayata tutunmak için!
Benim tutunacak dallarım zehirli
Umuda her el attığımda ölüyorum
Kalbim sana meyilli.
aslında şu son iki paylaşımının altına yüreğine sağlık yazmak yerine şiir yazmayı isterdim hele son paylaşımının hissettirdiklerine satırlar dolusu yazabilirim fakat senin kadar duyguyu veremeyeceğim korkusu ile vazgeçtim yüreğine sağlık kalemin daim olsun oparetör
Okyanus yutan mıdır yoksa olduğu yerden ileri gidemediği için yutkunan mı?
Okyanus can barındıran mıdır yoksa acımadan can alan mı?
Ben bir okyanusum desem denizler büyük benden
Ben deniz olmayı özledim desem hasretlerim kabarır okyanus sevdasında
Bak yine kaldım ortalarda
Ve sürünüyorum kenarlarda.
sana yazamıyorum bu gece operatör nedendir bilmiyorum ama yazamıyorum her kelimenden yüzlerce cümle yazabilirim ama bu gece hissedilen dökülemiyor kelimelere
Yazıyorsun aslında.Umutsuzluğu yazıp,kararmış gözlerinle ışık ararken kendine duyduğun hıcı yazıyorsun.
Ellerinin yazmak için heveslendiği gecede suskun kalmayı seçen yüreğinin nefesini kesen durgunluğunu yazıyorsun.
Ve ben de arada bir deliren yüreğimin sesini dinlerken sessiz kalamıyorum gece düşen gözlerimin nemli bakışında.
Sus o zaman konuşma.Ama susarken yüreğini de gönder lâl olan dilinin yanına.
Ya kanayan yaraların tuzu gözyaşların!Durdurabilir misin onu?
Bir beyaz kâğıt al önüne ve kalemi at gitsin çöpe
Gözyaşlarını kurşun gibi diz beyaz kâğıt üzerine
Ve oku bana sevdanın silinmeyen şiirini.
Boşver gitsin
Gittiği yerde bitsin
Bittiği yerde zulüm olsun
Ve her zulümden ölüm doğsun
Ölümüm duan olsun dudaklarında
Dudakların yansın beni her okuduğunda
Yangınlar gönlünü sarsın,yansın kalbin bensizliğe.
susmak yapabildiğim tek şey susmak
ve kaçmak tüm insanlardan
yaşarken ölümü tatmak benimkisi
yaşarken hapsetmek duvarlar ardına
yokluğunun sonsuzluğuna gömmek bedenimi
susmak ve kaçmak herşeyden herkesten uzaklaşmak
artık çekilmez oldu bu sancılar
karabasan gibi çöken ağrılar
geceler gündüz gündüzler gece gibi
uykular haram gözlere...
dil derdin söyleyemez oldu
yürek sevdasından geçti
beden yokluğa sarılıp ölümü
ölümse saatini bekler oldu
derinden bir offf la bitecek ömür
gözlerim açık gidecek biliyorum
yanarken sevdanın ateşiyle böyle
neyseee
susma vakti yine.
gözler ama görmez etrafı
dil lal söylemez kelam
ruh sığmaz bedene uzanır arş ı aleme
beden yaşar görünse de içten içe çürümekte
bir tek yürek yaşamaya gayrette
oda içinde sen gizlisin diye....
Sen.Sen kimsin?
Tanıyabilir misin benim kadar seni?
Sana en çok ne yakışır
Ya da seni en çok mutlu eden şey nedir bilir misin?
Kaşlarını çattığında gözlerinin aldığı rengi görür müsün?
Rüzgârlar estiğinde saçlarının dansını seyredebilir misin?
Soruyorum şimdi sana:
Sen,bir ben olabilir misin?
Senden öte geçip ben gibi sevebilen!
bir adı mı olmalı
illa gözleri gözlerine mi değmeli
illa ellerin mi gezinmeli saçlarında
bir sen var bedenden içeri
yüreği kasıp kavuran sevda
sen olmak mıdır?
senin gibi sevmek midir aşk?
Yok Yok merak etme..!
Bu suskunluğum Hayra alâmettir sevgili...!
Alfabemin sükutu seçmesi,seni korkutmasın.
Sen Sustuklarımla bensin artık...
Ne konuştuysak hep birşeyler eksik kaldı yüreğimizde,
Bana bir harfde vermedin ki,kendi dünyamda sana cümleler kurayım...
Bende yanlışlık yok,yanmışlık var sevgili...
valla öyle bir şiir tarlasına düştüm ki bende sabah sabah aman allahım ne oluyo dedim... dedim ve bende şiir tarlasına bir tohum attıım . hadi hayırlısı dedim