Bana inanan tek kişi sendin belki de,
Beni anlayan, anlayacak olan, sendin.
Bir tek sana anlatabiliyordum, derdimi.
Bir tek sen anlıyordun, beni.
Belki hep susuyordun ama,
Öyle umuyorumki anlayordun beni.
Çünkü anlattığım her şeyi,
En çok sen hevesle dinliyordun,
Belki de en çok sen merak ediyordun.
Hep, bugün ne oldu gözüyle bakıyordun bana.
Anlamış sezmiştim bana olan ilgini,
Bir teselli veriyordun belki bana.
Ama hep susan sen konuşan bendim. Neden?
Bir tek kelime söylesen,
Bir tek soru sorsan yetiyordu bana.
Sanki senin bir hayatın yoktu da.
Beni düşünüyordun hep.
Sadece bana değer veriyordun.
Bir tek benim yanımda bu kadar mutluydun.
Kim bilir? Belki de bir hayatın yoktu senin.
Bir nevi yalnızlıktı belki senin öykün.
Belki yalnız kalınca geliyordun yanıma,
Derdime derman bulup,
Bir teselli veriyordun bana.
Ama, ama sana kim teselli veriyordu?
Düşündürüyordu bütün bunlar beni.
Seni kaybetmemek umuduyla,
Yalvarıyorum sessizliğe,
Ne olur konuş benimle...
Sevgili ozlems_o,
Daha önce de bu güzel şiiri okumuş,
fakat sürpriz yapmak için hiçbirşey yazmamıştım...
Sizin gibi şiirden anlayan birinin,
bu şiiri, paylaştığıız binlerce şiir arasında en iyi şiir olarak seçmesi,
benim harkekete geçip Flash animasyon haline getirmem için
yeter de artardı bile...
Size ve bu şiir için beni uyaran sevgili stormysea arkadaşıma
binlerce teşekkürler.
bu şiiri flash olarak hazırlamanız beni ne kadar sevindirdi anlatamam
gerçekten stormysea arkasaşıma ve size çok teşekkür ediyorum
gerçekten buraya bi sürü şiir sundum hepsini özenle seçiyorum hepssi birbirinden güzel yalnız bunu bi ayrı seviyordum okumaya doymadığım şiirlerden biriydi
ama artık okumuyorum izliyorum sizin sayenizde
tekrar teşekkür ediyorum hoş bir bir sürprizdi bu bana