ey kalemimden kıskandığım;
ürkek gözlerle kapında bekliyorum seni
bilsem benim gibi duygular beslediğini
umarsızca düşünmeden önüne sereceğim yüreğimi
anladıysan anladın işte
daha ne duymak istersin ki
en yalın ,sade halimle döktüm içimi
bekleme benden süslü kelimeleri
hiç kimse icin almadımki elime ben kalemimi
uğruna yüreğimi paramparça ettiğim
hazırmısın ruhunu bana teslimiyete
kalbindeki yaraları iyileştirmeye
hafızandaki bütün resimleri ateşe vermeye
bilesin ki yokluğunun esiriyim
ama hazır değilsen gelme sakın gönlüme
girdinmi cıkamazsın bir daha geriye
hazırmısın katmaya beni ömrüne
değilsen söyle bileyim
seni uzaktan sevmeye devam edeyim
girdinmi cıkamazsın bir daha geriye
seni uzaktan sevmeye devam edeyim
Dilimizdeki hiç bitmeyen ve yarım kalmaya mahkum bir ezgidir sevgiliye özlem.Herzamanki gibi yine çok güzel aktarmışsın yüreğinden geçenleri.TEŞEKKÜRLER bu güzel paylaşımın için.