parmak uçlarında yürürdüm kalbinde
çıtım çıkmazdı ürkerde beni kovarsın diye
sürgün yerimdin sen benim
yavaş yavaş nefes alırdım
sen rahatsız olma diye
hani demiştin ya bana
''Beni sessiz sev'' diye
bende hep sessiz severdim seni
dilim lal olurdu kimi zaman konuşamazdım
peki ya neden yoksun yanımda şimdi
ses mi çıkardım yoksa
o yüzden mi kovdun beni
şimdi öyle sahipsiz ki harflerim
aşk'ı anlatan kelimelerim kekeme
adın dilimde bir bakire
hadi gel de boz şu yalnızlığı
nefes dahi almadan
sessizce severim yine seni
parmak uçlarında yürürdüm kalbinde
çıtım çıkmazdı ürkerde beni kovarsın diye
sürgün yerimdin sen benim
yavaş yavaş nefes alırdım
sen rahatsız olma diye
Aslında hiç bilmezler en rahat ve huzurlu oldukları yerin o kalp olduğunu.EMEKLERİNİZE VE KALEMİNİZE SAĞLIK,DUYGU SELİNİ ÇOK GÜZEL YÖNETMİŞSİNİZ.
parmak uçlarında yürürdüm kalbinde
çıtım çıkmazdı ürkerde beni kovarsın diye sürgün yerimdin sen benim
yavaş yavaş nefes alırdım
sen rahatsız olma diye
insan bazen nefes almaya korkuyor
bazende sevmeye
daha fazla nasıl severim diye düşünüyor
düşünmekde kaar etmıyor
insan yaşaması lazım sevdigini
hayalini
yaşanılası hayaller lazımdı bana
hayalimi yaşayacak sevgi lazımdı
sendin hayalini bile kuramadıgım sendin...