Yargılama vakti bitti , İnfaz vakti geldi.
Ne siz bana acıyın, ne ben size yalvarayım..
ßir daha sormayın anlatmam,anlatamam.
Dahası unutup anlatmamalıyım..
Onu gömdüm anılara,bakdım durdum aylarca boşluga..
Özlemle beklemişdim onu oysa..
Ne o geri döndü, ne de içimi yakan hasret son buldu..
Anılarla dolu bu sehir bile beni kovdu..
Bırakında gideyim bu sehirden,
Bırakında kendi yalnızlıgımı yasayayım..
Ölümün soguklugu gibi çöker gecelerin yalnızlıgı üzerime..
Bir baskası paylasamaz onu benimle..
ßenim hesabım yargılayamadıgım gecmişimle.
Ne içtigim şişelerimle,ne unutamadıgım sevdigimle
Benim hesabım kendi benliğimle..
...O...
Sevdigine ihanetten kendi kendini yargıladı ve ölüme mahkum etti.
Beynine sıktıgı korku kurşunuyla onda yasamama son verdi.
Yaşamı gibi ölümüde çok acıydı..
Vasiyeti üzerine ona olan duygularımı körelttim..
Ona olan sevdamı öldürdüm..
Ve sonsuzluğa dek yüreğimi..
SİYAH KEFENLE maziye gömdüm
Ben sizlerin o güzel yüreklerinize ,sevgi dolu yorumlarınıza kurban olurum ya,
nasıl duygulandım bu sıcacık yorumlar karşısında,okuyan gözleriniz,yorum yazan elleriniz
dostane gönlünüz sağolsun,var olun dostlarım