Aşk,
bir yük şimdi,
bu hasta yüreğime.
Çaresizim biliyorum,
seni sevmekten başka bir çıkar yol bulamıyorum.
Hiç birşeyden korkmam diyorum,
şimdi çok korkuyorum.
İnsanların beni çiğnemeleri,
hergün birazcık daha eksiltiyor beni,
ama yinede seni çok seviyorum.
Sonumuzun ne olacağını bilmiyorum,
yürüyorum bir ip üstünde,
ve nezaman düşeceğimi,
bilmiyorum.
Bazen düşmeyi çok istiyorum,
seni bir dostuma anlatıyorum,
ortak oluyor acıma,
Oysa insanlar kanatıyor bu yarayı.
Hergün bana gülüyor insanlar,
hasta düşmüş İçimi,
çok acıtıyorlar.
Korkularım beni,
bu hikayeye noktayı koymaya zorluyor.
Düşünüyorum....
Sana olan aşkımsa,
yaşamaya zorluyor beni.
Düşünürum....
Senin için yaşıyorum,
Çünkü seni çok seviyorum.
Her gece kahrımdan ağlıyorum.
Durup tekrar ediyorum hayattan öğrendiklerimi.
Düşünüyorum....
Ve anlıyorum,
aslında sonu galiba biliyorum.
Büyük bir şehirde,
hergün harcanan yüzlerce insan gibi,
bizide,
bu aşkıda,
harcamalarına göz yumuyorum.
Kendime söz geçiremiyorum,
kendimi çiğniyorum,
bu hikayenin sonunu,
biliyorum,
herşeye rağmen,
seni çok seviyorum.
Bizi ayıracak eceli bekliyorum.
Cok güzel bir siir..eline yüregine saglik arkadasim
Bütün duygularini tabiki burada bir siir icinde paylasman cok güzel
cünkü,,ayni zamandada bizimle paylasmis oluyorsun
Tesekkür ediyorum
Kardeş harikasın ya valla herhalde daha birkaç fırın ekmek daha yiyecez senin gibi olmak için.Sen duygularını döktüğün zaman sallıyorsun etrafı herzaman olduğu gibi.