Bazarın Kiçik hambal 1 Yazısı - bazarın Kiçik hambal 1 Seyit Əhməd Uzun - Seyyid Əhməd Uzun Yazıları
On iki, on üç yaşında göstərirdi. Üstündə solğun mavi bir köynək, altında isə dizlərində moda olmayan bir yırtığı olan cins şalvarı, ayaqlarında da qara bir başmaq var idi. Uşaq əlində kiçik bir bazar avtomobiliylə alış-veriş edənlərin arxasında gəzirdi.
Orta yaşlı, yüngül göbəkli bir adamı əlində paketlərlə bazardan çıxarkən gördü. Dərhal yanına qaçdı.
-Əmi taşıyayım, yorulmayın ...
Adam uşağın üzünə qayalara dəyən dalğaların hırçınlığıyla baxdı. Uşaq qaya olmadığı üçün baxışların vuruşuyla gerilədi. Əlində avtomobil bazardan çıxanları təqibə qaldığı yerdən davam etdi.
Biznesmenin şən səsləri Bazar səmasında əks-sədalanırdı. 'Gəl vətəndaş gəl torpağın qoxusuna gəl!' 'Haydı kesmece bunlar qan qırmızısı gəl!' Bazarın kiçik hambalı səslərin arasında bir qağayı kimi gözünə müştəri kəsəyə çalışırdı. Iti baxışları əllərində paketlərlə bazardan çıxmaq üzrə olan iki gənc qızın üzərinə sıxlaşdı. Dərhal oraya seğirtti. Gənc qızlardan biri hicablı, mavi gözlüydü. Digəri isə düz qumral saçlı, ela gözlüydü. Kiçik hambal dodaqlarından dua kimi istək sözləri tökülürdü:
- Abla taşıyayım. Siz yorulmayın ...
Gənclər bir-birinə baxdı. Ürəklərindəki müsbət enerji gözlərinə oradan da dillərinə əks olundu. Çadralı olanı əllərindəki paketləri uşağa uzatdı ..
-Al baxaq gənc, bizi yorulmaktan qurtardığı üçün təşəkkürlər.
Qumral saçılısı da əllərindəki paketləri avtomobilə buraxdı. Bərabərcə getməyə başladılar. Dil işlemeyince ayaqlar üçün yol çəkilməz olurdu. Qumral saçlı qız uşağı boydan süzdülər. Sonra:
-Gənc adın nə?
-Ömər, bacı.
-Okuyor musun Ömər?
-Bəli, bu il ibtidai təhsilin bitirdim.
Qısa bir səssizlik oldu. Tam o sırada sərt bir əyləc səsi eşidildi. Anasının əlindən qaçan bir uşağa çarpmamak üçün ani bir əyləc edən avtomobilin səsi idi. Hadisə uşağın xilas yatıştı deyərkən çatıq əzələlərlə uşağın yanına bir adam gəldi. Heç gözlənilməz bir şəkildə uşağı döyməyə başladı. Adamın bu reaksiyasına avtomobil sahibi belə müdaxilə edərək adamı yatırmağa çalışdı. Hırçın sifətli adam qışqırmağa başladı:
-Sizə nə qardaşım mənim uşağım deyilmi?
Çadralı qız başını yelləyərək qarışıqlığını dilə gətirdi: 'Vay be nə atalar var bu dünyada! Ata olmaq uşağı döymə haqqı verirmiş kimi necə də sıxılan sıxılan qışqırır. '
Bu sırada Ömər hüznlü gözlərlə hadisəni seyr edirdi. Bacı sözü üzərinə belə dedi;
-Abla be kaş ki mənim də atam olsaydı da məni dövseydi. Bəlkə o zaman SBS_nin qeyd olacaq pulum olardı da imtahanı kaçırmazdım ...
Gənclər Ömərin duyğu vulkanı sözlərinin atəşiylə qıpqırmızı oldular. Qarışıqlıqdan nə deyəcəklərini bilmədilər. Özünü ilk toparlayan qumral saçlı qız oldu. Amma bu toparlanışı həyəcanını kaybettirmemişti.
- Nə! Atan yoxdur?
- Bəli bacı yol qəzasında ölmüş. Anama bu şəkildə dəstək olmağa çalışıram.
- Yaxşı imtahana qeydiyyatdan keçməmisiniz, dedi çadralı qız.
- Pulum yox idi nə edim. Kira günü keçdiyi üçün ev sahibinin öfkesiyle qarşılaşmaq istəməyən anam elimizdekini də ona verdi.
Dil işləyincə yol tükənir, dişlənən yolun uzunluğu fərq edilmirdi belə. Gənclərin evinə varmışlar. Ömər əşyaları çıxarıb ablalara verdi. Ödənişini aldıqdan sonra boş avtomobilini çəkərək bazara doğru getməyə başladı.
Gənclərin gözlərində buludlar gəzirdi. Əllərində paketləri, Ömərin arxasından baxırdılar. Hüzn küləkləri ürəklərində fırtınaya çevrilirdi. Istək xarici qışqırıq eyni anda iki gəncin dodaqlarından əks olundu: 'Ömeeeer!'