Zigon Sehpa
Bugün ordaydım,
Aynı yerde aynı evde.
Aynı kapıdan girdim içeri,
Tesadüf bu ya,
Aynı anahtar kalmış bende.
Sandalyede yeleğini unutmuşsun,
Masada kahkahanı,mutfakta bardağını,
Salon da duruşunu unutmuşsun.
Sonra yan odada hıçkırığını,
Koridorda göz yaşlarını
Kapı da çarpıp çıkışını unutmuşsun.
Bir çiçeğin zehri düşmüş
Zigon sehpaya,
Bir rujunun rengi düşmüş oval aynaya,
O kavgadan arta kalan kırık vazoyla,
İkimizin kalbi düşmüş tozlu balkona.
Duvarda ki resmin de gülüşün kalmış
Son içtiğin fincan da dudak izlerin
Portmantonun yanın da gidişin kalmış
Kapı da bıraktığın ayak izlerin
Yastığının üstün de saçını buldum
Posta kutusun da mektuplarını,
En son dinlediğin şarkını buldum
O hicaz da kalmış göz yaşlarını.
Yazan böyle yazmış demek şarkıyı
Nasıl da anlam buldu
Sen olmayınca.
Ne eyleyim köşkü ne eyleyim sarayı
için de salınan YAR olmayınca...
Ben şarkı , fon, ekleyeceğim diye ne konu açabiliyorum, ne de konuların zevkine varabiliyorum
Valla hepiniz bir oldunuz beni erittiniz, konu açan ellerinize sağlık
Resimler harika,
kimse kimseyi durdurmasın ben hüzünlensemde okumak tatlı bir zevk veriyor...
demin hmaskı okudum şimdi eflatuna geldi sıra ee refik vede murat sizde arkadaşızsınız anladığıma göre sıra sizdee..buyrun ben hazırım okurum...
benimde hazırda şiirlerim var ama ben bekliyeyim sıramı yazmayanlara vereyimmi diye düşünsemdee dayanamayıp atıyorum.
allah sana kolaylık versin hiçbirşey.hem okumak hem eklemek daha mı bir yorar dersin..
öpüldün eflatun renkli yüreğiciğinden..
Teşekkür ederim Arkadaşlar düşünceleriniz ve
yorumlarınız için...Sizlerin yüreginizin temizliği ve
güzelliği önemli olan. Burda yaptıgımız paylaşımlarda
dikkat ettim ki ruh hallerimizi yansıtıyor bir yerde.
Aynı duyguları aynı mutlulugu aynı hüznü aynı konuda
paylaşmak kadar güzel ne olabilir ki daha...