1. Ana Sayfa
  2. Duygusal
  3. Kumrular Sokağı

Kumrular Sokağı

Son güncelleme: 05.09.2012 08:34
Nerissa-Su Nerissa-Su foto
  • Kumrular Sokağı Şiiri - Aşk Şiirleri - Yalnızlık Şiirleri - Duygusal Şiirler - Aşka Dair Yazılılar


    noimage
    Kumrular Sokağı Şiirler
    noimage

    I
    Yağmur dalgın bir efkâr giyinir Ekim'de.
    Kumrular sokağı'nda çekilmiş bir diş gibi kalırım;
    çekilmiş bir diş gibi Diyarbakır'dan...

    Ağrırım,
    bağırırım
    aldırmaz!

    İlle de gökkuşağı giyinir gökyüzü her Ekim'de...
    noimage
    II
    Kumrular sokağı bir kente uzayıp gider.
    Gökkuşağım, ayrılığım,
    ömür ki eskir ve aşka uzayıp gider
    noimage
    Tırmalarken göğsümü sabrın sancısı,
    yalnızlığın kül tadıyım;
    bakarım, yağmur utanmaz bulutundan,
    hasretin üvey adıyım..
    noimage
    III
    Kumrular sokağında
    efkârın adıyla bir akşamüstü;
    gövdesine tutunmuş dal,
    dala tutunmuş serçe,
    telaşlı, o da kendince
    Sonra aşklarda kül, camlarda perde;
    usulca harlanır sevişmeler de...
    noimage
    IV
    Kumrular sokağında
    andlara hep bol geldim,
    küfürlere dar.
    Dönüp baktım, ne göreyim,
    yağmalamış gençliğimi yargıçlar!

    Desene Sivas'ın kırık sazıyım,
    kendimin ayazıyım,
    kalbimde ölü çocuklar
    Tufanlar ardımda ve buruşuk anılar.
    Nedense hiç uslanmamış bozgunlar.

    V
    Oysa haklı ve haksız bütün kitaplar yazılmıştır.
    Susuşlar eskimiş, küfürler edilmiştir.
    Biliyorum, yalnızlıktan öte dostun yok insan;
    insan ki bozuk paralarda bozgundur, yenilmiştir.

    /Şimdi bilekleri kesik bir intihardır yaşam.../
    noimage
    VI
    Düştüğü yerde tanımazken kendi suyunu yağmur;
    biliyorum, aynı dalda gül bile anlamaz dikenini.
    Anlasana, anlatamaz kimse yıkımını başka yıkıma.
    noimage
    Cudi'de napalm Datça'da ıssız koylara,
    New york Şırnak'a anlatılmaz.
    Her gün yanar söner yanar söner kasvetimle bin ateş;
    ölüm, dirilere anlatılamaz...

    VII
    Bilirsiniz her sokağın bozuk bir sicili vardır
    ve utancı sokakların,
    günleri şehvete fedâ eden şizofren babalardır.
    Gözlerinde yalnızlığı
    bir hançer gibi saklayan kadınlardır.
    noimage
    Sonrası sokakların, bozkırlardır,
    hani bir ak tay düşüyle uzayıp gider
    ve rüzgârların ıslığıyla göklere teğet geçer.
    noimage
    Oysa kumrular sokağı bir kente uzayıp gider;
    gökkuşağım,
    ayrılığım,
    ömür ki eskir ve aşka uzayıp gider
    noimage
    VIII
    -Daha sevginin herkesten şikayeti var.-
    Daha herkes kendi sanıklığıyla kör,
    tanıklığıyla yargıç.
    Bu yüzden söz,
    bitmiştir...
    noimage
    Gökyüzü
    mü?
    O,
    kırgındır,
    kirletilmiştir!

    Yılmaz Odabaşı
    noimage










#05.09.2012 08:34 0 0 0