'Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan, Sinan Cemgil' ve daha niceleri. Mamak Askeri Cezaevinde bu çocukların çoğuyla konuşmuştum. Deniz'le anlaştığımız gibi, tuttuğum notlardan yola çıkarak bir roman yazacaktım. Sorduğum sorularla onları sürekli küçük ayrıntılara yöneltmeye çalışmıştım. Roman, bu ayrıntılardan doğup gelişecekti. Ne yazık ki iş yarım kaldı. Hele belgesel bir roman için elimdeki notların yetersizliğini görünce böyle bir çalışmaya girmekten vazgeçmek zorunda kaldım. Yıllar sonra, bir başka biçimlemeyle, sonunda oluşturabildim bu kitabı. 'Gülünün Solduğu Akşam', serüven dolu sürükleyici bir roman gibi de okunabilir. Ama acı ve hüzün yüklü bir kitap olduğu da bilinmelidir. Anı, belge, anlatı karışımı bu kitabı dilerseniz bir roman gibi okuyun; yeter ki sizde bırakacağı hüzün kalıcı olsun.
Içerik, Kitabın Yazarı Erdal Öz 'ün Cezaewindeyken Deniz Gezmi$ we Arkada$LarıyLa Konu$maLarından oLu$maktadır...
Yazarımız O Dönemde KıSa KıSa NotLar aLmı$ we Bu Anı Türünde Kitabı YayımLamı$...
iLqimi Çeken Bi Kaç Noktayı Yazmak iStiyorum...
Deniz Gezmi$ AnLatıyor;
"...Idam Günü GeLip ÇatınCa, O Sewdiqim, aLı$tıqım GiySiLerimi GiyeCeqim: PoStaLLarımı, Parkamı.
Beyaz öLüm GömLeqini Giydirmek iSteyeCekLer, GiymeyeCeqim. KeSin. DireneCeqim we GiymeyeCeqim.
ÖyLe Her Zamanki EyLeme Gidi$ TawrımLa GideCeqim.
Yoq, Tıra$ FaLan da oLmayaCaqım.
Gidip, Oturup, ÖnCe Bi Siqara YakaCaqım Orda.
Sonra DemLi, SıCak, GüzeL Bir Çay IçeCeqim.
Ha Bak, Rodriqo 'nun O ÜnLü Gitar KonçertoSunu DinLemek iSterim Orda. Bak, Bunu Çok iSterim. Sanırım, aSıLaCak InSanın Son iSteqini Geri ÇewirmezLer. Bunu iSteyeCeqim.
AwukatLarımın Idamda BuLunma HakLarı Var. OnLarın Orda oLmaLarını iSteyeCeqim; KeSin iSteyeCeqim. GeLeCekLer. GeLmeLeri Gerek. Çünkü Bizden SonrakiLere Umut VereCek Bu Sahne. aSıLı$ımız GürüLtüye GitmemeLi. Ipe NaSıL Gittiqimizi, GeLeCek Ku$akLara AnLataCak Doqru DürüSt, GüweniLir Görqü TanıkLarı BuLunmaLı Orda.
Bir DewrimCinin öLümü BiLe, NormaL EyLeminden, NormaL MüCadeLeSinden SoyutLanamaz.
Bir de KEndim Çıkıp Urqanı Kendim GeçireCeqim Boynuma. Bunu Çok iStiyorum. CeLLat FaLan SokmayaCaqım Yanıma. Iqrenç Bir $ey.
Ve Dönüp Ordaki HerifLere DiyeCeqim Ki: "Burada öLen YaLnızCa Benim Bedenimdir, Ki Zaten öLümLüydü, öLeCekti. Ama Dü$ünCemi öLdüremeyeCekSiniz, öLmeyeCek, Ya$ayaCak," DiyeCeqim.
Sonra AwukatLarıma DöneCeqim: "SizLer de, GeLeCek Ku$akLara BizLer Adına TanıkLık Edin," DiyeCeqim. "Görün we Tanık oLun: Bir DewrimCi öLüme BöyLe Gider I$te; Bayram Yerine Gider Gibi."
$unu da SöLeyeCeqim: "Herhanqi Bir Trafik KazaSında öLmekten FaLan da GüzeLdir Bu." ...
Arkada$Lar Tek Tek Kitaptan Yazdım, O Yüzden Küçük HataLar oLabiLir KuSura Bakmayınız...
AyrıCa Kitabı Bana Öneren @ dilem Arkada$ıma da Tekrardan Te$ekkürLer...
bu kitabin icinde aklimda kalan bir kisim var bende onu paylasmak istedim
AHMET ABI GUZELIM BIR MENDIL NIYE KANAR?
DIS DEGIL TIRNAK DEGIL BIR MENDIL NIYE KANAR?
MENDILIMDE KAN SESLERI VAR!!!!!!!!!
yanlisim varsa duzelt aklimda bu kadar kaldi?
ORiJiNAL YAZARI : dilem
bu kitabin icinde aklimda kalan bir kisim var bende onu paylasmak istedim
AHMET ABI GUZELIM BIR MENDIL NIYE KANAR?
DIS DEGIL TIRNAK DEGIL BIR MENDIL NIYE KANAR?
MENDILIMDE KAN SESLERI VAR!!!!!!!!!
yanlisim varsa duzelt aklimda bu kadar kaldi?
Ewet Dediqin Gibi;
Ahmet Abi, GüzeLim, Bir MendiL Niye Kanar
Di$ DeqiL, Tırnak DeqiL, Bir MendiL Niye Kanar
MendiLimde Kan SeSLeri.