gördüğüm düş gibisin,
hiç bitmeyen,
el sürünce kaybolan,
ve gizemini asla yitirmeyen.
belkide öyle çocuksu kalmalısın,bende;
masum bir yanın hep hüzün,
birde kendinle yalnız olan,
kimsenin olmadığı saatlerde gözleri dolan.
çoğukez akşamlarım gibi,
soğuk,küstah ve katı,
ve hep kendini saklayan.
ama içinde saf bir çocuk,
gizlenen şevkat ve kimsenin bilmediği duygular,
yüreğinde yaşama çizilmiş nice umutlar,
belkide yoksunluğundu onlar,
ya da kimse anlamadı seni veya anlayamadı,
ama yüreğin hariç,yalnızlığın olmadı,
şimdi,benim için nekadar özelse,
bir şimal yıldızı,
nekadar eşsizse,çöldeki barkan,
sende yaşamımın bozkırlarında,gönlümün mor dağlarında,
onca otun,karın içinde açan nadir hercaimsin.
ve hatıralarım gibisin,
asla unutmadığım,hiç yanımda olmayan,
vefasız olan.
kimikez sevdasın,
kimikez dostsun,
yoksunluğu acımasızlığım olan,
sen engel tanımayanımsın,
sel gibi durmayan.
doğruluksun yüze vurulan,
dağlarım gibisin,
gözümde umut taşıyan.
ve okyanuslarım,yalnızca benim bildiğim,
devdalgaları yaşamın kıyısında olan,
sen unutmadığımsın,duygularımsın,
Kaderim olan...