Agladigimi kimseye söyleme anne
Onlar beni güclü biliyor
Onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor
Ben aslinda gülerek gecirdigim her günün aksami evde aglarken.
Onlar benim icimin sizladigini,
Yüregimin yandigini bilmiyor...
Agladigimi kimseye söyleme anne
Onlar beni Kral belliyor
Onlar beni kizdim mi dünyayi yakacak insan biliyor
Ben aslinda onun gözlerine bakmaya bile kiyamazken ,
Onlar benim bir erkek ugruna
üzülecegimi tahmin bile etmiyor.
Agladigimi kimseye söyleme anne
Onlar beni aglamaz biliyor
Onlar beni üzüldümmü bulundugum sehri bulutlar kaplar biliyor
Ben aslinda odama kapanip sitem duygusuyla
bir köseye sinerken,
Onlar beni hic bir seyin sarsacagini akillarinin ucundan bile gecirmiyor
Agladigimi kimseye söyleme anne....
Onlar bunu hic bilmiyor
Onlar icin ben en saglam köprülerden daha sIki bagliyimdir hayata....
Ben aslinda ölümle yasam arasindaki cizgide bir o yana bir bu yana giderken,
Onlar hala benim icin hayatin büyük bir hayal kirikligi oldugunu bilmiyor.