Bu akşam bir resim geçti elime
Senelerin tozlanmış anılarının ağırlığı üstünde
Yılların özlemini giderdim önce
Gördüğüm yüzeysellikte
Sonra daldım resmin gözlerine
Gözlerdeki derinliğe
Derinliğin lal sessizliğine
Söz vermiştim bakmayacaktım başka gözlere
Dalınca mazideki gözlere
Sözüm sözdü küstüm gözlerime
Ben bu akşam gözlerimi kaybettim
Senin sevginin büyüklüğünü kazandım
Kör olsamda sevgin bana yol gosterir ki eminim...