Beton Sınıfları -inş. müh. için
Son güncelleme: 16.01.2010 20:03
-
BETON SINIFLARI
I. GİRİŞ
Dünyanın bütün gelişmiş ülkelerinde, en yaygın olarak kullanılan yapı malzemesi olan
beton, çimento, su, agrega, kimyasal ve/veya mineral katkı maddelerinin uygun ve gerekli
oranlarda homojen bir şekilde karıştırılmalarıyla oluşan, taze haldeyken plastik kıvamda
olup şekil verilebilen ve zamanla sertleşerek yüksek basınç dayanımı kazanan bir
malzemedir. Dayanım özelliğini çimentonun hidratasyonu sonucunda kazanan ve kompozit
bir yapıya sahip olan betonu, günümüzde çok yaygın bir yapı malzemesi yapan özellikleri
şöyle sıralayabiliriz:
1. Ekonomik olması,
2. Yüksek basınç dayanımına sahip olması,
3. Çok düşük olan çekme dayanımının tasarım ve uygulamada çelik donatı ile
dengelenebilmesi (Betonarme),
4. Dayanıklı olması,
5. Diğer yapı malzemelerine göre daha az enerji ile üretilebilmesi,
6. Şekil verilebilme kolaylığına sahip olması,
7. İstenen her yerde üretilebilir olması.
Betonun Bileşenleri
Betonu oluşturan hammaddeler çimento, su, ince agrega, iri agrega ve gerektiğinde kimyasal ve/veya mineral katkılardır. Bu hammaddelerden çimento + su (gerektiğinde kimyasal ve/veya mineral katkılar) çimento hamuru ; ince ve iri agrega ise agrega bileşeni olmak üzere betonun iki bileşenini oluştururlar.
Betonu oluşturan hammaddelerin yaklaşık % olarak hacimsel dağılımı aşağıdaki
şemada gösterilmiştir.
Hammaddelerin karıştırılmasından sonra oluşan çimento hamuru, zamanla katılaşıp sertleşir ve agrega tanelerini birbirlerine yapıştırarak betonun dayanım kazanmasını sağlar. Dolayısıyla bir betonun dayanımı;
• Çimento hamurunun dayanımına,
• Agrega tanelerinin dayanımına,
• Çimento hamurunun agrega tanelerini birbirine yapıştırmasının gücüne, yani
aderansa bağlıdır.
Betonla ilgili bazı tanımları doğru ve yerinde kullanmak gerekmektedir. Bazen,
genellikle konuyla ilgisi olmayan insanlar harcı da beton olarak nitelendirmektedir. Bu yanlış bir tanımlamadır. Genel hatlarıyla tanımlamalar aşağıdaki gibi yapılabilir:
Malzeme Bileşimi
Çimento Hamuru Çimento + Su
Harç Çimento + Su + İnce Agrega (<4 mm)
Beton Çimento + Su + İnce Agrega + İri Agrega (≥4 mm)
Beklenilen performansı sağlayacak olan bir betonda tüm ince agrega tanelerinin
çimento hamuruyla; tüm iri agrega tanelerinin de harçla bütünüyle kaplanmış olması gerekir. İşte bu sistem içindeki çimentonun hidratasyonu ile sağladığı bağlayıcı etkinliği sonucunda beton dayanım kazanır.
Uygulamalarımızda betonla ilgili karşılaştığımız bir başka hatalı tanımlama da "Brüt Beton" tanımlamasıdır. En büyük agrega tane büyüklüğü (Dmax) 16 mm olan beton uygulamalarımızda sadece "Brüt Beton" olarak nitelendirilmektedir. Oysa "Brüt Beton", betonun sıva gerektirmeyen veya estetiksel kalıp yüzeyi durumu ile ilgili bir kavramdır. Bir yapı elemanında paspayı, donatı sayısı ve aralığı, kesit ölçüleri uygun olduğu durumda Dmax = 25 mm olan bir betonda da Brüt Beton yüzeyi elde etmek mümkündür. Bunun için gerekirse sadece ince malzeme miktarından (çimento, mineral katkı) bir ayarlama veya kimyasal katkılarla yüksek işlenebilirlik sağlamak yeterli olabilir. Sıkça karşılaşıldığı gibi, sık donatı veya düşük paspayına sahip yapı elemanları için uygun olan betonu "Brüt Beton" olarak tanımlamak yerine, "En Büyük Agrega Tane Büyüklüğü" (Dmax) ve kıvam sınıfını belirterek tanımlamak daha doğru ve uygun olanıdır.
Betonun plastikliğini koruduğu süredeki durumuna "taze beton" denilmektedir. Bu durumda beton akıcı ve kolay şekil verilebilir durumdadır. Tanımı bileşenlerinin karıştırılmaya başladığı andan, katılaşmaya başladığı ana kadar geçen zaman içerisindeki durumu olarak da netleştirebiliriz.
Betonun katılaşma olayından sonraki safhadaki durumuna ise "sertleşmiş beton"
denilmektedir. Bu surumda beton belli bir dayanım kazanmaya başlamıştır.
Bir betondan beklenilen performansı yakalayabilmesi için istenen bazı özellikleri
sağlaması gerekir. Taze beton, kolayca karılabilir, taşınabilir, yerleştirilebilir, sıkıştırılabilir ve yüzeyi düzeltilebilir olmalıdır; bu işlemler yapılırken iri agregalarla harç arasında ayrışma olmamalıdır. Tüm sayılan bu özellikler "işlenebilirlik" olarak tanımlanır. Yerine yerleştirilen taze betonun bünyesindeki suyun yukarıya çıkma eğilimi (terleme) mümkün olduğu kadar az olmalı, betonun homojenliği korunmalıdır. Kıvamı dökülecek yapı
elemanları özelliklerine uygun olmalıdır. Kıvam koruma süresi, taze betonun taşınması, yerleştirilmesi ve sıkıştırılması işlemleri için geçen süre boyunca başlangıç kıvamını mümkün olduğunca koruyacak şekilde uygun olmalıdır.
Ayrıca priz süreleri, mevsimsel özelliklere, yapı elemanlarının boyut ve özelliklerine ve kür koşullarına uygun olmalı veya başka bir yaklaşımla bu koşullara uygun priz süreleri oluşturulmalıdır. Sertleşmiş betondan beklenilen performansın yakalanabilmesi için gerekli özellikleri ise şöyle sıralanabilir:
1. 7 veya 28 günlük hedeflenmiş olan minumum basınç dayanımını sağlamalıdır.
2. Yapıda hizmet gördüğü süre içinde çevreden oluşan fiziksel ve kimyasal etkilere karşı mümkün olduğu kadar dayanıklı olmalıdır (Dürabilite).
3. Su veya diğer sıvıların, betonun içine kolayca girerek tahrip edici etki
yaratmaması için, yeterince geçirimsiz olmalıdır.
4. Yeterli hacim sabitliğine sahip olmalıdır.
Betondan beklenilen performansın elde edilmesi için taze ve sertleşmiş haldeyken gerekli özellikleri sağlama hedefini gerçekleştirme, bu çalışma içindeki ilgili herkesin tavizsiz katılımı ile olur. Betonun üretimi ve yukarda bahsedilen gerekli performansın sağlanması bir süreç içerisinde olur. Bu süreç içinde yapılan işlemler, bir zincirin halkaları gibi birbiriyle bağlantılı, silsileli ve aşama şeklinde olur. Genellikle bu aşamalar farklı taraflarca gerçekleştirilir. Beton kalitesini belirleyen 5 temel aşamayı şöyle sıralayabiliriz:
1. Tasarım,
2. Üretim,
3. Taşıma,
4. Yerleştirme,
5. Kür.
Betonun hazır beton olarak temin edilmesi durumunda ilk üç aşama (Tasarım, Üretim, Taşıma) hazır beton üreticisi tarafından; son iki aşama ise (Yerleştirme, Kür) kullanıcı tarafından yerine getirilmektedir. Dolayısıyla iyi beton elde edilebilmesi için üretici ile kullanıcının çok etkin bir iletişim kurması gerekir. Kullanıcı üreticiden beton talep etmeden önce yapı elemanlarının özelliklerini, maruz kalacağı etkileri, kendi yerleştirme ve kür koşullarını göz önünde bulundurması gerekir. Bütün bu bilgileri üreticiye vererek, en uygun
beton sınıflarını talep etmelidir. Bundan sonrası üretici için de daha kolaydır.
Şu an ülkemizde beton taleplerinde hala sadece Dayanım Sınıfı belirleyici olmaktadır. Oysa Dayanım Sınıfının yanında, Kıvam Sınıfı, Birim Hacim Kütlesi Sınıfı, Çevresel Etki Sınıfı gibi sınıfların da belirtilmesi daha sağlıklı olacaktır.
Bundan sonra şu an kullanılması zorunlu olarak yürürlükte bulunan TS 11222/Şubat 2001 (Beton - Hazır Beton -Sınıflandırma, Özellikler, Performans, Üretim ve Uygunluk Kriterleri) Standardı 'na göre Beton Sınıfları, özellikleri, tespit edilmeleri ve uygunluk kriterleri üzerinde durulacaktır.
19 Nisan 2002 tarihinde Türk Standardı olarak kabul edilen, 8 Mart 2003 tarihinden itibaren uygulanması zorunlu olan, 6 Şubat 2003 tarih ve 25016 sayılı Resmi Gazete 'de Mecburi Standart Tebliği olarak yayınlanan TS EN 206-1 Beton
- Bölüm 1 : Özellik, Performans, İmalat ve Uygunluk Standardında öngörülen beton sınıflarını, 11 Aralık 2003 'de yapılacak olan TS EN 206 Beton Standartları seminerinde detaylı olarak anlatacağım.
Bu nedenle burada TS EN 206-1 'deki sınıflamalar üzerinde detaylı durulmayacaktır.
II. TS 11222/ŞUBAT 2001 'E GÖRE SINIFLANDIRMA VE ÖZELLİKLER :
1. SINIFLANDIRMA
1.1. Kıvamlarına Göre
K 1
K 2
K 3
K 4
K 5
olmak üzere 5 sınıfa ayrılır.
1.1.1. Çökme (Slump) Deneyi İle Kıvam Tayini :
Taze betonun kıvamı, çökme (slump) hunisi metodu ile TS 2871/Aralık 1977 'ye göre tayin edilir. Kıvam tayini tabanı 203 mm, üst yüzü 102 mm çapında, yüksekliği 305 mm metalden yapılmış kesik huni ve 16 mm çapında 600 mm boyundaki şişleme çubuğu yardımıyla belirlenir.
Taze beton deney numunesi huniye üç tabaka halinde ve her tabaka yaklaşık huninin üçte birini dolduracak şekilde huni tabanından yaklaşık 6,5 ~ 15 ve 30 cm olarak yerleştirilmelidir. Yerleştirilen her tabaka 25 defa kenardan ortaya doğru dairesel olarak düşey bir tarzda şişlenmelidir. Bir üst tabaka şişlenirken şişin bir alt tabakaya 2,5 cm girecek şekilde yapılmasına dikkat edilmelidir. Şişleme işlemi tamamlandıktan sonra huni üst yüzeyi mala veya şişleme çubuğu ile tesviye edilir ve daha sonra huninin saplarından tutularak yavaşça ve titizlikle düşey olarak yukarı doğru çekilir. Yatay olarak yerleştirilen
şişleme çubuğunun alt seviyesi ile çöken taze betonun üst yüzünün ortalama yüksekliği arasındaki mesafe ölçülür. Bulunan değer betonun çökme değeridir. Bu deney taze betonun huniye doldurulmasından itibaren 2 dakika içinde tamamlanmalıdır.
çökme
1.1.2. Kıvam Sınıfları İçin Kriterler:
Elde edilen çökme değerleri hedeflenen kıvamlar için aşağıdaki aralıklarda olmalıdır:
Kıvam
Sınıfı Kıvam Çökme (mm)
K 1 Kuru 0 ≤ çökme < 50
K 2 Plastik 50 ≤ çökme < 100
K 3 Akıcı 100 ≤ çökme < 160
K 4 Çok Akıcı 160 ≤ çökme < 220
K 5 Yayılan 220 ≤ çökme
1.1.3. Çeşitli Yapı Elemanları İçin Tavsiye Edilen Beton Kıvamları Ve Kıvamlara
Göre Tavsiye Edilen Sıkıştırma Yöntemleri :
1.1.3.1. Çeşitli Yapı Elemanları İçin Tavsiye Edilen Beton Kıvamları :
Çökme Değerleri (mm) (*) Yapı Elemanları
Maksimum Minumum
Betonarme temel duvarları ve sömel 12 (K3) 5 (K2)
Donatısız beton sömel, keson ve alt yapı duvarları 10 (K3) 2 (K1)
Döşeme, kiriş ve betonarme duvarlar 15 (K3) 7 (K2)
Bina kolonları 15 (K3) 7 (K2)
Yol kaplamaları 7 (K2) 5 (K2)
Kütle beton yapıları 5 (K2) 2 (K1)
(*) Betonu sıkıştırmak için yüksek frekanslı vibratör kullanılması halinde, verilen bu değerler yaklaşık olarak üçte bir kadar azaltılmalıdır.
1.1.3.2. Kıvamlara Göre Tavsiye Edilen Sıkıştırma Yöntemleri
Kıvam Sıkıştırma Yöntemi
K 1 Yüksek Frekanslı Vibratörler İle (*)
K 2 Vibratörler İle (*) (Yüksek Frekanslı Vibratörler)
K 3 Vibratörler İle (*) (Daha Düşük Frekanslı Vibratörler)
Etkili Şişleme - Tokmaklama
K 4 Şişleme - Tokmaklama
Hafif Uygulama Şartıyla Vibratörlerle
K 5 Şişleme - Tokmaklama
Vibrasyon Gerekmeyebilir.
(*) Betonu sıkıştırmak için yüksek frekanslı vibratör kullanılması halinde, verilen bu değerler yaklaşık olarak üçte bir kadar azaltılmalıdır.
(*) Öncelikle iç vibratörler tercih edilmelidir. İç vibratörün kullanılamayacağı durumlarda yeterli sıkışma kanıtlandığı takdirde yüzey veya kalıp vibratörleri kullanılmalıdır. İç vibratörlerin frekansı 6000 devir/dakika 'dan fazla olmalıdır (12000 - 13000 devir/dakika frekansa sahip vibratörler de mevcuttur).
1.2. En Büyük Agrega Tane Boyutuna Göre
D1 (1 No 'lu)
D2 (2 No 'lu)
D3 (3 No 'lu)
D4 (4 No 'lu) olmak üzere 4 sınıfa ayrılır.
1.2.1. En Büyük Agrega Tane Büyüklüğü (Dmax) Tayini :
Taze Beton En Büyük Agrega Tane Büyüklüğü, TS 2940 ISO 2736-1/Nisan 1999 'a uygun olarak alınan deney numunesinin ıslak eleme yoluyla, elek üstünde kalan malzeme kütlesinin toplam agrega kütlesine oranı %5 'i geçmemek şartıyla tayin edilir. Tespit edilen En Büyük Agrega Tane Büyüklüğü aşağıda belirtilenlere uygun olmalıdır:
En Büyük Agrega Tane
Büyüklüğü Sını_________È_÷____fı Dmax (mm)
D 1 (1 No 'lu) 12
D 2 (2 No 'lu) 22
D 3 (3 No 'lu) 32
D 4 (4 No 'lu) 64
1.2.2. En Büyük Agrega Tane Büyüklüğü Seçiminde Dikkat Edilecek Kriterler:
TS 500/Şubat 2000 'e ve TS 802/Ocak 1985 'e göre en büyük agreganın tane
büyüklüğü, betonun kullanılacağı yapı elemanının cins ve en dar kesitinin boyutu ile ilişkilidir. Kullanılacak agreganın en büyük tane büyüklüğü:
• En dar kesitin kalıp genişliğinin 1/5 'inden,
• Döşeme kalınlığının 1/3 'ünden,
• Donatı aralığının 3/4 'ünden ve
• Beton örtüsünden (pas payından) küçük olmalıdır.
Bazı yapı elemanı boyutları için kullanılabilecek en büyük tane büyüklükleri, donatı aralığına ait yukarıdaki husus da dikkate alınmak şartıyla aşağıda verilmiştir:
En Büyük Agrega Tane Büyüklüğü (max) (mm)
Yapı Elemanı
Kesitinin En Dar Boyutu
(cm)
Donatılı Perde, Kiriş
ve Kolonlar
Sık
Donatılı
Döşemeler
Seyrek
Donatılı
veya
Donatısız
Döşemeler
Donatısız
Perdeler
6 - 14 16 16 32 1) 16
15 - 29 32 32 63 32
30 - 74 63 63 63 63
1) Gerçekte 31,5 mm olan tane büyüklüğü kısa gösterim için bu çizelgede 32 mm olarak yazılmıştır.
1.3. Karakteristik Basınç Dayanımlarına Göre
Betonlar karakteristik basınç dayanımlarına göre :
C 14
C 16
C 18
C 20
C 25
C 30
C 35
C 40
C 45
C 50
C 55
C 60
C 70
C 80
C 90
C 100 olmak üzere 16 sınıfa ayrılır.
1.3.1. Basınç Dayanım Değerinin Tayin Edilmesi:
Beton basınç dayanımları, TS 3068 ISO 2736-2 / Nisan 1999 standardına göre
hazırlanarak kür edilen ve TS 3114 ISO 4012 / Ekim 1998 standardına göre basınç dayanım deneyine tabi tutulan numuneler (küp veya silindir) ile tespit edilir.
Taze betondan alınan deney numunesi 150mmx150mmx150mm küp numune
kalıplarına iki kademede, numune üst yüzeyinin 1000 mm2 'sine 1 darbe gelecek şekilde (22 ~ 23 kez) şişlenir. Bir üst kademe şişlenirken şişin bir alt kademeye 2,5 cm girmesine dikkat edilir. Her kademe şişlendikten sonra beton yüzeyinde büyük hava kabarcıkları çıkışı duruncaya ve beton yüzeyinde düz ve parlak görünüm oluşuncaya kadar lastik çekiçle numune kalıbının kenarlarına hafifçe vurularak beton sıkıştırılır. Sıkıştırılan betonun yüzeyi mala ile tesviye edildikten sonra, numunenin gerek priz alması aşamasında gerekse nakliyesi aşamasında sıcaklık etkisi, rüzgar, rutubet kaybı, titreşim vb. dış etkilere karşı korunmalıdır.
Numune kalıbının 150mm çapında, 300mm yüksekliğinde silindir olması durumunda numune kalıbı 3 kademede, numune üst yüzeyinin 1000 mm2 'sine 1 darbe gelecek şekilde (17 ~ 18 kez ) şişlenir. Numunenin sıkıştırılması korunması küp numuneler için yapılan işlemlerle aynı şekildedir.
Numuneler kalıp içerisinde en az 16 saat tutulur. Numuneler kalıptan alındıktan sonra sıcaklığı (20±2) 0C olan su içerisinde (sıcak iklime sahip ülkelerde (25±3) 0C ) veya bağıl nemi %95 'den daha yüksek olan nemli ortamda bütün yüzeyleri su filmi ile kaplı olacak şekilde basınç dayanım deneyi anına kadar laboratuvar ortamında muhafaza edilmelidir.
Numuneler basınç dayanım deneyi için gerekli yaşa eriştiğinde kürden çıkarılır. Silindir numunelere başlık yapmak suretiyle, yüklemesi sürekli ve üniform olan, darbe tesiri yapmayacak tarzda ve 0,6 ± 0,4 N/(mm2.s) 'lik üniform gerilme artışı sağlayan basınç dayanım test presinde deneye tabi tutulur.
Elde edilen basınç dayanımı aşağıda verilen eşitlik kullanılarak hesaplanır :
F
fcc =
A
fcc : Basınç dayanımı (N/mm2 veya Kgf/cm2)
F : Kırılma anında okunan en büyük yük (N veya Kgf)
A : Numunenin basınç yükü uygulanan kesit alanı (mm2
veya cm2)
1.3.2. Basınç Dayanımı Deney Sonuçlarının Değerlendirilmesi:
1.3.2.1. TS 11222/Şubat 2001 'e Göre Değerlendirme:
Deney sonuçlarının değerlendirilmesinde betonun kabul edilebilmesi için aşağıdakikoşulların sağlanması gerekir:
fcm > fck + 1,28σ (N/mm2)
fcmin > fck - 4 (N/mm2)
fck : Karakteristik basınç dayanımı (N/mm2)
fcm : Basınç dayanımlarının aritmetik ortalaması, ardışık en az son 15
numune takımı (N/mm2)
fcmin : Bulunan en düşük basınç dayanımı, numune takımı ortalaması
(N/mm2)
σ : Uygunluk kontrolünde kullanılan standart sapma (N/mm2)
Standart sapma, son 3 ayı aşkın bir süre içerisinde elde edilmiş en az 35 adet birbirini takip eden deney sonucu üzerinden hesaplanmış olmalıdır. Son 15 deney üzerinden hesaplanan standart sapma değerinin uygunluk kontrolünde kullanılan değerden aşağıdaki sınırları aşan bir sapma göstermemesi durumunda uygunluk kontrolünde kullanılan değer kullanılmaya devam edilebilir.
0,063σ ≤ s1 ≤ 1,37σ 'dir.
s1 : Son 15 adet deney sonucu üzerinden hesaplanan standart sapma (N/mm
2) s1 , bu limitlerin dışına çıktığında mevcut son 35 adet deney sonucu üzerinden yeni bir standart sapma hesaplanır. Yeni standart sapma değeri ile yapılan uygunluk kontrolü son 15 adet deneyden daha fazla sonuç üzerinde yapılmalıdır.
Üretimin başlarında, standart sapmanın hesabı için yeterli veri toplanıncaya kadar geçecek sürede, fcm ardışık üç numune takımının ortalaması olmak üzere aşağıdaki koşullar sağlanmalıdır.
fcm > fck + 4 (N/mm2)
fcmin > fck - 4 (N/mm2)
Bu şekilde belirlenen numunelerin 28 gün kürden sonra basınç dayanım test presinde kırılmasıyla elde edilen karakteristik basınç dayanımları, TS 11222/Şubat 2001 'e göre aşağıda verilen değerleri sağlamalıdır:
Basınç Dayanım Sınıfı
fck , Silindir (N/mm2)
fck , Küp (N/mm2)
C 14 14 16
C 16 16 20
C 18 18 22
C 20 20 25
C 25 25 30
C 30 30 37
C 35 35 45
C 40 40 50
C 45 45 55
C 50 50 60
C 55 55 67
C 60 60 75
C 70 7 0 85
C 80 80 95
C 90 90 105
C 100 100 115
1.3.2.2. TS 500/Şubat 2000 'e Göre Değerlendirme:
TS 500/Şubat 2000 'e göre her üretim biriminden en az bir grup (3 numune) deney elemanı alınması zorunludur. Üretim birimi, aynı hesap dayanımı istenen ve aynı gereçler aynı oranda kullanılan betondan oluşur. Ayrıca, her birim, aynı günde dökülmüş ve her 100 m3 'ü veya 450 m2 alanı aşamaz. Bir işte, en az 3 grup (9 adet) numune alınması gereklidir. Grubu oluşturan numuneler, standart koşullarda saklandıktan sonra bunlara basınç dayanım deneyi uygulanır.
Numunelerin her biri ayrı betoniyer dökümünden veya transmikserden alınır. Aynı betoniyer dökümünden birden fazla numune alınırsa, bunlar
tek numune sayılır ve değerlendirmede ortalamaları dikkate alınır.
Alınan üçerli gruplar, alınış sırasına göre, G1, G2, G3,......,Gn biçiminde adlandırılmalı ve her grubun basınç dayanımı ortalaması belirlenmelidir. Birbiri ardına gelen üçer gruplukpartilerin her biri, P1(G1, G2, G3), P2(G2, G3, G4), P3(G3, G4, G5),................,Pn-2 , aşağıda belirtilen iki koşulu birden sağlamalıdır.
a) Her parti ortalaması fcm ≥ fck + 1,0 MPa
b) Her partide en küçük grup ortalaması fcmin ≥ fck - 3,0 MPa
Nitelik deneylerinden elde edilen sonuçlar yukarıda belirtilen koşulları sağlamıyorsa, yapının veya söz konusu yapı elemanlarının taşıma güçleri, yukarıdaki koşullardan elde edilmiş olan düşük beton dayanımına göre yeniden değerlendirilir. Önemli dayanım azalması belirlenirse, önlem alınması gerekir.
TS 500/Şubat 2000 'e göre beton sınıfları ve karakteristik basınç dayanım değerleri aşağıda verilmiştir:
Beton Sınıfı
Karakteristik
Basınç
Dayanımı,
fck
MPa
Eşdeğer Küp
(150 mm)
Basınç
Dayanımı, fck,
Mpa
Karakteristik
Eksenel Çekme
Dayanımı,
fctk
MPa
28 Günlük
Elastiste
Modülü
Ec
MPa
C 16 16 20 1,4 27.000
C 18 18 22 1,5 27.500
C 20 20 25 1,6 28.000
C 25 25 30 1,8 30.000
C 30 30 37 1,9 32.000
C 35 35 45 2,1 33.000
C 40 40 50 2,2 34.000
C 45 45 55 2,3 36.000
C 50 50 60 2,5 37.000
1.3.2.3. Değerlendirme Örneği :
Örnek olarak, bir işte arka arkaya 5 farklı üretimden alınan 15 adet küp
(150mmx150mmx150mm) numunenin laboratuvarda basınç dayanım değerleri tespit edilerek TS 500/Şubat2000 ve TS 11222/Şubat 2001 standartlarında yer alan kriterlere göre değerlendirilmiş ve sonuçlar aşağıdaki tablolarda verilmiştir (Beton Dayanım Sınıfı C 20 'dir.):
• TS 500 / Şubat 2000 'e göre değerlendirme:
PARTİ 28 GÜNLÜK KÜP DAYANIMI (Mpa)
GRUP ORT. (Mpa)
PARTİ ORT. (Mpa) DEĞERLENDİRME
fcm ≥ fck + 1,0 Mpa
fcmin ≥ fck - 3,0 Mpa
- Beton Sınıfları -inş. müh. için Konusuna Benzer Konular
- Palm icin soft nerden? 09.03.2004
- Dünyadaki Position Diseq1.2 icin 09.03.2004
- Her Türlü Receiver icin Setting Editor 09.03.2004
- tanismak icin 10.03.2004
- Windows icin kisa yollar 10.03.2004
- Plastik Gıda Ambalajı 16.01.2010 20:03