Aşk hangi kapıyı çalmış da
Ciddi davranmış
Yalansız kalmış evlerin içinde
Soğuğa çıkmamış
Bir kadındır aşk
Bir yalandır
Başka bir zamandır
Sadece heyecandır
Ne çabuk unutur söylediklerini
Ne çabuk mutluluklar yangın yerine döner
Bir resmini gösterir camdan
Bir gülümseme gönderir o da yalandan
İşte şiirlerin doğum yeridir bu aldatmacalar
Şarkıların bestelendiği anlardır
Ne bahaneler vardır
Önüne dikilen
Bir kaçamak öpücüğün uğruna...
Sebeptir hep yara gibi yüzüme değen gülücüğün izi sadece...
Yinede Sen anlarsın...
Yüreği kapayacak bir örtü var mı
Ölmeyi durduracak bir ilaç
O zaman haklısın
Ne yaşandıysa üstü bende kalsın...
Saygılar..
Ramazan Balıkçı..
[main-arkaplan-muzik]261[/main-arkaplan-muzik]
Bir Denizfeneri.. Okyanusla sonsuza dek komşu. Okyanusun mu ona daha çok ihtiyacı var yoksa, denizfeneri mi okyanus için vazgeçilmez bir sevgili?
Gündüzleri, denizfeneri isyanlarda... Çünkü yanıbaşındaki biricik sevgilisi gözlerinin önünde güneşle ihtirasla sevişmekte. Hep gece olsun ister, sevgilisi ona kalsın, yalnız onda bulsun gecedeki renginin güzelliğini... Denizfeneri, küçücüktür okyanusa göre ama güneşin aşkından daha büyüktür aşkı okyanusa...
Geceleri ise denizfeneri, mutluluklar peşindedir, gecenin esrarengiz sessizliğinde. Her ışık turunda çıldırır denizfeneri zevkten, adeta danseder okyanusun en uzak noktalarına uzanarak. Daha gerçektir denizfeneri, gece sadece o ve okyanus vardır sınırlı görüş gizliliğinde.
Gündüzleri denizfeneri bir hiçtir bütün aldatmalara şahit olarak. Güneş ise gece olunca bu hissi göremez.. Gece, denizfeneri ile okyanusun aşkının dansedişine güneş şahitlik yapmaz..
Gün bitiminde ve başlangıcında teslim ederler sevgili okyanuslarını birbirlerine güneş ve denizfeneri.
Güneşin okyanusla arasına giren bir engel vardır kimi zaman, bu işkencedir güneşi küçülten. Bulutlardır, bu hain, gündüz aşkında güneşe okyanusu göstermeyen. Güneş ise tüm gücüyle savaşır okyanusa ulaşmak için. O kadar yaklaşır ki, bulutlara bulutlar, yoğunlaşır, yoğunlaşır ve gökyüzü ağlamaya başlar okyanus hasretinden hesapsızca titrer.
Okyanus bütün damlaları özlemle kucaklar, her damla onu güneşine daha çok yaklaştırmaktadır. Gökyüzü ağlar, ağlar ta ki son damlası bitene kadar. Okyanus damlalarla büyür büyür büyüklüğüne daha hacim katarak aşkının sevgi damlalarıyla. Bilmezdi okyanus, her yağmurla sevgisini ona iletmek isteyen bir güneşinin olduğunu. Her yağmur yağdığında okyanus kızar güneşine gündüz onu terkettiğini düşünür, hırçınlaşır, dalgalanır öfkesinden bilemez güneşinin ona ulaşmak için savaştığını.
İntikamını denizfenerinden alır okyanus, onun neden gündüz sevgilisi olmadığını defalarca kamçılayarak sorar denizfenerine. Dalgalarını büyütür, cevap alamayınca denizfenerinden.. Denizfeneri onu teselli edemez, çünkü o sadece gece vardır gerçek gecededir onun için. Ağlayamaz denizfeneri, ağlamayı deliler gibi istesede, gözyaşları yoktur, ulaşmak istesede ulaşamaz gündüz sevgilisine. Çaresizdir denizfeneri, sadece bir dilek geçirir içinden rüzgarâ yalvarır "bulutları kaçır buradan" diye, güneşin çıkması sevgilisine sevgi dolu ışıklarını göndermesini diler.
Okyanusunun mutluluğunu ister hesapsızca... Çünkü tek mutluluğu budur denizfenerinin. Ağlayamaz, gündüz ona ulaşamaz, konuşamaz hislerini okyanusuna. Her okyanusun sahilinde bir denizfeneri vardır. Her gece denizfenerleri gemilere okyanusa olan aşkını haykırırlar, ümitsizce, yarınlarını hiç düşlemeden... Ve her gece hikayelerini anlatmak için gemileri beklerler ..
sonsuz gecelerde...
Saygılar..
Ramazan Balıkçı..
[main-arkaplan-muzik]283[/main-arkaplan-muzik]
Belki Gelirsin die çok bekledim Gece yarıları mum ışında Pencere kenarında..
Belki belki sende izliyorsundur aynı yıldızları die çok düşündüm...
Sevgimi yolladım en parlak yıldızlarla belkide sevgimdi onlara ışık veren..
Sabah olduğunda güneşi çok selamladım...Doğuşunu izledim...
Neredeysen Çabuk gel..
Sevgimle açan çiçeklerin rüzgara dayanacak gücü kalmadı..
Onlar hep İlkBahara Alışık...
Ne Olur Sonbahar olmadan Gel.. Tüm vücudum solmadan gel..
4 mevsimi yaşarım aynı anda bazen...
Rengarenk HaYaLLer kurarım Nehir kenarına...
sonrada çıkarım en yüksek dağın tepesine izlerim hepsini büyük bir hevesle...
Bazende renkli olmaz Kurduğum HaYaLler Bir zaman küresinin içine sıkışmıştır
Geceleri Binbir yaşamın olduğu Deniz Kenarında,
Deniz Kabuğunun Üstüne Çıkıp Uzakları çook seyrettim...
Giden Geldimi Aceba die çok Düşündüm
Bazen yaşadığım şehir Berbat bir yer gibi görünür gözüme...
Tozlu dumanlı duygusuz bir taş yığını...
Hiç Sevmem Aslında siyah beyaz yaşamı...yapmam gereken tek şey sevgiyi ortaya çıkarmak olur...
Ozaman bilirimki etrafım renklenir..