bazen gitmek güzeldir
bu sözü duyunca nesi güzeldir derdim
düşünürdüm bir gitmek neyi güzelleştirir diye
büyümemiştik anlamıyordum
korkardım gitmelerden çocukken
çocuk kalbim hazır değildi ne gitmelere
nede gidenlere
öğrendim sonradan gitmelerin neden güzel olduğunu
ekmek gibi tuz gibi aziz olduğunu
aziz bilip yüreğinde aşkı taşıyanlar
aşkın azizliğine hürmetten
bir kahvenin kırk yıl hatrı var deyip
bir duanın bir tebessümün azizliğine hürmetten
bazen gitmeler güzeldir
yorulduysan hayattan
hayatında yer etmeye çalışmış
ama hep oyunu güzel oynayıp
sonunda zafer çığlığı atanlardan
bıkmışşsan usanmışsan
yorulduysan eğer
bazen gitmeler güzeldir
içinde sessiz çığlıkların birikmişse
tutsak olmuşsan gözyaşlarına
aklın karışmışsa
hep bir buğu yakıyorsa genzini
bazen gitmek güzeldir
ben Karadeniz gibiyimdir
toprağından aşından değil
hırçın asi hoyrat denizinden almışım
üzerime anlam yükleyen hislerimi
artık Karadeniz gibi değilsem
isyan çığlığında bile köpürmüyorsa
o deli deniz dalgalarını çarpmıyorsa
yüzümü yalamıyorsa dalgalar artık
bazen gitmek güzeldir
okuduğum şiirlerde
dinlediğim şarkıda
yoldan geçen satıcının sesinde
baktığım ayda
kayan yıldızda
doğan güneşte
kokladığım çiçekte
ve hüznümde
yoksan eğer artık
bazen gitmek güzeldir
gittim
bitti ...