Susma vakti geldi çoktan.
Çoktan kapandı pencerem güneşe.
Eski bir bilinmezlik çöktü şimdi üzerime,
Yine sustum,birçok kez gibi geleceğe.
Sandımki,susarsam anlatırım,
Sandımki,isyanımı bastırırım,
İçimdeki sonsuzluk kadar boşluğa...
Sandımki, bir çok suskunluğu sığdırırım.
Sustukça büyüdü sesim,
Sustukça; suskun oldu ismim,
Silinmeye başladı hayattan resmim,
Çabaladığım kadardım,
Bir avuç suda yansıdı cismim...
Özgürlüğüm kadardın içimde,
Bağlandıkça seni yitirdim,
Kaybettiğim özgürlüğümle birlikte, yitip gittin...
Susma vaktiydi şimdi, ben sustukça sen bittin...
Bahar Atalay
bu şiir üyelerimizden alfeas'a aittir..yüreğine sağlık arkadaşım..