Ay tükenir geceden,ışığı gözlerinde
İbresi sende umudun ölün saatlerinde
Gecelerimin buhranı bu yalnız şehir
Yine tüm aitlikler sana,tüm yakarışlar
Bir toprak kayması hücrelerimde
Uzanış sonsuzda bekleyen alemi sırra
Ve basmak mühürü sensizliğin idamına
Alıp kaçmak seni en kuytu yıldıza
Söndürmek ışıklarını,nefesim nefesinde
Ve yaşamak seninle firari zamanede