11.02.2005
saat: 03:25
:elmas:
Bu gece yine nöbetteyim
Senin için birşeyler karalamak geldi içimden
Sen mışıl mışıl uyurken huzurda ben nöbetteyim
Ruhumda ruhunu hissettim
Ben de uyusam kaçıcak gibi geliyor
Yıldızlar kadar uzaksın bana
Onlara ulaşmak kadar imkansızsın bana
Gözlerimde gözlerini gördüm
Yumsam kaybolacaklar gibi geliyor
Korkuyorum
Korkuyorum sen de kayıp gideceksin diye hayatımdan
Bari sen kal be bitanem
Kal ki güneşi birlikte karşılayalım
Kal ki birlikte savaşalım
Kal ki gücüme güç katasın
Gideceksen de...
Gideceksen de sessizce,acıtmadan git be bitanem
Ben yine nöbette olacağım
Gideceksen bari gecemi,ruhumu,gözlerimi bana bırak
Öyle git...
:elmas:
Kaç gece yatağımda uykusuz
Bi o yana bi bu yana dönüp durdum
Görmek için düşümde seni,hayalimde duymak için sesini
Kaç kere uzandı ellerim telefona
Aşkı oyun bildiğin aklıma geldi,vazgeçtim
:elmas:
Gezip durdum perişan hallerde
Kah sahilde kah cadde boylarında
Hayal kurup sen diye, ağaçlara,taşlara sarıldım
Elleri güldürecektim halime
İhanetin aklıma geldi vazgeçtim
:elmas:
Kahırdan başka ne vardı sanki verdiğin
Acılardan zevk alır hale getirmiştin
Yine de görmek için seni,şeytana uyup bozacaktım yeminimi
Vedalaşmadan gidişin aklıma geldi,vazgeçtim
:elmas:
Açıp ellerimi yalvardım Tanrıya
Bir defacık daha tutmak için ellerini,koklamak için tenini
Adaklar adayacaktım
Umutsuzluğun aklıma geldi,vazgeçtim
:elmas:
Paylaştığımızı sandığım güzel günler hatırına
Suçlu benmişim gibi af dileyecektim gözlerine bakıp
Her türlü cezama razı olacaktım
Bir kez daha gelecektim kapına
Başkasını sevdiğin aklıma geldi,vazgeçtim
18.02.2005
18:57
:elmas:
Biliyordum böyle olacağını
Bu sabah büyük bi sıkıntıyla açtım gözlerimi
Bu sabah derin bi nefes aldım ve her zamankinden daha içten 'Allah'ım bana güç ver' dedim
Bugün her zamankinden daha çok güce ihtiyacım var çünkü
Babacım,bu sabah seni sevdiğimi söylemedim.
Biliyorum şimdi kızacaksın bana
'hemen pes edip,gözyaşlarının arkasına sığınıyorsun'diye
Hep bunun için kızardın zaten
'Zayıf olmayacaksın,Pınar'
Pınar hep güçlü olacak ama sen kal babacım
Şimdi çok erken
Beni bırakman için çok erken
Şimdi gidemezsin,babacım
Bu sabah seni sevdiğimi söylemedim...
:elmas:
Üniversitedeyken bir hocamız trafik kazasında hayatını kaybetti.Konferans salonunda onun anısına toplantı düzenlendi. Eşi, çocukları, arkadaşları, öğrencileri ... herkes onun hakkındaki duygu ve düşüncelerini açıkladı.Küçük anılarını paylaştı.
Babam da üniversitede öğretim görevlisi olduğu için gelmişti.
Orada öyle duygusal anlar yaşandı ki,o zaman kafam bir kez daha dank etti.
Lisedeyken daha asi dönemler yaşıyorsun.Kimseye laf söyletmiyorsun.Annenin babanın yeri geliyor kalbini kırıyorsun.Saygısızlık yapıyorsun.Tek şikayetin seni anlamamalarıdır o dönemde.Aslında farkında değilsindir,sen onları anlamıyorsun.Bu hareketleri yapmaya utanmıyorsun da sevgini göstermeye utanıyorsun sanki.
Gerçi ben o dönemlerde hatamı idrak edip kendimi toparlamıştım ama o günkü duygusal sahneyi yaşadığımda daha da içimde hissettim.
O kalabalıkta babamı bulsam da gidip sarılsam diye düşündüm.
İşte geç idrak etmiş olsam da her fırsatta sevgimi dile getirmeye başladım.Her fırsatta sarıldım ve öptüm onları.
Bunları size neden anlatıyorum?
Çünkü boardumuzda genç nüfus fazla.Bu hataları onlar da yapıyorlar.Benden daha erken idrak edebilsinler diye.
Çünkü aile öyle değerli ki,ne kadar da kuşak çatışması yaşasan onlar gerçek dostundur.Hiç bir zaman arkandan vurmazlar ve onlar bizi koşulsuz severler.
İnsanların ne zaman ne olacakları da hiç belli olmuyor.Kaybettiğimiz zaman kıymetlerini anlayıp keşkeleri yaşamaktansa şimdiden ,yol yakınken onlara sevgimizi ifade edelim.
Aslında anlatılacak çok şey var,verilcek sürüyle örnek.Bazen kelimeler yetersiz kalabiliyor.Umarım anlatabilmişimdir.