Varlığın Bir Güneşle Gelmişti,
Yokluğun Yağmurla..
Sen
Bu Yabancı Şehirde
Bana Bıraktığın Bir Hasret
BENSE..
Aynı Şehrin Sefiliyim Şimdi
Kır Çiçeğin Boyun Büktü..
Küstü Tomurcuğun Toprağa
Ölüyor O
Kanadı Kırık Güvercin,
Uğramaz Oldu, Beslediğimiz Serçeler..
Gücüm, Nedenim..
Varlığımdın Sen
Küçülüyorum Gün Ve Gün
Bu Yabancı Büyüyen Şehirde
Korkuyorum Hiçlikten..
Her Doğan Güneşle
Yeni Belkiler Yeşeriyor Yüreğimde
Bir Umut Filize Duruyor
Yaşam Bırakmıyor Peşimi
Elimde Değil
Çaresiz
Yaşıyorum
Ve İlk Yağmurla
Geri Geliyor Yokluğun
Sığmıyor Yüreğime Hasretin..
Gecelere Kaçıyorum..
Boş Sokaklara
Sarhoş Sokaklara Gizliyorum Kendimi
Yokluğun Taşıyor Gözlerimden
Gözlerim Ele Veriyor Beni
Tükeniyorum..
Ben Bu Şehrin Sefili
Ben Bu Şehrin Hiçi Oldum
SENSE..
Bu Yabancı Şehrin
Güneşinde Umudum
Yağmurunda Hasretimsin Artık
Tek kelimeyle harika bi sayfa insanın baktıkca bakası geliyo emeğinize ellerinize yüreğinize sağlık BULUVEY sana katılıyorum dostum öğreneceğimiz çok şey var en azından kendi adıma söyleyim..
hasretLik ne zor..
gözLer her$eyin cevabini veriyor..
sayfan icin dicek keLime buLamiyorum
kuzusunun a$ki her$eyi iLe harika..
emegine o güzeL yüregine sagLik hayatim..