Koca bir cinardim yerimde,
sessiz vede sakin,
sallanirdim rüzgarin ahenginde,
yapraklarim gölge olurdu
dallarimda sarki söyleyen kuslara
civil civil hayat doluydum varliginla
bütün herseyden güzel sen vardin hayatimda,
simdi ne rüzgar esiyor
nede dallarima konan kuslara
gölge olacak yesil yapraklarim var.
ucsuz bucaksiz yesil ormanlardaydim sanki senin gönlünde
sevdanla sulanirdi köklerim ve hep dimdik ayaktaydim,
Ve birgün kök saldigim gönlünden
köklerimle beraber söküp attin beni..
Neden diye sormuyorum suc benim!
Suc benim, Cünki sana cok güvendim...!!!