Ben ayriliklarin sairi,
Yalnizlarin ozaniyim.
Sen, sen masallar okurken daha,
Ben acilarin yazariyim.
Haklisin, aramizda daglar, denizler var,
Haklisin, aramizda ucurumlar.
Senin sevdalarin, üc günlük masal,
Benim sevdalarim, Allah'ina kadar.
Elma sekeri mi sandin aski,
Ne siirin siir, ne sarkin sarki.
Hele bir kirilsin, hele bir kirilsin felegin carki,
Iste ben o zaman görürüm seni.
Hala tahta masalara yaziyorsam adini,
Ask kitaplarinda ariyorsam tarifini askin,
Kahir mektuplarinda yeniden buluyorsam seni,
Islak mendillere siliyorsam gözyaslarimi,
Eyvahlar cekiyorsam her biten askin ardindan,
Bana sor yalnizligi,
Ayriligi bana sor diye haykiriyorsam,
Ve sabahci kahvelerinde
bir cay gibi demliyorsam hasretini,
Ve inadina özlüyorsam, o cay karasi gözlerini,
Bil ki, bu seni erkekce sevdigimdendir.
Bu benim ilk aldanisim degil,
Bu benim son yikilisim degil,
Birak bu sahte gözyaslarini,
Birak bu masum bakislarini.
Üzülme, benim icin üzülme,
Üzülme bu son icin üzülme,
Ben, ben, ben yeterim kendime
Varsin da bir dag gibi büyüsün hasretin icimde,
Varsin da her gece
Bir kemanin tellerinde ezilsin kalbim,
Varsin da bir daha degmesin ellerim ellerine,
Asla pisman degilim.
Hatirla, bir adam diyordun hatirla,
Ömür boyu sevsin beni ömür boyu,
Iste o deli, iste o cilgin, iste o adam benim.
Cünkü ben,
Cünkü ben aski ölümsüz bilenlerdenim.
Beni unutamazsin bilirim, beni unutamazsin
Denizin durgunlugu, gözlerimi
Coskunlugu, saclarimi hatirlatir
Kulaklarini tirmalar sesim, hayatindan silemezsin
Beni unutamazsin bilirim.
Parkin tozlu yollarinda yalniz dolasacaksin
Mutsuz gökyüzünde bir iki yildiz, isik tutacak karanligina
Delikanlinin biri uzanacak ellerine ansizin
Caresizligine, yalnizligina irkileceksin
Ve daha sonra tarakta kalan saclardan anlayacaksin ihtiyarladigini
Dudaklarinin pembeligi solacak
Cilasi cikmis bir mobilya gibi eskiyecek güzelligin
Kahrolacaksin!
Ve bir gün gelip, beni anlayacaksin.
Oysa; vakit coktan gecmis olacak
Ama sen yine de sözlerime aldirma.
Gözlerin zamansiz islanmasin.
Cünkü, artik cocuk degilsin
Günesin nereden dogdugunu bilirsin
Baska bir Istanbul olmadigini bilirsin
Ve seni nasil sevdigimi bilirsin
Ama gitmek istiyorsan, yine de sen bilirsin
Yolumuz buraya kadarmis be kahve gözlüm
Artik
Tersine akan bir nehir gibi
Yikilmis bir sehir gibi
Suya yazilmis bir siir gibi
Adimi unut
Yalnizligin boslugunda
Sensizligin sonrasinda
Bil ki
Bes para etmiyor umut
Etmiyor be kahve gözlüm!
Yalan yanlis
Kirik dökük yasadik biz bu aski Erken emekli olduk biz bu sevdadan
Biliyorsun
Hep direkten döndü umutlarimiz
Hep kendi kalemize attik gollerimizi
Ne acemi bahcivanmisiz meger ikimiz
Acmadan soldurduk güllerimizi
Acmadan soldurduk be kahve gözlüm!
Bir degirmen tasi gibi ezip gittin umutlarimi
Simdi yüregim mutsuzlugun hedef tahtasi
Sokaklara sigmiyor bu dev yalnizligim
Bu cumartesiler;
Ciglik cigliga siirlerim seni istiyor bana inat
Gel gör ki;
Son kursunu yemis bu sevdaya Yetmiyor simarik pismanliklar
Yetmiyor be kahve gözlüm!
Bir isyan faslidir simdi bu suskunlugum
Hovardaca harcanan mevsimlere
Bu kacislara - bu gelgitlere
Ömrümüze kesilmis biletlere
Isyanimdir - bu aci aci - gülüsüm
Oysa;
Kac kez sildim seni haritamdan
Kac kez mil cektim o kahve gözlere
Gel gör ki;
Kendime bile gecmiyor artik sözüm
Iste bir kürek mahkumu
Iste bir yürek mahkumu
Kapinda yine
Bitmedi bu kara sevda
Bitmiyor be kahve gözlüm! ...
ßen ßu adama HAstayım YAa..:kalp: Ferdi tayfur"a ok ßeste yapmı$tır ßu adam ßende ßir zamanLAr Çok Dinlerdim..$imdi de winampta o çalıyo qerçi aylin Çok t$k $iir için