Gülümsedim sevdaya

Son güncelleme: 08.08.2009 14:15
  • Bir hışımla rüzgâr geldi, savrularak.

    Yeri, göğü birbirine katıp, denizi öfkelendirdi.

    Saçlarım savruldu, bedenim titredi.

    Bulutlar birden ağlamaya başladı.

    Gökyüzü maviden sonra beyaz'a, beyazdan sonra, kara'ya döndü.

    Şimşekler döverken toprağı, mavi sıkıştığı yerde durmadan hıçkırdı

    -Neden? Dedi toprak

    Sonra ağladı, ağladı, ağladı

    Deniz köpürdü.

    Kayaları bir dalga yalayarak, iskeleye atladı sonra sordu gökyüzüne:

    -Ne oldu böyle?

    -

    Mevsimler geldi sırayla.

    Kış kocaman kollarıyla sarıldı ağaçlara, döktü yapraklarını,

    -Bu mu istediğin?

    -

    Ağaçlar ağladı yapraklarına

    Coştu yüreğim kara bulutların hüznüyle.

    Ağladım, hiç durmadan ağladım

    -Sus! Dedi güneş parlayarak, birazda beni dinle.

    -Al! Sanadır bütün ışığım, kov içinden karanlıkları!

    -Al! Sanadır bütün sıcaklığım, üşütme bundan sonra yüreğini

    -Bitsin artık yalnızlığın!

    Doğa saldı eteklerini.

    Bahar geldi, çiçekleri açtırdı:

    -Sana yakışanı getirdim!

    Filizler patlak verdiğinde, konuştular yeniden.

    -Gözlerini, ben verdim! Dedi deniz.

    Doyasıya bak diye

    Rüzgâr, usulca fısıldadı kulağıma,


    -Beyazlığını bulut verdi, ben taradım saçlarını.

    Güneş gülümseyerek bakıp,

    -Toprak büyüttüğü başaklarına emretti.

    Harmanladım kendi ışığımla, saçlarına biz verdik rengini.

    Gökyüzü sana selam gönderdi, her ikinizin de yüreğine koydu sevdayı.

    Fazlasıyla sabırlı, fazlasıyla nazikti hepsi de.

    Kır bahçeleri arasında bir güzel belirdi.

    Mavi gözleri, sarı saçları, beyaz teniyle

    -Al! Dedi hayat.

    Senindir artık beklediğin


    Gülümsedim sevdaya.

    noimage
#08.08.2009 10:54 0 0 0
  • Yüreğine Sağlık Arkadaşım..
#08.08.2009 14:15 0 0 0