Dogarken agladin
Yasama ilk gözyaslarini akittin annem
Nerden bilecektinki bütün ömür boyu aglayacagina.
Göz yaslarinin son olmadigina
Hayatin aci yanlarini yasayacagina
Nerden bilecektin annem
Ne zorluklara büyüdün
Aclik sefalet cektin
Ama herseye ragmen büyüdün annem
Orada cektiklerin yetmezmis gibi
Getirdiler seni almanyaya
Buradada takmisti felek halkasini sana annem
Sanki cektiklerin az gelmisti
Bunun icin bir bir ardina halkalar takildi boynuna
Yinede hayatin zorluklarina yenilmedin annem
Direndin kaderine alinyazina karsi
Ama onlar seni yendiler
Ah annem cileli annem
Hic mutlu günün oldumu annem
Yillar su gibi akip gidiyordu
Artik evliyidin annem
Ama kahpe felek yine yakani birakmamisti senin
Dert üstüne dert ekleniyordu
Cektin bütün acilari
Yasarken öldün, ama kimseye belli etmedin annem
Kaderim, hayatim, alinyazim buymus dedin
Ve cekmeye devam ettin annem
Ah annem cileli annem
Hic mutlu günün oldumu annem
Sevdin ama sevilmedin
Sonunda kendini feda ettin
Cocuklarim yasasin diye
Bizim icin hayatini verdin annem
Aci cekerek dogdun
Aci cekerek öldün
Umarim simdi gittigin yerde rahatsin
Annem annem benim
Kadersiz annem benim
Dogdugunda sen agladin
Öldügünde ise biz!
Nur icinde yat annem!
Annem seni cok özlüyorum, ama biliyorumki seni göremedigim halde, sen her zaman yanimdasin!
Dün gece yine,
Seni rüyamda gördüm annem.
Oturmuş,
Uzaklardan bana bakıyordun.
Mahsun ve sessiz.
Başın açıktı.
Siyah, uzun saçların,
Omuzlarından, beline akıyordu.
Oysa,
Sen, hiç başını açmazdın annem.
Kılmasan da beş vakit namaz,
Allahtan korkardın.
Ölümden, çok korkardın annem!
-Mezarımın üstünü camekân yapın.
-Ben bunalırım, korkarım, derdin.
Oysa,
Korkunun ecele faydası yokmuş.
Faydası yokmuş canım annem.
Faydası yokmuş!
Faydası yokmuş!
Her ezan okunuşunda,
Hüzün çökerdi yüreğine.
Yağmaya hazır, bulut olurdun.
Boynuna sarılabileceğin,
Başını göğsüne yaslayıp,
Hıçkıra hıçkıra ağlayabileceğin,
Kimsen yoktu.
Hiç kimsen yoktu güzel annem.
Hep içine attın.
Hem yetimdin hem de öksüz.
Koca desen, sanki bir öküz!
Allah razı olsun!
Karnında sıpayı, sırtında sopayı eksik etmedi.
Gün yüzü görmedin.
Belki de hiç yaşamadın.
Sen yaşamadın melek annem!
Sen yaşamadın!
Sen yaşamadın!
Koştum geldim yanına.
Dizinin dibine oturdum.
Yalvardım, yakardım sana:
-Bu dünyada gerçekten mutluluk var mı annem?
-Nooolursun, nooolursun söyle!
-Var mı?
-Var mı annem?
Dedim.
O ceylan gözlerini benden kaçırdın!
-Var, var,
Dedin.
-Sen hiç mutlu oldun mu annem?
-İnsanlar hep birbirlerini kandırırlar mı?
-Kandırırlar mı güzel annem?
-Nooolursun, nooolursun doğru söyle!
-Doğru söyle canım annem!
Dedim.
Sustun...
Sustun...
Sustun...
-ıı-
Ve ben uyandım.
Gecenin bir yarısı.
Gurbette yalnız ve biçare.
Hava soğuk.
Hava çok soğuk.
İçim titriyor.
Üşüyorum.
Üşüyorum canım annem!
Ve sen yoksun!
Karım yok!
Enes'im, Bahar'ım yok annem!
Yok!
Kimsem yok.
Sen yoksun.
Cebimde param,
İzmarit sigaram bile yok annem!
Sigaram bile yok!
Sigaram bile yok!
En çok sevdiklerimden yedim,
En büyük darbeyi!
Acıdım kendikendime.
Gözyaşlarımla yıkadım,
Kirlenmiş yastığımı!
Utanıyorum!
Çok utanıyorum annem!
Çok utanıyorum.
Ben ki
Sen ölünce dahi ağlamamıştım!
Ağlayamamıştım canım annem.
Ağlayamamıştım!
Ağlayamamıştım!
Böcek oldum gözümde!
Solucan oldum!
Ben bir hiçim annem!
Ben bir hiçim!
Ben bir hiçim!
Ben bir zavallıyım.
Ben bir garibim.
Ben kimsesizim.
Ben sensizim!
Ben sensizim canım annem!
Ben sensizim!
Ben sensizim!
-ııı-
Devlet Babam,
Oğlumu hadım etti annem!
Sen yoksun diye,
Beni dövdüler.
Sana sövdüler!
Sövdüler sana güzel annem!
Zindanlara attılar.
Portakal gibi soydular beni!
Suyumu sıktılar!
Tazyikli su sıktılar annem!
Canımı yaktılar.
Onurumla oynadılar!
Onurumla oynadılar annem!
Onurumla oynadılar!
Onurumla oynadılar!