Bu ufukta bitiyor hüzün,
ve başka bir gökyüzü başlıyor.
Komşu ellerde sarmalanıyorsun,
Yanıyorsun..
Ne kadar övülsen az,
Avazım çıktığı kadar susuyorum
İsmindeki sesli harfleri..
Mayınlı bir gülümsemeyle
Senin karasularında olmak,
Üstünde ilkbahar bir entari,
sanki
yeniden
eski bir öyküye başlamak..
Yüzündeki o billur akşam kahvaltısı
Sürgülerken özümü,
Ne kadarını sustuk, konuştuklarımızın?