Gözyaşları Sel Olacak Kayıtsız Kalamayacaksınız. (Küçük Hafız Kız)

Son güncelleme: 25.02.2010 22:33
  • Bu Yaşanmış gerçek hikayeyi sizlere sunmadan evvel birkaç şeyler söylemeyi çok isterdim amma bunu okuduktan sonra pek kolay olmuyor.

    YORUMSUZ olarak sunuyorum.



    Bir ibret tablosu


    Küçük Hafız Kız
    İlkokulu bitirip kursa gelmişti. Ailesi kendi isteğiyle geldiğini söylemişti. Kayıt için adını sorduğumda, hiç de çekinmeyen bir tavırla Fatma dedi Ve ekledi: Eğer hafızlık yaptırmazsanız kaydolmak istemiyorum. Böyle tehdit edercesine konuşması onu yaşından daha olgun gösteriyordu. Tebessümle: Korkmayın küçük hanım, siz isteyin, hafız da yaparız, hoca da...

    O küçük gözlerinin içi parıldadı birden. Annesi, Hoca hanim kusuruna bakma hele sen, ille de hafız olacağım der de, baksa bir şey demez. Bizim köyün hocasından duymuş. Peygamberimiz (sav), hafız olanlara Cennette taç giydirilecekmis demiş herhalde. Siz daha iyi bilirsiniz ya, köylü kafası, biz de bu kadar duyduk anladık. Bu da çocuk iste.

    Tabi teyze ne demek, keşke herkes sizin gibi duyduklarından etkilense de teslim olsa. Siz hiç merak etmeyin, kızınız önce Allaha sonra, sonra bize emanet. Kadıncağız elime yapıştı öpecekken geri çektim, utandım. Tuttum, ben onun elini öptüm. Gözleri yaşardı. Hoca hanim bu eller, gözler hep günahlı, asıl sizinkiler öpülmeye layık. Estağfirullah teyze dedim, o ahrette belli olur. Bu konuşmadan sonra kaydığını yaptığımda Fatmanın Erzurumlu olduğunu öğrendim. Bir an düşündüm, Küçük, nasıl kalacak bu kadar buralarda

    Zaman ilerledikçe Fatmanın edepli tavırları daha da çok etkiledi beni. Azimliydi. Geceleri uykusunun arasında ayetleri sayıkları görüyordum çoğu kez. Böyle devam ederken, arada bir bana gelip soru soruyordu. Bir gün, Hocam, hafız olmak için Kuran-ı bitirmek mi lazım? diye sordu. Ben de, Tabii ki, hepsini ezberleyeceksin ki hafız adını alacaksın. Bu cevabıma çok üzülmüş gibiydi. Bir şey demek istiyordu sanki. Teşekkür etti ve döndü arkasına gitti. Derslerim arasında onlara sürekli Kuran ezberlemekle isin bitmeyeceğini, mutlaka içindekiler uygulamak gerektiğini hatırlatıyordum. Talebelerden biri, Hocam dedi, Fatmanın annesi ona abdestli olmayanın hafızlara dokunamayacağını söylemiş, doğru mu? diye sordu. Çok ilginç doğrusu. Maşaallah dedim,Osmanlı zamanında atalarımız Kuran-a ve Hafıza kıymet verdiklerinden öyle yaparmış dedim. Çok hoşlarına gitmişti bu iş. Hepsi adeta kendilerini ulaşılması zor, kasa içindeki altın gibi görüyorlardı. Görsünler dedim içimden, bu yasta buralara gelmişler. Allah in kelamını ezberliyorlar, onlara fazla görmem bunu&

    Bu arada Fatma ara sıra rahatsızlanıyor ve revirde yatıyordu. Zaman geçtikçe Fatmanın morali ve sağlığı daha da çok bozuluyordu. Bir gün dersini iki kez aksatınca sordum: Ne oldu yoksa, anneni mi özledin?Hayır dedi. Neden moralin bozuk? Çok fazlada hasta oluyorsun dedim. Yanlış anlamayın, inanın ki annemi özleyip de gitmek istediğim yok. Burayı çok seviyorum. Allahımdan çok korkuyorum. Buraları terk edersem bana ahrette hesabını sormaz mı? Bir şey diyemedim. Suçlu gibi hissettim kendimi.

    O küçük kalpte bu ne imandı Ya Rabbi!..

    Onu hayranlıkla izliyordum. Bir gün çok rahatsızlandı. Doktora götürmek zorunda kaldık. Bir çok tahlillerden sonra arkadaşım olan doktor hanim,Hoca hanım derhal bu talebeyi ailesinin yanına gönder dedi. Şaşkınlıkla: Neden? diye sordum. Bana, Belki üzülecek, hatta inanmayacaksın, fakat bu talebe kanser dedi.

    Adeta başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Sanki her tarafımı şefkat sarmıştı. Hasta haneden ayrılırken Fatmaya hiç bir şey diyemedim. Oysa anlamış gibi bana sorular sorup dikkatimi dağıtmaya çalışıyordu. Kulağıma eğilerek Hocam dedi, Azrail insanların canını alırken nasıldır? Ağlamamak için kendimi zor tuttum, Güzel bir surettedir, mümin kullara dedim. Sevindi, sanki mırıldandı: Belki hafız olamam, ama Elhamdulillah müminim dedi

    Simdi anlamıştım, bana önceden sormuş olduğu soruyu. Demek ki hastalığını biliyordu Hafız olmak için Kuran-i bitirmesi gerektiğini söylediğimde, neden üzüldüğünü simdi anlamıştım. Birkaç gün sonra eşyalarını hazırlamaya başladık. Çünkü dayanılmaz acılar içinde olduğunu görüyorduk. Evine gitmesi gerekiyordu. Ailesi geldi. Fatma yanıma gelerek, Bana kızmadınız değil mi? Eğer söyleseydim belki kursa almazdınız. Ne demek? Nasıl kızarım sana? dedim. Hem sonra sakin üzülme hafızlığımı bitiremedim diye. Bu yola girdin ya, Rabbim seni hafızlar zümresinden yazmıştır insaallah. Öyle sevindi ki, sarıldı boynuma: Gerçekten ben simdi hafız sayılırmıyım? Anne bak, duydun değil mi?

    Ya Rabbi bu ne aşktı!..

    Rabbimin hikmeti tecelli etse de iyi olsaydı su Fatma, ne güzel bir kul olurdu. Böylece Fatmayı gözyaşları ile Erzuruma uğurladık. Çok geçmedi. Bir iki hafta sonra ailesi ağırlaştı haberini verdi. Bu bir iki hafta içinde ondan iki mektup almıştım. Bana hep hafızlık tacını merak ettiğini. Rüyalarına bile girdiğini yazıyordu.

    Bir gün sabah namazından sonra telefon çaldı. Fatmanın annesiydi karşımdaki ses. Ağlamaklı bir sesle, Hoca hanım Fatmayı uğurladık. Rica etsem bir hatim okurmusunuz? deyince ben de dayanamadım ağlamaya başladım. Annesi beni teselli edercesine telefonu kapatmadan, Size ölmeden önce sunu söylememi istedi dedi hıçkırarak: Anneciğim hocama söyle, Azrail söylediğinden de güzelmiş.


    -Ey Rabbim; senin kelamın için yanıp tutuşan, yoluna yapışıp kelamına sımsıkı sarılan kulunu, sen son nefesinde yalnız bırakır misin hiç?
#30.11.2005 13:39 0 0 0
  • süper ya allah senden razı olsun
#30.11.2005 16:00 0 0 0
  • Hepimizin gönlünde böyle ışıklar yak yarabii.çok güzel bi paylaşımdı...
#01.12.2005 12:00 0 0 0
  • Cadı Kız seni tebrik ediyorum.Boardı takip ediyorum.Maaşallah her telden çalışıyorsun.Kendini iyi yetiştirmişsin.Tekrar tebrikler.Selam ve Dua ile,
#05.12.2005 00:53 0 0 0
  • paylaşım için teşekkürler arkadaşım
#05.12.2005 01:07 0 0 0
  • Paylaşımınız için teşekkürler. Çok etkileyici bir olay hakikaten..
#23.12.2005 11:05 0 0 0
  • cadikiz ilk önce paylasdigin icin tsk ederim. ne kadar güzel bir gercek hikaye, okurkene bir sekil oldum ben!
#31.12.2005 15:34 0 0 0
  • Gercekten Bastan soan kadar okudum Ve tam bir ibret lik abidesi Aglamaamk icin zor tuttum kendimi Allahu Taala Bizi Dogru yoldan ayirmasin
    (AMIN) Düsünün bir o kizi birde kendimizi düsünelim Allah "cc" bizleri Affeylesin (AMIN )

    Sunmus oldugun bu güzel Yazi icin Allah razi olsun
#31.12.2005 17:41 0 0 0
  • Bu konuyu kıssalara taşıyorum
#31.12.2005 18:13 0 0 0
  • Paylasim Icin Cok Tesekkurler Arkadasim Basdan Sona Okudum Inan Gozlerim Doldu...
#31.12.2005 23:42 0 0 0
  • Allah senden razı olsun çok teşekkürler
#01.01.2006 18:44 0 0 0
  • teşekürler
#06.01.2006 20:26 0 0 0
  • allah senden razı olsun abla vallaha gözlerim yaşardı ne güzel bir yaşam hikayesi
#06.01.2006 20:58 0 0 0
  • ALLAH razi olsun senden cadikiz gozyaslari icinde okudum rabbim cumlemizi imandan dogru yoldan ayirmasin ve onun askini icimizden eksik etmesin gercek ask onun aski zaten gerisi boss
#11.01.2006 13:18 0 0 0
  • çok güzel bir hikaye idi çok duygulandım
    Allah hepimize böyle iman nasip etsin..
#16.01.2006 17:57 0 0 0
  • Cadıkız sen harikasın. Etkisinden kurtulamadım ellerine sağlık.
#18.01.2006 20:04 0 0 0
  • yazın gercekten cok guzel olmus cok sagol
#27.01.2006 00:27 0 0 0
  • bunu bizimle paylaştığın için saol çok güzel
#27.01.2006 00:34 0 0 0
  • Her satırını büyük bir dikkatle okudum.Çok hoşuma gidiyor dini meseleler.Ellerinize emeklerinize sağlık.Çok teşekkür ederim.ALLAH razı olsun.

#27.01.2006 00:42 0 0 0