şerefle bitirilmesi gereken en asil görev hayattır.
Bir lokma ekmek için şerefini çiğnetmeye,
bir anlık eğlence için servetini tüketmeye,
bir zamanlık mevkii için el ayak öpmeye,
insanları ezip geçmeye,
günlük menfaatler için onurunu terk etmeye,
bir kısım insanlara kızıp tüm insanlara düşman olmaya değmez bu hayat...
Daha henüz çocukken tanışdım kötülerle,
daha güzellikleri yaşamadan karıştım çirkinliklere,
beyazlar gözümü almadan sarıldım karalara,
sıcağı sıcağına hissetim acıların ateşini vücudumda.
Güzel sandığımız dünya çoktan yok olmuş,
hayatımızın bütün düzeni bozulmuş,
sevgi yerine yüreğimiz kün ve nefret ile dolmuş,
insanların simdiki yaşadıkları hayat ise anlamsız ve bomboş,
Rüyalarımızda gördüğümüz cennetler hep hayallerde,
pembe düşler meğer hep uzaklarda,
sıcaklığımız ve sevgimiz ise hapis kalbimizin zindanlarında,
açan çiçekler ve doğan güneş sadece masallarda.