1. Ana Sayfa
  2. Duygusal
  3. İnsanız

İnsanız

Son güncelleme: 12.01.2010 07:20
1sidelya 1sidelya foto

  • noimage


    Çocuktuk düşe kalka büyüdük
    Umutla ve binbir hayallerle
    Kimimiz doğurduk üç-beş çocuk
    Kimimizin bir çocuğu yok bile
    Kardeş, abla, abi, dayı, amca
    Kimbilir şimdi onlarda hangi yollarda
    Devirdik yılları, dövdük tokmaksız havanda
    Belki atıldık, satıldık, unutulduk
    Yılları petek petek
    Bir arı gibi dokuyup
    Gönül kovanımıza doldurduk
    Sonra
    Sonra hiç yaşamamış gibi
    Unuttuk, unutulduk...

    Senin adın Hatice
    Onun Emine
    Benim Ayşe
    Hasan, Mehmet, Ali
    Daha nice
    Neticede insanız işte...

    Boşver
    Boşver sakın, sakın ha sen üzülme!
    Konaklıyoruz işte yaşam denilen otelde
    Haydi!
    Haydi! koy başını arkadaşının göğsüne
    Gül, ağla, dertleş yok ki ondan öte
    İnan
    İnan senin arkan çok kalabalık
    Unutanlar, unutulanları
    Birer birer arayacak
    Onlar da yalnız kalınca
    Bir dokunuşun, bir nefesin
    Kıymetini anlayacak
    Siyah-beyaz fotoğraflar
    Yaşanmışlıkları hatırlatır elbette
    Dedim ya neticede
    İnsanız işte...



    Ayşe Yayman

#12.01.2010 07:20 0 0 0