Hep kovulup,hayatın bir köşesinde sevdamla terkedilmekti bana düşen..her defasında bir önceki yaramı gizleyerek başlardım
aşklara..görünsün,incitilsin,tekrar kanasın istemezdim..yüreğimi hep gizledim ben sevgili...bu yüzden hiç bir el dokunmadı yüreğime ve kimseler bilmedi nasıl uyuduğumu..hiç kimseyle başlamadım birgüne,hep yüreğim kadar yalnızdım şu hayatta..ve acım kadar çaresiz,sevdalarım kadar aykırı..aslında en çok da sana yakınken acı çektim ben..sesini duyduğumda,sana dokunduğumda...seni sevmek şart,sensiz yaşamak haram,senle olmak günahdı sevgi dinimde..geceleri senin için ağlayışlarımsa ayinlerimdi..ve sana duyduğum özlemim ödediğim bedel..hayatı sevmekten geçmiştim .uğraşmıyordum artık onunla da..
senden vazgeçmek için verdiğim çabadan hep utanırdım ben,sanki seni unutmak kendimi unutmaktı,"tek umudumu göğe gelin etmekti..."
sen beni kurak sevdana attın sevgili,belkide yüreğinin en tenha,en senden uzak yerine.sadece istediğimde çıkarabileceğim bir yerde olsun yeter dedin...içinde deli dolu bir sevda ateşinin yandığından bahsettin hep...ama öyle değildi sevgili...ben hep korktum bu kuraklıktan...ve sen çağırdığında gelmeyişlerim bundandı...evet korktum ve utandım..çünkü gitseydim ayrılık olurdu ve özlerdim seni...kaldığımdaysa çöl etmiştik sevdamızı...
hiç ağlanacak zaman değildi,yada en azından ağlamamalıydım...biliyordum...fakat yine de geceleri kimse yokken ağlıyordum yatağımda,kimse duymasın diye yutkunuyordum ve bir bir içime akıyordu gözyaşlarım...sensizliği,özlemi,acıyı,korkuyu,utancı hepsini bir anda yaşıyordum ben..ve neye ihtiyacım olduğunu bile bilmiyordum...sensen sevgili,bu sevgiyi sen yarattıysan bil öyleyse...ne istiyor bu kurak sevgi?
alıntı;
...seni sevmek şart,sensiz yaşamak haram,senle olmak günahdı sevgi dinimde..geceleri senin için ağlayışlarımsa ayinlerimdi..ve sana duyduğum özlemim ödediğim bedel..hayatı sevmekten geçmiştim .uğraşmıyordum artık onunla da..