Bir gün Məhəmməd (s.a.v) yanına Hz.Həsən gəlib deyir ya Məhəmməd sən nəcədə gözəlsən mən sənə aşiqəm. Məhəmməd (s.a.v)həcnə demir. Sonra Hz.Yaqub gəlir dəyir ya Məhəmməd sən nəcədə çirkinsən mən səni heç sevmirəm. Məhəmməd(s.a.v) yenədə heç nə demir. Onlar gedəndən sonra Hz.Hüseyn deyir: Ya Məhəmməd sənə yaxşı dedilər dinmədin, pis dedilər dinmədin. Məhəmməd(s.a.v) deyir: Onların hər biri məndə özlərini görürdülər mən onların güzgüsü idim.
Hz.Həsən yaxşı olduğu üçün mənə yaxşı deyirdi. Hz.Yaqub isə pis ürəkli olduğu üçün mənə pis dedi.
Hz.Əli bir neçə gün sabah namazına qalxa bilmir. Həmin günlərin birində Hz.Əli durur ki, namazın vaxtı yənə keçib. Hz.Əli dərindən bir AH çəkir və yatır. Onun sabahı günü şeytan Hz.Əlini qaldırır və deyir: Dur namazını qıl. Hz.Əli təəccüblənib deyir: Ola bilməz sən məni namaza qaldırasan nə olduğunu de. Şeytan yenə deyir: Dur namazını qıl vaxtdı. Hz.Əli yenə soruşur və şeytan deyir: Sən dünən namaz qılmağa dura bilmədin və ürəkdən bir AH çəkdin və bu AH-la sənin savabına bütün həmin vaxtı namaz qılanların savabı yazıldı. İndi səni qaldırıram ki, birdə o qədər savab qazana bilməyəsən....