Bakma gözlerime sorgular gibi
Gördün işte kahretsin! ruhum deli
Özleminle çıldırıp, severken kıskanacak kadar
Buyum işte kahretsin! ruhum deli
Çırılçıplak hayallerımın adı sensin
Zindanlara düşürüp kilitleyensin
Başımı öne eğmiş diz çökmüşsem
Buyum işte kahretsin! ruhum deli
Yüreğime sardım heryerimde sen
Ölürüm diyorum git gidebilirsen
Günün birinde başkası var diyebilirsen
Vururum seni kahretsin! ruhum deli
Fiziksel sevişmeleri aştım bırak ruhlarımız sevişsin
Yakıp geçeyim yüreğinden için titresin
Fırtınalar kadar deliydi ruhum yıkıp geçen
Tek bir sözüne önünde hem başım hem ruhum eğilsin...
Hasretim bitecek sandım döndüğümde
Özlemim dinecek sandım gördüğümde
Oysa gitmişsin bilmediğim yerlere
İstanbul'a dargınım sen yoksun diye..
Seni tanıdığım yerler hüzünle karşıladı beni
Yokluğun gözyaşıyla tanıştırdı gözlerimi
Bilinmez bir acı sardı mahzun yüreğimi
İstanbul'a dargınım sen yoksun diye..
Sensiz bomboş şimdi bütün sokaklar
Sanki ağlıyordu bastığın topraklar
Ümitsizliğe boğdu beni karanlıklar
İstanbul'a dargınım sen yoksun diye..
İki yakanın incisi boğaz ağlıyor
Mavi marmara şimdi sensiz çağlıyor
Taşı toprağıda yüreğimi dağlıyor
İstanbul'a dargınım sen yoksun diye..
Sahile vuran dalga yüzüme tokat oldu
Havası suyu içime bir zehir oldu
Sensiz bu şehir yüreğimi boğdu
İstanbul'a dargınım sen yoksun diye..
Eski büyüsü kalmadı herşey anlamsız
Bu şehir sensiz bomboş ve manasız
Anladım ki birtanem sensiz yaşanmaz
İstanbul'a dargınım sen yoksun diye..
Bir İstanbul'du ki kopamazdım
Bir İstanbul'du ki ayrılmazdım
Seni benden kopardı ya
O İstanbul'a artık dargınım...
Öncelikle sayfanız Hayırlı Olsun.Şiirleriniz çok güzel,kaleminize,yüreğinize sağlık.Eğer yanlış hatırlamıyorsam bir yerlerde sizi buraya Sığınak arkadaşımın davet ettiğini okumuştum,iyi de etmiş.Herzaman söylerim Sığınak arkadaşımın olduğu yerde güzellikler vardır.
Aynıydı kaderımız,
sen ve ben aynıydık,
sen duyguların adamıydın
ben duyguların kadını..
Sen hüznün gömleklerını giyerdın
bense zaten hiç çıkarmazdım ..
adını anarken sızlardı yüreğim
her ''gülüm'' dedığındeyse coşardı..
acılarla yoğrulmuştu hayatımız
azmı yanmıştı canımız..
Aynıydı kaderımız,
sen ve ben aynıydık
buluşmadıkmı cânanın can'ında,
mesafelerı kısaltmadıkmı
gözlerımızı her kapattığımızda..
ben senın sen benım olmadıkmı
sevışmedımı ruhlarımız
pervasızca zamana ınat?
Aynıydı kaderımız
sen ve ben aynıydık,
sevdik en derinden
masmaviydi rengimiz
Ve şimdi söyle ne uğruna
yerlere çaldın yaralı kalbimi
Soruyorum yaradan aşkına
yıktığın kalbimle ağlaya ağlaya
seni hiç aklımdan söküp atamazken ben
ve sen söyle..
sen..
Beni Unutabilecekmisin?
Korkunun olduğu yerde aşk yoktur. Cesarettir sevmek. Düzenlere,oyunlara,kötülüklere meydan okumaktır. Sevmek; uzaklaşmaktır yalandan,bencilliği hiçe saymaktır. Bir başka açıdan da inanmaktır sevmek.Gerçekten inanmaktır, tümden inanmaktır. İnsan sevince; sevdiğine bütünvarlığı ile teslim olmamışsa, yeteri derecede sevmemiş demektir. Ve ona kayıtsız şartsız inanmıyorsa, sevgiden bahsetmeye bile hakkı yoktur.Kıskançlık; inancımızın bütünlüğü ölçüsünde besler aşkı. Şüpheyse öldürür.Şüphenin olduğu yerde inancın yeri olmaz. Sevgiden bahsedilemez orada kıskançlıksa; kutsal bir duadır, dudağında sevenlerin.Sevmek; var olmaktır bir bakıma,derinden bakılınca yokluğa benzer.Sevmek bütünlenmektir. Çok seven eksildiğini zanneder,oysa artmaktır sevmek, çoğalmaktır. Çevrenin gözlerimizden silinmesi, önce bir eksilme hissi verir insana. Fakat o her şeyimizi varlığı ile doldurdukça arttığımızı anlarız. O bir tek kazanç, bütün kayıplarımıza bedeldir.
Bir an gelir; her şeyi onunla değerlendirmeye başlarız. O bugün mutluysa yaşamak güzeldir. Kabımıza sığmayız. Şarkılar söylemek gelir içimizden. O kederliyse, gözlerimizde herşey kederlidir artık. Bütün güzellikler bir bir yitirirler anlamlarını. O anlarda ölümü düşünür de, yine ölemeyiz kurtulamamak için.Yanmaktır, tutuşmaktır sevmek ve yaşadıkça hiç sönmemektir. Dinle, sana sevmenin ne olmadığını söyleyeceğim önce. Ne olduğunu sonra anlayacaksın.Dinle, sevmek alışveriş değildir. Geometri değildir, aritmetik değildir. En değerli şeydir belki, ama karşılığında hiçbir şey alınmaz. Karşılıksız bir çeke atılmış kuru bir imza değildir sevmek. İskambil kağıdı değildir, zar değildir, bir dilim değildir, hesap pusulası değildir sevmek.Sevginin bedeli yine sevgiyle ödenir, altınla değil. Sevilmekse; sevmenin mükafatıdır ancak, karşılığı değil. Bir sevgiye eş bir başka sevgi olamaz. Çünkü her sevgi birbirinden büyüktür. Sevgi tartılamaz, sevgi ölçülemez. Sevgi; gram değildir, mesafe değildir.
Derinlik sanırsınız, yüksekliktir o. Sevgi; dudak değildir, göz değildir, saç değildir.Sandalye değildir sevgi, yatak değildir, çarşaf değildir. İçki değildir, içemezsiniz fakat herşeyden güzeldir sarhoşluğu. Geçip karşısına seyredemezsiniz, manzara değildir, tablo değildir, heykel değildir. Okuyamazsınız kitap değildir. Bilmece değildir, çözemezsiniz. İsteseniz de içinizden atamazsınız. Kan değildir, kesip damarınızı akıtamazsınız. Siz ağladıkca o güçlenir içinizde. Akmaz, gözyaşı değildir. Kuş değildir uçmaz, çiçek değildir koklanmaz. Bitmez çile değildir. Ne desen o değildir sevmek....