Bebeğim Sən olmasaydın

Son güncelleme: 17.04.2012 08:36
  • anadan körpəsinə məktub - körpəyə məktub - bebeğim sən olmasaydın yazısı

    Gecələri kəsilməz yatacaq amma hər kalkışımda səni öpmə duyğusunu tadamayacaktım.
    İstədiyim hər axşam, kinoya, bara, vəziyyət yeməyə, sahildə gəzməyə gidebilecektim amma "ana məndə gəlim" deyə bacaklarıma yapışan kiçik əllərinin istiliyi ısıtmayacaktı ürəyimi ...

    Yeni boyanmış duvarlarımda qələm izi və yemək izi olmayacaqdı amma mən silərkən "anacan nə qədər yaxşısan" deyən səsini duymayacaktı qulaqlarım ...

    "'Kədərlənmə mən səni çox sevirəm" deyə məni sinəsinə bastırmayacaktın ...

    Bəlkə başım daha az ağrıyacak, daha az yorğun olacaqdım amma divana uzanıb kiçik əllərinlə etdiyin o cadulu dokunuşları təsiriylə dirilemeyecektim ...

    Özümə ayıracaq pulum daha çox olacaqdı amma sənin tamat kavanozunda yığdığın xarab pulları birlikdə sayıb sevinc nidaları atamayacaktık ...

    Kakanı təmizləmək məcburiyyətində kalmayacaktım amma təmizləyərkən qoxudan görə kiçik əllərinlə həm öz burnunu həm də mənim burnumu kaparken "ana burnunu kapatayım, iyrənc iy verir" deyən uyarını bilemeyecektim ...

    Bir uşaq sahibi olmanın nə demək olduğunu əsla öğrenemeyecektim ...

    Hər gecə mənə sarılan kiçik qollarını, burnumun üst qisiminə yerləşdirdiyin o fındıq burnunu duyumsayamayacaktım ...

    Yanvar ayları bu qədər isti olmayacaqdı ...

    Xəstəxana otağında, lohusa kurdelası ilə çəkilmiş Fotoşəkillərim olmayacaqdı ....

    Avtobusa bindiğimde kimsə yer verməyəcəkdi ...

    Arabama hər binişinde 'sənə böyük bir avtomobil alacağam' deyən olmayacaqdı ...

    Hər giyindiğimde heyran gözlərlə baxıb, "tam istədiyim kimi nəfs olmusan" deyən iltifatınla coşamayacaktım ...

    Hər gecə bıkmaksızın baxdığın toy fotoğraflarıma bəlkə ildə bir dəfə bakacaktım ...

    Anamı bu qədər sevdiyimi anlamayacaktım ...

    "Səni sevirəm" deməyi həmişə erteleyecektim ...

    Analıq duyğusu ilə donanamayacaktım ...

    Rujlarımı, farlarımı və göz kalemlerimi illərcə kullanacaktım ..

    Dəğum icazəsi prosedurlarına xəbərim olmayacaqdı ...

    Eyni cinsin rekabetinin nə demək olduğunu anlamayacaktım ...

    Uşaqlarla və ebeveynlerle əlaqə qura bilmənin bu cür asan olduğunu anlamayacaktım ...

    Elim sənin əlində gəzərkən bir sahil kənarında, dalğa səslərinin bizə mahnılar mırıldandığını duyamayacaktım ...

    Gecə sənlə əlaqədar qorxulu yuxular görməyəcək, iztirabla oyanıb yatağının yanına gəlib, dərin dərin nəfəs alındığı tarixdən izleyemeyecektim ...

    Hansı yeməkdə nə qədər zülal, vitamin, fosfor, kalsium vs var heç bilmeyecektim ...

    Hər ay bir uşağın neçə santimetr uzanması, neçə qram alması lazım olduğu vecimə belə olmayacaqdı ...

    38.5 dərəcə atəş məni də yandırıb kavurmayacaktı ...

    Hansı dişlərin nə vaxt çıxacağı mövzusunda dərin məlumatlara dalamayacaktım ..

    Kayınvalidemi, oğuluna niyə bu qədər düşkün deyə anlamırlar inad edəcəkdim ...

    Analar günü kimsədən hədiyyə alamayacaktım amma ertəsi gün mənə küsüb geri hədiyyəsini istəyən bir qıza gülümseyemeyecektim ...

    Səbri, mərhəməti, önseziyi, fədakarlıqda, həssaslığı, öyrənməyi, öyrətməyi tam randımanlı kullanamayacaktım ...

    Gecə 4:30 da gözü bağlı mətbəxə qədər gedib, stəkana su doldurub yenə gözü bağlı dönmə qabiliyyətini kazanamayacaktım ...

    Kiçik evimi mama kürsüsü, avtomobil oturacağı, ana qucağı, rəngarəng emzikler, müxtəlif boyda əmziklər, onlarla növ barbie, yapbozlar, tüklü-tüksüz envai növ oyuncakla və şişelerce uşaq dərmanı ilə doldurmayacaktım ...

    Hər çıxdığım alverdən sənə alınmış paketlerle dönemeyecektim ...

    Hamiləlik əsnasında 81 kiloya qədər çıxıb, çəkini qırma meyli gösteremeyecektim ...

    Doğum sonrası günlərlə ac qalıb, rejim edə bilməyəcək və yemək yemənin bir lütf, yiyememenin işgəncə olduğunu bilemeyecektim ...

    Uşaq mövzusunda ehkam kesemeyecektim ...

    Uşaq həkimləri ilə əlaqəm, küçədə gördüyüm tabelalardan ibarət olacaqdı ....

    Aşkın və sevginin bir kişilə qadın arasında yaşanan o önlənə bilməz sevgi olduğunu sanacak və yanılacaktım ...

    Kirpiklərimi qədər sıçrattığın ilk muhallebinin dadına bakamayacaktım ...

    Yaşanmış təcrübələri, təcrübələri bilmiş bir rəftarla rədd etməyə davam edəcəkdim ...

    Daha çox bildiyimi zənn edib amma daha az biləcəkdim ...

    İnciklerimin, boncuklarımın, fularlarımın və tokalarımın hara yığıldığı mövzusunda maraqlar içində olmayacaktım ...

    Ürəyim bu qədər dərin atmayacaktı ...

    Kalbim bir ömür boyu birinə aid olmayacaqdı ...

    Balet getməyin, bir alət çalmaq, həkim olmaq, mühəndis olmaq, vs mövzusunda sonradan əldə edilmiş görgüsüzlüklerim olmayacaqdı ...

    "Ana bax dişimiz fırçaladım" deyə ağzını açıb iyləmək üçün uzandığımda burnumu səhvən dişləyən, qan yerləşdirən bir uşağım olmayacaqdı ...

    Məni bu dünyada ən çox anam sevir sanacaktım ...

    Göz əməliyyatı sonrası gözlərim bandajlı evə gələndə ata tərəfdən nənəsinin qıçlarına yapışıb hıçqıra-hıçqıra saatlarla ağlayan və mənim üçün kədərlənən kiçik bir qıza sahib olmayacaktım ...

    Nəvə baxma şansım olmayacaqdı ...

    Damadıma zülm etmə, həyatı axşam zövqünü yaşayamayacaktım ...

    Tam yemək yeyərkən, salondan qaçaraq gəlib, "ana burnumdaki seliyi lütfən götürərsənmi?" deyə mənə bu zövqü bəxş edən biri olmayacaqdı ...

    Mən divanda sızmış yatarkən, qaça qaça yatağının örtüsünü alıb, üzərimə sərmək üçün təngnəfəs kalışını göremeyecektim ...

    Hər səhər 6 da baş ucuma gəlib, səs çıxarmadan yatağa girmək üçün məndən təsdiq gözləyən biri olmayacaq və sənin gəldiyini ruhani bir güclə anlama qabiliyyətinə sahib olmayacaktım ...

    "Qız evi naz evi" tezisinin doğruluğunu savunamayacaktım ...

    Uşaq hekayə kitabları və uşaq inkişafı ilə əlaqədar kitablarla maraq, kitabçı raflarıyla məhdud qalacaqdı ...

    İbtidai məktəb və orta məktəb illərində vida etdiyim, pastel boya, qazlı qələm və quru boyalarla bir daha karşılaşmayacaktım ...

    Uşaq bezinin olduğu hissələrinin əslində bütün böyük marketlərdə var olduğunu bilməyəcək və maxi, midi, mini boylarına mənasız gözlərlə bakacaktım ...

    Üzümün nüvələrinin tək-tək çıxarmaq üçün fövqəlbəşər bir məşğul olan əsla girmeyecektim ...

    Sulu köftenin köftelerini fındıq böyüklüyündə etmək üçün səbrim heç olmayacaqdı ...

    Kimsəyə bu qədər tez sarılamayacak və yalayıb yutarcasına opemeyecektim ...

    Sən olmasaydın əgər mən əsla 'mən' olmayacaktım ...

    Bir uşaq doğulduğu anda Bir ana doğulmuş olar.


    götürmə
#17.04.2012 08:36 0 0 0