Adam karisinin simarik kedisinden o kadar nefret ediyormus ki bir an önce
ondan kurtulmanin yollarini arast1rmaktaymis. Sonunda bir sabah kediyi
arabaya attigi gibi evlerinin 30 blok ötesinde bir sokaga götürmüs, onu
orada birakip dogru ise gitmis. Aksam isten eve geldiginde bir bakmis kedi
evin bahcesinde karisiyla oynuyor. Kadin nese icinde "Ayy, bütün gün onu
aradim; kayboldu diye ödüm patlad1," demi_,. "ama aksamüstü bir bakt1m ki
gelivermis. Evin yolunu nasil da bulurmus benim akilli kedim!..."
Adam içinden "Hakikaten nas1l buldu bu hayvan evin yolunu ya," diye gecirmis
ama bozulduunu belli etmemi_. Ertesi sabah yine kediyi arabas1na atm1_. Bu
sefer evin 60 blok ötesinde bir yere götürüp birakmis, yine ise gitmis.
Aksam isten eve gelmis, bir de ne
görsün kedi salonda yine karisiyla yerlerde yuvarlaniyor...
Adamin kafas1 iyice kizmaya baslamis ama yilmak yok. Kafaya koymus bir kere,
o kediden kurtulacak. Ertesi sabah kediyi arabaya koymu_, 90 blok öteye
gitmis. Ordan köprü yoluna girmis, ilk c1k1stan saga dönmüs, oradan tekrar
saga sapmis. Gitmis gitmis, bir 20 blok daha ilerlemis, ordan sola dönmüs,
biraz daha gitmis, dagbasi bir yerlere gelmis ve kediyi orada arabadan
atmis...
Saatler sonra evin telefonu calmis. Kadin telefonu acmis, hattin öbür
tarafindan kocasi sormu_: "Hayatim, kedi evde mi?"