Karanlik bir gecenin mum isiginda yaziyorum.....
Üzüntülerimle cok kücük bir yasta tanistik...
Benim ilk üzüntüm canim kadar sevdigim ....
KARDESIM`mi kaybetmekle basladi..
Ardindan bir vakit sonra...
Canim ANNEMI kaybettim...
Susuyorum artik derin derin...
Hayir gözlerini acacak birazdan....
Diye bekledigim günü hatirliyorum....
Resimlerine bakiyorum aglamak istiyorum....
Nasil da özledim dualarini...
sohpetlerini varliklarini...
Sizlere ihtiyacim var....
Uzaklardasiniz biliyorum....
bir ses vermenizi isterdim....
Ama nafile...
Aramizdaki bütün yollar kapali...
Yoklugunuz buz gibi soguk... Üsüyorum...
Ezip geciyor ruhumu acilar...
Yoksunuz iste yüregim en hazin sesle inliyor simdi....
Agliyorum gözyaslarim bana sadece eslik ediyor.....
Agliyorum akip gidiyor gözyaslarim
Bakakaliyorum ardindan kendime caresiz....
Yazilarim sislenmeden...
bu gece rüyamda beni ziyaret edin.....
Gözlerim yavas yavas kapaniyordu....
uyumamaliyim.....
biliyordum ki uykumda gelmezlerse......
üzülürüm... karanligin icinde.....
o an...
attigim cigliklarimi kimsecikler duymayacakti....
Söz verin söz yazilarim
Benimlesiniz son nefesimde bile....