Tut Ellerimden Anne
Son güncelleme: 13.10.2012 17:15
-
Tut ellerimden Anne bugun de kaybettim.
Dunyanin en buyuk gunahkariyim.
Yikildim. Yenildim. Vazgectim.
Hic birsey yapmadan yasiyorum.
Ellerim gitmiyor kagida kaleme,
Oysa ki, ne hayallerimle cizerdim.
Mavinin her tonunu aksayan korpe ruyama.
Ruyalarima dokundular bugun yine Anne!
Olmazsa olmazlarimin her zerresine.
Yetmedi sozcuklerim, yetmedi kelimelerim.
Anlatamadim ruhumdaki seraplari kimselere.
Tut ellerimden Anne, bugun de kaybettim.
Issiz sokaklarimin yikik duvarlarinda,
Eksik gencligimi yitirdim.
Ayin savkinda, hayal meyal cocuklugumu aradim,
Kurbagalarin sesini, cekirge surulerini dusurdum yollarda.
Basaklarindan koparilmis bugday yuklu vagonlara sigdirdim
kucucuk yuregimi.
Tekerler dondukce ben kuculdum, evler kuculdu.
Ve, sonunda da umutlarim Anne!
Tut ellerimden Anne, bugun de kaybettim.
Annelerinin ellerinden tutan cocuklarin,
Alayli satasmalarimdan kactim.
Aciyip bakan gozlerden sakindim mavilerimi.
Bakislarda hissettim yine aksayan yanlarimi.
Duyularimdan affimi istedim.
Kaldirim taslarina cizmisler yine ayaklarimi.
Bembeyaz tebesirlerle kara kaderimi.
Hic biri tam olmamis Anne!
Ya bir eksik, ya da bir fazla.
Ne kadar aci degil mi Anne?
Ne kadar cok vurdular yuzume Anne!
Ne kadar cok yenildim ben Anne!
Tut ellerimden Anne, koy beni geceye.
Yildizlar avuclarima dolsun istemiyorum ben.
Los sokak lambalari isik olsun umutlarima.
Ne kaldi ki surada, birakma beni sabaha
Gunes te gormesinler, kirmasinlar yine,
Kucucuk dunyanin kocaman insanlari,
Daha ne kadar basacak ayakkabilarima?
Hani, cennetten yeryuzune dusmus fidandim ben
Derdimle yanip kurudu dallarim
Diz coktum yalvardim kara gecelere
Kendi gozyaslarima boguldum
Dogan guneslerde erittirme beni Anne!
Dilendirme beni Anne, bak bos kalacak ellerim yine.
Golge ol Annem ne olursun.
Avut beni kuytu koselerinde.
Tut ellerimden Anne, bugun de kaybettim.
Buyudum.
Gunler an ve an akarken,
Ne yillari devirdiler su zavalli ruhuma.
Gozlerimden akan bahar yagmurlari degil,
Aci bir yas, aci bir hatira.
Hasta kalbimde, bos kalan dilenci ellerim,
Cirpiniyor artik herbiri .
Buyudum ve hala dusuyorum Anne!
Dizlerim degil yuregim kaniyor.
Zaman ucuyor, kanatsiz ve de zamansiz.
Bir umut yesert Annem benim icin
Bu kavgada dusen hep ben, olen hep ben!
Dus bozumu dokuluyorum Anne!
Kaderini degistirmek isteyenin kimsesi olmazmis.
Kimsesizim Anne!
Tut ellerimden Anne, gotur beni buralardan.
"Insanca... Olabildigince insanca" degil dusledigim.
"İnsanca... Birazcik insanca" yasamak hepsi.
Cok sey mi istemisim ben Anne?
Tut ellerimden Anne!
Cirpiniyorum, dusuyorum.
Tut ellerimden Anne!
Bitiyorum....
................. geceyeli
-
geceyeli öyle bir şiir ki bu ne desem eksik kalacak ne desem basit kalacak bu şiir için seni canı yürekten kutlarım ve böyle bir güzelliği bizlerle paylaştığın için çok teşekkür ederim yüreğine kalemine sağlık
- Ben tesekkur ederim, begeninize sevindim. Okuyan gozlerinize saglik ozgurluk_5643
-
geceyeli
ne desem sana ben inan düşüncelerimi ifade edemem
ne çocuk yuvaları kaldı gitmediğim,ne köprü altları kaldı ne sokakta uyuyan çocuklar ne kimsesizler yurdu ne öksüzlerin yanı neler neler...şiir süresince bu kadar çok yer gezdi zihnim...ve daha nereler...
emeğine yüreğine kalemine sağlık
-
Tesekkur ederim sessizsevda, bu duygulari hissettirebildiysem ne mutlu bana, okuyan gozlerinize saglik...
Evet ezooo, siir bana ait. Cocuk denilebilecek yaslarda yazmis oldugum siirlerden bir tanesi idi. Begeninize sevindim. Tesekkur ederim...
Ben tesekkur ederim Sayeste, sizinde okuyan gozlerinize saglik...
-
O kadar güzel yazılmış ve anlatılmış ki ne diyeceğini bilmiyor insan....
Çok çok güzeldi ...Tıpkı yüreğiniz gibi umarım şiirleriniz her zaman bizimle olur ...aramıza hoşgeldiniz şiir yürekli insan...
-
_____Harika ,içten,duygu yüklü dizelerdi...Emeğinize yüreğinize sağlık arkadaşım...
-
kaçtır okuyorum bu şiiri...
bu şiire layık bir yorum yazma gücünü bir türlü bulamadım kendimde...
sanırım sessizsevdanın yazdıkları hissettiklerimin bir kısmını ifade edebilir...
okurken ürpertiler geçiyor omuriliğimden... tüylerim diken-diken oluyor... insanlığımı, yeteri kadar duyarlı olup olmadığımı sorguluyorum... eldekilere hakkıyla şükredip şükretmediğimi yargılıyorum...
sevgili geceyeli şimdi sana çok kızıyorum.... böyle mükemmel bir kalemin var, daha küçükken böylesini yazabiliyorken şimdilerde neden yazmıyorsun? diyelim ki yazıyorsun bizi yazdıklarından mahrum bırakmaya ne hakkın var?
kalemin susmasın, gönlün, yüreğin, umutların kendine menzil ve vuslat bulsun... mürekkebin kurumasın yerinde mısraların susmasın...
sevgilerimle...
-
Tesekkur ederim agabey, ilgin ve duyarliligin icin. Mainde boyle konulara bir kelamini esirgemeyen, ve her firsatta duygu dusuncelerini aktaran, ayni zamanda da insanligini her firsatta hissettiren degerli bir insansiniz. Siire layik yorum derken, dusunmeniz ve anlamaniz bile yeter benim icin.
Evet siiri cocuk denilebilecek bir yasta yazdim. Aslinda, siir her nekadar anneye ozlemi veya sevgiyi dile getiriyormus gibi gorunse de, asli oyle degildir. Zaten sizde bunun farkina varmissiniz. Engelli bir insanin hayata bakisi, ondan kurtulmayi istemesi, dislanmasi, kaderinden utanmasi ve en sevdigi annesine siginip medet ummasidir. Siz; "Kactir okuyorum bu siiri" derken de, ben kactir yasiyorum bu siiri, dedigimi gormussunuz. Tesekkur ederim.
Evet siir beni anlatiyor agabey. Dogustan bir ayagi digerine nazaran engelli ve yurume zorlugu ceken bir insanim. Bunun zorlugunu ezikligini su yasima kadar da hep yasadim. Okula gitmek bile istemezdim cocuklugumda. Zorla kaldirir annem, aglaya aglaya birakirdi beni. Ben aglarken onun yuregi nasil erirdi tahmin etmeye gucum yetmiyor bile. Almazlardi sinif arkadaslarim aralarina ya da, acidiklari zaman oylesine katlanirlardi bana. İp sekerler sayilari bana saydirirlardi, cizgi oynarlar, yakan top oynarlar ve ben sadece sayi tutardim, kim kac kere yandi diye. Kendi yanginimi unuturcasina.. Beden egitimi derslerinden muaf, sadece bakardim. Eve donusum bile hep utangac olurdu, hizli hizli yurumeye calisip, biran once odama girip kimseyi gormek istemezdim. Haa sevgiye, ilgiye muhtac miydim? Herkes gibi evet. Ama kimsenin bana acimadan, ozel gormeden. Oldugu gibi, herkes gibi isterdim. Ama istemek yetmiyor agabey. Herneyse daha fazla uzatip moral bozmak istemem. Bir engelliyi anlamak icin illa ki engelli olmak yada bir yakininin engelli olamasi gerekmiyor iste.
Iste boyle bir duygunun icinde yazilmis bir haykiristi. Artik buyudum haliyle farkli dusunceler hakim oldu. Bazi dertler, cileler, ve aksakliklar insani yildirmamali. Tam tersi o zorluklarla yasamaya alismali. Her guzelligin bir kulfeti olabilecegi gibi, kulfet gibi gorunen seylerde de guzelliklerin olabilecegi dusuncesindeyim. Mahrum olan muhtactir kelimesini hayatimdan kaldirip cikarabilecegim kadar olgunlastigimi ve de artik bu siirime sadece burukca gulumseyebilecegimi rahatca soyleyebilirim.
Siir paylasmadigima kizmakta haklisiniz, bir sayfam yok ama benim icin, siir yazan tum arkadaslarimin sayfalari bana ait. Vakit buldukca onlarin kalemlerine murekkep olmaya calisiyorum ve bunu cok seviyorum. Yaziyorum onlara dilim dondugunce. Sagolsun arkadaslarimin da ilgisinden cok memnunum. Bu vesileyle siir bolumundeki tum arkadaslarima tesekkurler ediyorum.
Tekrar tekrar tesekkur ederim agabey. Memnun oldum ve rahatladim ilginiz icin. Iyi ki varsiniz ve iyi ki duyarlisiniz. Olmasi gereken, lazim olan sizsiniz...
Saygilarimla...
-
Erkenden yatıvermişsin.
Sesinden önce gelen treni,
Duymamışısın tabi.
Kalk ne olur uzat şu kafanı camdan.
Yıldızlar al satarım bal satarım oynuyor,
Belki koymuşlardır arkana mendili.
Duvarda duruyor hala gölgen.
Yorganını ne zaman kapıp da gider.
Artık sabahı bekleyemem.
Bende sızıverirsem oracıkta,
Güneşi kim uyandıracak Ayşe'm..
.. E. Sahin
O Ayse'ki bulabilse dizlerindeki dermani
Tren vagonlarina yukleyecek sevdalarini
Yildizlari toplayacak avuclarinin icine
Kimini saklayacak umut sandiginda
Kimiyle sohbet edip salacak temsili mavi dunyasina
Bulabilse dizlerinde dermani.
Al i satmislar bali da
Ama mendili koymamislar ardina
Onlarda biliyorlar
Ayse'nin golgesi de oturuyor duvarda
Bir kalkabilse ne gunesler uyandiracak
Ne sabahlar doguracak...
... geceyeli
Ertan Sahin saygi duydugum degerli bir sair agabeyimdir. Onun yazmis oldugu bir siir, paylasmak istedim..
-
senin de o arkadaşın da kalemine, duygularına sağlık.
her şiirinde, her yorumunda beni alt-üst ediyorsun.
harika bir kalemin ve çok duyarlı bir algı boyutun var.
bizi yazı ve şiirlerinden mahrum etme lütfen sevgili geceyeli.
-
Ne kadar güzel bir yürekle ne kadar özel sözlerle yazilmis bir güzellik bu böyle...
Nerden baslasamda duygularimi anlatsam....
Gercekten okurken yüregimin en derinine kadar isledi sizisi desem...
Icinde Anne sözcügü gecen her sey bir baska güzel...
Dünyada menfaat beklemeksizin bizi karsiliksiz sevebilecek yegane varliktir Anne!!
Sanki gözümün önünden hayatim film seridi gibi gecti....
Hic bu kadar saskinlik yasamamistim hic bir yazida ne diyecegimi bilemiyorum nasil toparliycagimi nerden basliyacagimi...
Ne güzel hislerle yazmissin öyle ne kadar samimi ve derinden...
Ah Annemm!!!
Bir onun özlemi insanin yüregini yakar en derinden...An gelir öyle ihtiyac hissedersin ki yasanmisliklara dair ne varsa calinacak ilk kapidir...
Yoklugu ise cok aci...
Ama insan sevgisini yüreginde yesertmeli yaninda olmasa bile yine yüreginde hayat vermeli sanki yanindaymis gibi sanki onunlaymissin gibi...
Ah Annem demeden gecemiyecegim ilk defa duygu ve düsüncelerimi bu kadar desifre ettim...Yüregimdeki mahkum tüm duygularimi azad ettim gökyüzünün maviliklerine saliverdim ve onu cok özledim...
Yüregine saglik gönlüne saglik kalemine saglik gözlerine saglik....
Mükemmel bir siir okudum...Bizlerin dünyada ki melekleridir Anneler...Hepsini sevgiyle kucakliyorum...
Yüregindeki umudun hic bitmesin...Unutma her karanligin ardindan günes muhakkak dogar..
Siir yüreklim sevgiyle kal....
-
Tut ellerimden Anne, bugun de kaybettim.
Annelerinin ellerinden tutan cocuklarin,
Alayli satasmalarimdan kactim.
Aciyip bakan gozlerden sakindim mavilerimi.
Bakislarda hissettim yine aksayan yanlarimi.
Duyularimdan affimi istedim.
Kaldirim taslarina cizmisler yine ayaklarimi.
Bembeyaz tebesirlerle kara kaderimi.
Hic biri tam olmamis Anne!
Ya bir eksik, ya da bir fazla.
Ne kadar aci degil mi Anne?
Ne kadar cok vurdular yuzume Anne!
Ne kadar cok yenildim ben Anne!
Ah be canım arkadaşım;O Yüreğinin sızılarından tomurcuk veren,kan kızılı gül dizelerinin dikeni gözüme battı ve gözyaşlarımı akıttı ..Dizelerin ve sen bana bir klawye borçlusunuz.Hatırlarmsın bir şiirime yorumunda hep böyle yazmaya mecburmusun demiştin...Peki sen bu yürek haykırışlarınla böylesine özel ve harika bir insanken kendine haksızlık edip bizi üzmeye mecburmusun...?
Yüreğinin acılarını görmek için çok kuvvetli bir şuur,keskin bir gönül gözü ve gücün yettiğince empati kurmak gerek ve o noktada "hariçten gazel "okumak gibi olucak benimkisi "demesi kolay" diyebileceğin stemine mazhar bir tespitte olucak belki ama Kudret-i İlahi şanındandır demekki ve O'nun iradesine bizim aklımız ermez en sevdiğini en çok mahrum bırakıyor..Kainatı yaratma nedeni Peygamberini,nebisini,en sevgilisini çocuk yaşta anasız,babasız bırakıyor bir köy dolusu çocuklara taşlatıyor sevgili nebisini,ömrünü binbir cefaya gark ediyor ve ateşte pişirip sevgilisini tuınç gibi sağlam kılınçtan keskin yapıyor...
Bu anlamda canım arkadaşım yaşam sürecin o Sevgilinin parıltılarını hissettiriyor ve inşallah o parıltılar mucibince Yaradanca seviliyorsundur.Ki O'nun bunca cilvesine mazhar olmuşsun canım arkadaşım...
Umarım incitici kelam yazmamaışımdır..Umarım yüreciğin heeeeeeeep mutluluk hisleriyle sevincin tebessümlerinden dudaklarının kenarında izler yer ettirir...
-
Haklisin Alaattin arkadasim cok haklisin. Inan soylecek tek bir kelime bile bulamiyorum suan. Kilitledin biraktin beni. Yasam iste bu. Iyisiyle, kotusuyle, nesesi ve huzunleriyle simdiye kadar hep yasandi ve yasanacakta. Bir sancim idi butun bunlar oldu ve oluyorda. Ben yazdikca kis vurdu satirlarima hep. Anlattikca da usudu yurekler. Ama cok sukur mutlu olmak icin yeterince sebeblerim var artik, umutlarim var ve sen gibi cok sevdigim insanlar var. Ogrenmem gereken seyler var.
Baskasina uzulmek paylasmaktir. Teselli ve umut vermek paylasmaktir. Anlamaya calismak ta paylasmaktir. Tesekkur ederim OZAN. Allah razi olsun guzel yazin ve temennilerin icin. Buralarda ol hep emi...
-
Dün dağlara yağdı kar,
Bu gün kepeze Anne,
Bilsen ne çok soğuk, ıssızdı yurdum.
Üşüdü ellerim, titredim Anne.
Güzel şiirinizi bizlere ulaştırıp paylaştığınız için, size müteşekirim. Yüreğinize sağlık.
- Cok tesekkur ederim ilginiz icin sayin eshab.z. Cok uzun sure once paylastigim bir siir idi, bulup cikarmissiniz. Anneyi sevmenin onu arzu etmenin, yasi, dili irki cinsiyeti yoktur. Ana topraktir, ne guzel kokar her insanin burnuna. Epeydir Turkiyede annem hergun gorusuruz ve simdi sizin siirinizin hissettirdikleri ile hemen bir telefon edecegim. Anneniz yasiyorsa ellerinden operim, uzun omurler dilerim, eger yoksa basucunuzda Allahimdan bol rahmetler dilerim. Tesekkur ederim yorumunuz ve hissettirdikleriniz icin..
- Tut Ellerimden Anne Konusuna Benzer Konular
- Annelik Kadınların Beyinlerini Değiştiriyor 01.05.2009
- Anne sütü ve önemi 01.05.2009
- Anneye Dua 22.03.2004
- Anne Sütünü Nasıl Arttırabiliriz 03.05.2009
- Bir Annenin Oğluna Mektubu 12.04.2004