Duygularım
Cok uzun bir zaman oldu...
Duygularim vardi yüregimden gelen dilimden dökülen..
Kirilmadan önceydi...
Sevdi,sevildi ama cogu kez de incindi..
Pek cok aciyada evsahibilik etmisti...
Yetim kalmis cocuklar misali yitirdiklerini hep beklemisti...
Oysaki ne aci giden gittigi yerden hic dönmezdi...
Sonra duygularimi evin hic kullanilmayan odasina kaldirdim..
Onlari hic incitmeden aldim sardim sarmaladim...
Duygu olmazsa sevda hicti,sevda olmazsa,ask yetimdi...
Habersizce birden kapinin zili caliverdi...
Duygularin geri geldiginden hic haberim yoktu
Günlerden bir gündü yine ansizin kapi caldi..
Acmaya dermanim yoktu,gücsüzdüm caresiz..
Direndim direndim..
Gelen gitmek icin gelmezmi iyi bilirdim...
Söyle bir araladim kapiyi ürkek güvercinler misali...
Dediki;Tanri misafiriyim ne denilebilirdiki..
Git diyemedim kovamadim...
Gönül incinmeyi sevmediginden...
Ah gönlümde yarasi daha kaniyan duygularim..
Ne olursunuz artik beni yormayin...
Geldiginiz yere geri dönün gidin artik...
Daha fazla yüregimle oynamayin..
Seni bir yerlerde unutmak istiyorum..
Geriye dönüp baktigimda aradim bulamadim diye tesellilerim olsun
istiyorum....
Unutmak istemek daha acı veriyor..
Evet unutacağım sözünü söyleriz hep..
En çok da o yıkar ya insanı..
neden insan bir an unutmak ister ki..
mesela mutlu anları asla çıkarmak istemeyiz hayatımızdan..
Acıya yükleniriz hep..insan acısını da sevmeli..mutluluk nasıl bizimse o da bizim..
onunla yaşamak da güzel...çünkü seni sen yapan odur ...
Yüreğine sağlık arkadaşım...çok çaba göstermiş ama yine başaramamış bir profil geldi karşıma...çaresizliğin isyanı işte..
teşekkürler paylaştığın için..
Ah arkadasim hani derler ya ne sen sor ne ben söyliyeyim bazen öyle anlar geliyor öyle doruklarda yasiyoruzki gercekten özü bulmak bir hayli zaman aliyor...
Acilarin dikenli tel misali cepecevre etrafini sardigin zaman cabalarken kurtulmak icin yaralarin biraz daha kaniyor...
Dedigin gibi aciyida sevmeliyiz ama yürek bir türlü kabullenemezki aslolan ayriliktir aci sadece onun perdesi perde kalktimi görünen sadece yürekteki yarasi ah aci diye kuytularina sigindigim, aci diye zirvelerine cikipta haykirdigim....
iste söz bir yerde takili kaliyor...Dedigin gibi cok caba gösterip yine de ayriligi kabullenememis bir ben profili... dogru tahmin...Ayrilik sadece sevgiyiliye olmuyorki nelerden ayrilmiyoruz degilmi...yürek bir acilip bakilsa neler gizler kimbilir icinde...
Degerli ve güzel yorumun icin tsk ederim arkadasim yüregin acidan uzak kalsin hep ins.. sevgiyle kal...
Belkide her bitis yeni bir baslangicti öyle degilmi...
Peki ya yeni bir sayfayi acmak icin gecen onca zaman...
Verdigimiz kayiplar,kaybettigimiz dakikalar... saniyeler...
En derinlerde kücücük bir sizi kalincaya dek aglayacak haykiracak...
Belkide isyan edecek gibi olacaksin ama unutmaya calisacaksin...
Uykularin kuytularina siginacaksin unutmak icin...
Calan her ask sarkisinda hatiralarin yeniden gözlerinde canlanacak..
Telefonun her caldiginda yüregin yerinden oynayacak..
Belkide gurur yapip geri aramiyacaksin....
Harcayacaksin harcanacaksin ama yinede devam edeceksin...
Nefes almaya....
Belkide zamanla kanayan yaran kabuk bagliyacak..
Belkide unutulacaksin...ama...
Asla unu-ta-mi-ya-cak-sin
Yasamak dedigin nedirki bir diger adiyle hayat...
Hem aglamak hem gülmek,biraz sevinc birazda ölüm korkusu...
Sevgi sevmek ask ve Tutku...
Sucmudur acaba sevmek,sevmekle hüküm giymek..
Sevebildigi kadariyla mutlu olur insan...
Gülebildigi tebessümleri kadariyladir ömrü..
Ya sevdigim dediginden ayrilmak nasil bir duygu...
İşte tarifi mümkün olmiyan ölümden beter...
Tüm yasanmislari unutabilmek...
Aska dair paylasilmislari unutuvermek...
Sevdigini bir anda kaybedivermek...Severken ansizin ayrilivermek..
Zorlugu coktur severken ayrilmanin...
Düsün söyle alelade bir sey den mesela...
Cok sevdiginiz bir sehirden yada sevdiginiz bir seyden....
Ayrilirken bile insanin gözpinarlarina doluverir sel misali inciler...
Ya hayatta nefes alirken sevdiginiz kisiden ayrilmak...
Tarifi mümkün degildir sanirim ölümden beterdir...
Emek verirsin bir cicegi büyütürsün cunki sevgi emektir...
Gün gelir o ciceginiz solunca yüreginiz yanar unutamazsiniz bir türlü...
Benzerini gördügünüz anlar hep hatirlarsiniz...
Peki ya sevdiginizden ayrilmak zorunda oldugun an gelirse...
Ayrilik kapini calmadan kirarcasina acip yüregine girmisse...
Bir zamanlar herseyi iken cani iken hayatinin anlam yükledigi tüm ifadeler iken..
Artik hic biri degilsinizdir...
Dünya bir anda basiniza yikiliverir...
Geriye birakilan sadece bedeninizdir...Ruhunuz ayrilirken biraktiginiz yerdedir..
Ve sonrasi unutmak...
Careyi gözlerinizi kapatip uyumakta bulursunuz..Uyumak icin onca cabalar nafile..
Onu unutmak icin verdiginiz cabalara yenik düser...
Unutmak mi ah ne mümkün....
Unutamazsin her yolu denersin fakat unutamazsin...
Cok sevdigin bir dostun hic onun yerini tutabilirmi...
Aklinizi kaybetme noktasina kadar bile gelseniz yine unutamazsiniz...
Ansizin yüreginizden seviyorum ,seni seviyorum diye haykirmak gecer amma....
Sonrada hemen bosverir vazgecersiniz...
Paketinizde belkide son sigaraniz kalmistir ...
Son sigarayida yakip söyle bir dalarsiniz uzaklara düsünürsünüz...
Severken ayrilmak ne zormus,avuclarinin icindeyken kaybetmesi ne aci...
Oysa ben seni yüregime yazmistim...
Oysa ben seni gözlerime cizmistim...
Oysa ben seni kalemime anlatmistim...
Oysa ben senin ruhuna varligimi adamistim...
Ne yaptiysam nafile...
Unutamamisim...
Umuda ümittir askin en son menzili...
Ruhumdaki firtinalar dinmisken cagiranmi vardi...
Acilar cekilmis,gönül huzura ermis...
Sabahin kizilliginda uyandiranmi vardi....
Ben diyemem derdimi,dile gelmez demi her sarki...
Hatirasi tozlanmis yasanmisliklar umrundami...
Islanan gözlerinin,yaslari kurudugunda....
Sana yazdigim siirlerin tadi tuzumu kaldi...
Doymadin sözlerine doyamadim gözlerine...
Belki bir gün kavusuruz ümidiyle hep beklemekle
Ah yar ellerin ellerime degse keske son nefesimde...
Karanlik gecelerime dogacaksin günesinle...
Aglarim gözlerimden yaslarim durmaz caglar..
Teselli etmek icin gel diyen mi vardi...
Gönlümde tarifi mümkün olmiyan sizilar...
Yüregimden öpüp yaralarimi saranmi vardi...