Bu necə dəhşətdir,
bu necə yuxu?
Çökmüşdür uşağın
qəlbinə qorxu.
Bir canavar çıxır
kolluq içindən.
Dişi şaqqıltıyla
dişinə dəyir,
Keçib oğrun-oğrun
yolun içindən
Elə ulayır ki,
meşə titrəyir. Anası tənhadır
İnsanlar hanı?
Səssizcə bağırır
yuxuda Ceyhun.
Açıb o canavar
qanlı ağzını
Indi anasını
udacaq onun!
Canavar gözündə
od-atəş yanır
Uşağın yaş axır
yanaqlarından.
Sürünüb canavar
birdən tullanır,
Havada qan sızır
caynaqlarından.
Anası torpağa
yıxılır bu vaxt
Bu nədir, dağlarda
haydı-haraydı?
Yuxunun içində
düşünür uşaq
Kaş bu doğrudan da
yuxu olaydı.
Ana haray çəkib
"Ceyhunum" - deyir:
- Ay ana, nə oldu?
Ana, sağmısan?
Açıb qollarını
Qucmaq istəyir.
Uşaq tər içində
oyanır bu an.
Səhərdir
Gün çıxıb
Bu necə sirdi?
Uşağın bədəni
tir-tir əsirdi.
Danışmaq istəyir
tutulub dili
Bunu necə desin
öz nənəsinə?
Elə bil qırmızı
bir bulud gəlib
Qonmuşdu onların
pəncərəsinə.