Tabiat..Anaların en büyüğü sonsuz sayıda börtü böceğin,bitkinin,hayvanın anası..
Ve ödünç verdiğinde Adem (AS.) yaratılsın diye toprağından bir tutam;biliyordu Sıla-i Rahime bağrına geri döneceğini.Canı yandı ama Razıydı Anaydı.Ve Adem(AS.)kaburga kemiğinden Allah'ın tabiat anaya verdiği Yaratma( "Hayat" )sıfatını elinde bulunduracak kadını olucaktı ondan hem..İsmi aynı.ANA..
Örselenecekti O Kadın,rüzgarında üşüyecekti yediği tokadın,Şimşekler çakacaktı yaşlı gözlerinde,yağmur yağmur ağlayacaktı:Tabiat ana kadar güçlüydü ama HAK'tan REVA değildi....
Uzay Ana Evren Ana;genişleyen,büyüyen Anne karnı gibi.Galaksiler,yıldızlar doğuran..Adem oğlu çöplüğe dönüştürecekti füze,uydu artıklarıyla..Olsun Kaldırır,Çünkü O:
ANAYDI ;
SONSUZ YÜCE...VE ALLAHIN HAYAT(YARATAN)SIFATINI ELİNE VERECEK KADAR GÜVENDİĞİ VE SEVDİĞİ...
Ve rahatta olmazsın eminim;
Oradada sana bin dert,
Sorarsan neden.?
Rahat etmezsin işte
...
Susuyorum;burnum dibi selsularında
Hasretim suya içim yanıyor;
İçim yanıyorda söndürmez,söndüremez;
çağlayan seller,nehir yatakları....
Susuyorum;biliyorum çünki cevapsızdır;
Bulunduğum duruma verilecek yanıtlar...
Ama yinede tesellim;
Bilinecektir zamanın bir yerinde;
Dünya'nın bir köşesinde;
Ya başım göklerdeyken yaşam savaşında;
Ya isyan yangınımla suda,selsularının dibinde;
Nedeni verdiğim savaşın....
Susuyorumda kanmam içimin yangınına;
Yetmez burnum dibi selsuları....
Susuyorumda kanmam;
Umut etmek için atılan yalanlara...
Belliki zaman benim zamanım değil;
Belliki gülmek sevinmek yakışık durası değil...
Çamur çektikçe bedenimi;
Almak için canımı;
Ben razıyımda dünden;
Omuzlarımdaki sorumluluk bırakmaz;
Ya ben,ya ben diye inlerken...
Belliki mutluluk Bize belki ahirette nasip;
Belliki diyetide çekilesi çilemde;
Bu dünya köprüsü;
Ya üzerineden geçmeli;
Zaman denilen nehir Yatağının;
Ya dibinden sudayken,susuz;
Çöl yeri yüreğimle...
Ama yinede tesellim;
Bilinecektir zamanın bir yerinde;
Dünya'nın bir köşesinde;
Ya başım göklerdeyken yaşam savaşında;
Ya isyan yangınımla suda sel sularının dibinde;
Nedeni verdiğim savaşın....
Çok güzel resimler ve anlatım..İkinci kez anne olunca anladım ki bu dünyada anne olmanın mutluluğu kadar hiç birşey mutlu etmez bir kadını.Anladım ki dünyada eşsiz olan şey Rabbimin mucizesine ortak olmakmış.Anladım ki anne olunca annem ne kadar haklıymış.
Ozan ellerine emeklerine sağlık çok güzel duygulu ve anlamlı olmuş bu paylaşım.
Hayıflandım acaba ben annemi ne kadar anlıyorum diye.Sorgularsak kendimizi kırıyoruz istemeden de olsa..
Çok etkilendim , duygulandım okurken.. güzel yüreğine sağlık..
Teşekkürler güzel arkadaşım....deyerli paylaşım için...
emeğine yüreğine sağlık ozan çok güzeldi
Hayıflandım acaba ben annemi ne kadar anlıyorum diye.Sorgularsak kendimizi kırıyoruz istemeden de olsa..
Canım arkadaşlarım;bu unutulmuş konun peşine düşüp sırf analara olan vefanın adına terennüme edilmiş dizeleri okuduğunuza göre;içiniz anne sevgisiyle dolu,böylesi duyguları okuyup mütessir olduğunuza göre annesinin hayırlı evladı,canı gibi sevdiği kuzularısınız belliki..
Okuyan gözlerinize sağlık,duyarlılğınıza sonsuz teşekkürler Canım arkadaşım..
Hava sıcak olunca acaba nasıldır tayansiyonumu çıktı,soğuk olunca elleri kurumuşmudur,ben karnımı doyururken o açmıdır,ben uyurklen uyuyormudur daha neler neler düşünür dururum.Akar gözlerimden.Anneme ne kadar vefalı olsamda,onu hiç indirmeden sırtımda taşısamda bilirim ki asla ödeyemem hakkını.O bizi bugünlere sıcağın alnında burnundan terleri akjarak toprak kazarak,soğuk odalarda titreyerek yerleri silerek,bağır çağır inleyerek bu dünyaya getirip büyüttü.Her an kaybetme korkusu sarınca yüreğimi dayanılmaz sancılar kaplar sol yanımı.Ah derim.......
Ah Annem keşke azıcıkta kıyamadığın diğer evladın düşünse seni.O kadar çok şey varki anlatılacak.Annenin kıymeti can acıyınca kimsesiz kalınca bir şefkatli, yürek arayınca anlaşılıyor.Rabbim inşallah bana ve kardeşlerime bunlara gerek kalmadan anne ve babamın kıymetini bir ke daha hatırlatır.Tekrae bu güzel satırlarla bana bu duyguları yaşattığın bir kez daha annemin kıymetini hatırlattığın için ALLAH razı olsun...
Canım arkadaşım;Yüreği kocaman arkadaşım,yazmana göre galiba anneciğinin diğer evladı sen kadar duyarlı değil.Ve belliki sen daha çok duyarlısın anneciğine.Ama anneciğin şayet senin düşkünlüğüne göre davranıp bunu sana diğer kardeşinin hissedeceği kadar belirgin gösterirse diğer kardeşin daha kopuk ve ilgisiz kalır zannındayım.Ama şundan eminim ve şahit oldum gerek kendimden ve gerekse çevremden;bende abiblerden düşkün ve çok sevdiğim için annemi;abimler nekadar soğuk kaldıysa anneme kendi çocuklarıda o kadar soğuk kaldı abimlere;sende anneciğine düşkünlüğünün karşılığını kendi evlatlarının sevgisinden göreceksin..Bundan eminim ve hatta yemin ederim...
Tekrardan okuyan gözlerine sağlık...