Qorxunun Cəsarəti Yazısı - Qorxunun Cəsarəti Seyit Əhməd Uzun
Sultan Alparslan 27 min əsgəriylə Bizans torpaqlarında irəliləyərkən, kəşfə göndərdiyi əsgərlərdən biri önünə gəlib təlaşla:
"300 minlik düşmən ordusu bizə doğru yaxınlaşır" deyər.
Alparslan heç əhəmiyyət verməyərək belə deyər:
"Biz də onlara yaxınlaşırıq."
Qorxu hər hansı bir işi və hərəkəti etməkdən / edə bilməkdədir çəkinmə duyğusudur. Bun yanında bir təhlükə və çətinlik qarşısında duyulan narahatlıq və qayğının. Başqa bir deyişlə cəsarət nöqsanlığının.
Qorxu hər hansı bir insanın ürəyində cəsurca əsən bir küləyə çevrildiyi zaman, insanı edə biləcəyi bir gözəlliklərdən saxlayar. Bu nöqtədə qorxusunun cəsur olduğu insanlara qorxaq insan deyilir. Fərd qorxunun əfəndisi ola bilmədiyi müddətcə, qorxusunun köləsi olmağa məhkumdur. Robin Sharma bu mövzuda belə deməkdədir; Qorxu; şərtləndirilmiş bir reaksiya. Həyatı istehlak edən bir vərdiş, diqqətli olmazsan enerjini, yaradıcılığını və ruhunu asanlıqla alıb apara bilər. "
Qorxu aysberqi ürəyimizdə yakacağımız özümüzə olan inanc atəşiylə eritebilmek üçün, ilk əvvəl özümüzlə və korkumuzla yüzleşebilme cəsarətini gösterebilmeliyiz. Bu cəsarəti gösteremeyişimiz isə, qorxunun ruhumuzun bütün zərrələrinə zəbt edişinin bir göstəricisidir. Alparslan əsgərinə necə cavab verirdi: "Biz də onlara yaxınlaşırıq." Qorxunu ürəyindən sürgün etmiş bir insanı qorxudacaq heç bir şey yoxdur. Qorxunun özü, qorxulacaq şeylərdən daha təhlükəlidir. Çünki qorxulacaq şeylə qarşımızda konkret olaraq dayanarkən, qorxu mücərrəd bir ilan kimi davamlı olaraq zəhərini damarlarımıza axıtmaqdan. Ancaq bunu harada və necə etdiyini bilmədiyimiz zaman mübarizə etmə şansını və daha da əhəmiyyətlisi qalib gəlmə gücünü əsla özümüzdə görə bilmərik.
Yaxşı bir şagird olmanın önündəki maneə, müvəffəqiyyətsizlik qorxusu, yapamayacağına olan önyargısal inancdır.
Yaxşı bir yoldaş olmanın önündəki maneə, anlaşılamama qorxusudur.
Yaxşı bir amir və müdir olmanın önündəki mane mövqe və mövqe xarizmasının çalışanlar nəzdində itmə qorxusudur.
Yaxşı bir ata olmanın önündəki maneə, uşaqlarıyla yoldaş olmanın möhtərəmliyi itirdirəcəyi qorxusudur.
Yaxşı bir övlad olmanın önündəki maneə, ana ataya hörmət özünü köleleştireceği qorxusudur.
Yaxşı bir müəllim olmanın önündəki maneə isə, şagirdlərinin özünü dinlemeyeceği və ya saymayacağı qorxusudur.
Bunları təbii ki çoxalda bilərik və farklılaştırabiliriz. Amma əsli əhəmiyyətli olan insanların yaşadıqları və hiss etdikləri qorxunun üzərinə getmədən qorxunu yenemeyeceklerini bilmələridir.
"Müvəffəqiyyətsizlik, sınaq cəsarətindən məhrum olmaqdır. Çox insanla xəyalları arasında dayanan tək maneə müvəffəqiyyətsizlik qorxusudur. Müvəffəqiyyətsizlik hər hansı bir uğraşta müvəffəqiyyət üçün şərtdir." (Robin Sharma) Denemediğiniz bir işi edə bilmə şansınız yoxdur. Girişmediğiniz bir işi bacarma ehtimalınız yoxdur. Üzərinə gitmediğinizde yenebileceğiniz bir qorxun yoxdur. Bunun üçün öhdəsindən gəlməniz lazım olan hər hansı bir iş, duyğu, düşüncə və vərdişimizi yenebilmemiz üçün sınamağımız lazımdır. Korkumuzun cəsarəti, qarşısında biz də üzərinə getməsəniz, davamlı olaraq məğlubiyyətə məhkum olarıq.