Günü geceyi karıştırıyordu;
Günde birdi gecede...
Hep aynı karanlık...
Bastonu üçüncü ayaktı;
Gören tek gözü...
Babası kendi elleriyle yapmıştı;
Yeşili göremeyen oğluna...
O gün;
Ağlamaklı iliştirmişti koluna...
Güneşi çekmişti yoluna;
En büyük deniz fenerini...
Sancılı yüreğinde;
Yangınlar çıkarmıştı ağaçlar boyu...
Yok,Yok olmuyordu;
Yine aynı karanlık...
Ne yapmalı dedi ne etmeli;
Varsa çaresi sormalı bulmalı...
Sordu soruşturdu aradı;
Olmadı...
Son çareyi oğlunu,
Kaderiyle bir başına;
Bırakmakta buldu...
Ama düşe ama kalka çözmeliydi;
Hayatın körebe oyununda;
Feleğin bağladığı ;
O göz bağını...
Ben bir şiir yazdım Canım arkadaşım;Sen: Desteğin,ilgin,ayırdığın zaman,duyarlılığın,zahmetin....Görüyorsun sen daha bir emek harcamışsın ve daha bir teşekkürü hakediyorsun....Sonsuz teşekkürlerimle...
Kal oldum gecenin,hayatımın orta yerinde;
Bir gitsem dedim,bir ama nereye,yersiz yurtsuzken?
Bir Allah belamı versin dedim,
Bir yok,vermiş zaten...
Bir çöktüm kala kaldım yere;
Bir kalktım gözlerim gökyüzünde;
Bir sağıma baktım bir soluma;
Birde belki göremedim deyip;
Bir öteye baktım bir beriye;
Yok hani nerede beklediğim?
Bunca acınasılığıma,
Razı gelmeyeceğini bildiğim;
Güzel Allah'ımın;
Göndereceği O emanetçi...
Bir olsamda olurmuş diyorum;
Bu çukur,bu viran Dünya'da;
Ki biline şükürsüzlere,
Şükrün allamesi akla gele..
Bir olmasamda olurmuş diyorum;
Yok mesabesindeyim zaten;
Batmışken çilemle yarı bele...
Bir Allah belamı versin diyorum;
BİR YOK YOK VERMİŞ ZATEN DİYORUM...
Sevgili Ozan merhaba, yine ben.
Burada butun arkadaslarima yazmak zorunda oldugum gibi sana da hep mecbur hissediyorum kendimi. Senin butun siirlerinde gormus oldugum sey, aynaya bakislarim, suretim oluyor hep. Aslinda bu benim sorunum galiba. Kendimi tamamlamaya, tanimlamaya ya da yok etmeye ugrasilarim olsa gerek.
Ve sen bana, hep yardim ediyorsun.
"Bir yok, bir yok vermis zaten" dediginle, O emanetciye gulumsemelerim oluyor.
Ahirette geri istediklerim, kalabaliklardaki gorunmezligim cikiyor ortalara.
Cemrelerim, umutlarim, kiz kulesine bakislarim oluyorsun.
Anneme sarilislarim.
Ve sen bana, hep yardim ediyorsun.
Attigim taslarla tanklarin muma donusu, mezar baslarinda acilan ellerim
Boyaci cocugun elinde siftah tebessumum.
Bazen Yaradana kizmalarim.
Sukriye olup tay tay duramadigima yanmalarim.
bazen de Nezaket hanim olup "iyi bilirdik, iyi" coskusunu duymayacak kadar, vuslata olan ozlemim.
Bir tanesini bile satamadigim mendillere bakislarim. Cam onlerindeki evcilik oyunlarim.
Yokluk sofralarindaki yerimin eksikligini bir sadaka olarak isteyen avuclarim.
Zuccaciye dukkanina camdan manasiz manasiz bakislarim.
Hayata sarilislarim.
Ve sen bana hep yardim ediyorsun.
Bugun yeniden hepsini okudum Alaattin arkadasim. Yardimlarin icin cok tesekkur ederim. Kalemin ve kelamin icin iyi bak kendine, cunku lazimsin sen bana..
Canım arkadaşım;şiirlerimi o kuş çırpıntısı yüreğinde o kadar güzel harmanlamışsınki;bana iyiki yazmışım dedirtti..Okuyan gözlerin nura baksın derim hep birde varsa tek duam kabulü mümkün bundan sonra dökülecek gözyaşların sadece sevincin yüreğinde oluşturduğu coşkunluğun dışavurumu olsun...
Şiirlerime ilgin,dostluğun,güzel ahlakın beni yönlendirişlerin için sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum canım arkadaşım..şiirlerin yazılımında bir anlam bulması için birde okuyan,ona değer veren olması lazım.O anlamda sende hep var ol canım arkadaşım..Hayatta herşey o güzel yüreğince olsun...
Güneş,her sabah Dünya'nın;
Bir yarım küresine hayat verirken;
Bundan Güneş'in haberi yok.
Ben her sabah;
Sensizliğin öksüzlüğüne uyanırken;
Bundan senin haberin yok...
Haberi yoksada Güneş'in yinede;
Her çiçek,her yaprak;
Yüzünü Güneş'e döner.
Zira;
Varlığının devamı o yüzdedir..
Benimse;
Varlığıma anlam katan yüze bakamayışımdandır;
Bu ölgünlüğüm..
Kavuşamayışın,ayrılığın adıdır aşk.
Bir arada olmanın adı mutluluk.
Aşkın mekanı Cehennemdir;çöl yeri.
Cennet yar dizinin dibinde,pınar başı..
Aşk her zerrede yari görmekse;
Göremeyeninki;karanlıkta kalmaktır;
Bakabiliyor olsada,ama olmak...
Bir yarımın diğer yarısını bulmasıdır aşk.
Aksi anlamlar hep eksik...
Aşık lâldir;
Mecali yoktur yürek yangınından gevezeliğe...
Sofra başında aç kalmaktır aşk;
Hangi el tutsun lokmayı;
O cemâlden çekipte gözleri...
Sevmeyi bilmeyene aşk aptallıktır;
Hakikatini bilene abdallık..
Vuslatına ermişse;ölmek kavuşmadır.
Bilmeyene reankarnasyon;dön dolaş..
Kavuşamayışın,ayrılığın adıdır aşk.
Gez dolaş her yer çöl yeri cehennem;
Öksüzlüktür aşk;sahipsizlik.
Onun içindir;
Kavuşamayanların sahipsizliğine;
Allah'ın sahip çıkması.
Onun içindirki O yitiğin;
Leylasızlıkta;MEVLA'SINI bulması....
Yıkıldı evim,gönül ocağım.
Yel dolaşır sen kokan kucağım.
Sensizlik,sefillik dolaşır;
Çatısı göçmüş odamda...
Pencerem yok,beyaz pancurum,camım;
Ha çıktı ha çıkacak,canım.
Donuyor ayazın nefesiyle kanım;
Ölüm dolaşır dört yanım...
Evim ki komikmi acıklımı bilemedim;
Ha içerideyim ha dışarıda....Aynı soğuk..
Sen yoksun ya;
Ha yaşıyorum ha ölmüş,aynı anlamsızlık...
Gitmek kolay;birde kalmayı dene;
Hemde sensiz hemde sevgisiz..
Açık ya evimin damı,soframda aşıma;
Tuz yerine kar ekerim tatsız?
Suçlu benim korkma sen kabahtsız.
Ne derdin vardı be gafil;
Sevmek sana mı kalmış;
Yarı çıplak halinle,yetermi sanırsın seviyor olmak;
Hemde delicesine...Hemde ölürcesine...
Deliliğin tamamda;ölüşünden kime ne..?
Sayıkla sen ancak böyle;
Ne dediğinden haberin var;ne dediğin belli.
Evim ki komikmi acıklımı bilemedim;
Ha içerideyim ha dışarıda....Aynı soğuk..
Sen yoksun ya;
Cehennemi ha burada yaşıyorum;
Ha ahirette aynı pişmanlık..
Hangisidir bilmiyorum......
Sana sorucağım sen yoksun...
Sana olan tutkum ve yüreğimden söküp atamayışım;
Yada senden sökülemeyişimin nedenini...
Bir batından koptumda geldim;
Bu çileli viran mezbeleliğe;
Ama bak senden kopamıyorum..Sana tutkumdan...
Hem sen beni bırakmışken çoktan...
Sevdamızda baharlar,yazlar bitmişken çoktan;
Ben viran aklımla cemreler gözlerim....
Kaç üşümüşlüğümle beklerken seni;
Sen ufkumda batalı kaç akşam olmuş bilemedim...
Ben sende anlam bulmuşken;
Her yanım sen olmuşken;
Seni yeşerteceğim;
Kök saldığım ilk toprakta.....
Yahut seninle öleceğim;
Kuruya durduğum;
Sensizliğin susuzluğu toprakta...
Ben feleğin rüzgarında savrulurken;
Hemde isyan edipte ezasına;
Şükretmekmiş oysa gereken;
Hayat bulmakmış katlanınca cezasına...
Bazen şer sanılan;şükrün alâsıymış olması gereken;
Varılınca akıbete.
O yüzdendirki;sen kurumalıymışsınki yüreğimde;
Ben azad olupta bu viraneden,senden;
Gidebileyim Terk-i diyar eyleyip...
Ki şükredeyim;
Bittiği için soğunda üşüdüğüm;
Ufkumda sen batmış
VİRAN GECELERİM.....
Ozan yüreği güzel arkadaşımm..Epeydir yoktum ve bir hevesle geldim şiir sayfana hayal kırıklığına uğradım...Bıraktığım gibi duruyorr...İlham meleklerin gelsinn ve bizleri mahrum etme harika şiirlerinden...
Ayrıca çok tşkr.ederim anneler günü tebriğin için..Sağlıcakla kalasın...
Canım arkadaşım...Bu olabilecek en güzel,en sevindirici isteğini emir telakki ediyorum...İnşallah becerebilirsem bir kaç şiirimsi dizeler,i yazmaya çalışıvereyim..Teşekkür ederim desteğin,dostluğun için...
Yalnızlık bazen bir girdaptır
Yalnızlık kimi zaman mutluluktur
Yalnızlık bazıları için bir yaşam biçimidir
Yalnızlık kimilerimizin karabasanıdır
Ve bazen yalnızlık, ölümle eş anlamlıdır
***~~~~~~***
Umut
Umut kalbe saplanmış
Umut derde dermanmış
Umuda bel bağlanmış
Umutsuz zaten yanmış
Umut binbir ayaklı, umut Güneşte saklı
Umut edenler haklı, umut insanın hakkı
Umut insanla doğar
Umut yağmurdur yağar
Kimi gün keder olur
Kimi sevince boğar
Umut binbir ayaklı, umut Güneşte saklı
Umut edenler haklı, umut insanın hakkı
Usanma yalanlardan
Umutsuz kalanlardan
Belki denize maya
Umut et yarınlardan
Umut binbir ayaklı, umut Güneşte saklı
Umut edenler haklı, umut insanın hakkı