NarCicegi
Moderatör
11.09.2006
Yarbay
46.667
Yarbay
46.667
Hakkında
-
Konu: NarCicegi
Ona oyle demeyelimde, bir zamanlar populerdi diyelim sadece.
- Aratmadan sonra direk acmisim demekki, gozumden kacmis. Sorry bi daha olmaz adminim
Ne kıskancam 
-
Efendim?
-
Kulağımızın aşina olduğu ve duyunca heyecanlandığımız birbirinden keyifli Looney Tunes müziklerini sizin için listeledik.
Müzik hayatımızın vazgeçilmez bir parçası üstelik seyrettiğimiz çizgi filmler ile birleştiğinde mest oluyoruz kabul edelim. Siz de bazen kulağınıza gelen müziğin bir yerden tanıdık geldiğini düşünüyorsanız muhtemelen Looney Tunes’la tanışmışsınız.
Birbirinden renkli ve keyifli karakterlerinin yolculuklarına eşlik eden bazen hareketli bazen sakin notalarla dinleyenleri mest eden Looney Tunes’la özdeşleşmiş 15 klasik müzik eserini sizin için listeledik. Keyifli dinlemeler
1. Tales from the Vienna Woods, Op. 325 by Johann Strauss II (1868)
2. The Blue Danube by Johann Strauss II (1866)
3. Dance of the Comedians from The Bartered Bride by Bedrich Smetana (1866)
4. Minute Waltz in D-Flat by Frédéric Chopin (1847)
5. Morning, Noon, and Night in Vienna by Franz von Suppé (1844)
6. The Barber of Seville Overture by Gioachino Rossini (1816)
7. Beethoven’s 7th by Ludwig van Beethoven (1811-12)
8. Träumerei (“Dreaming”) by Robert Schumann (1838)
9. Largo al Factotum from The Barber of Seville by Gioachino Rossini (1816)
10. Johannes Brahms’ Hungarian Dances (1869)
11. The William Tell Overture by Gioachino Rossini (1829)
12. Hungarian Rhapsody No. 2 by Franz Liszt (1847)
13. The Overture from The Flying Dutchman by Richard Wagner (1843)
14. “Pilgrim’s Chorus” from Tannhäuser by Richard Wagner (1845)
15. Ride of the Valkyries from Die Walküre by Richard Wagner (1870)
-
Tanımı
14-16 cm, 30-33 g, kanat açıklığı 30-34 cm. Topluca, büyük gagalı ve sıklıkla yerde dolaşan bir kuştur. Tarlakuşunu andıran ötüşü vardır. Üreme döneminde kayalık zirvelerde ve genellikle 1500m.nin üzerinde bulunur. Uzaktan koyu kahve, düz bir kuş olarak görünürken yaklaşıldığında çok bariz pembe ve siyah kenarlı kanatlar, koyu renkli tepe ve çok şekilli yüz deseni ve vücut benekleri belirir. Erkeklerin kuyruk kökleri pembe ve kuyruk uçları beyazdır.Cinsler arasında belli belirsiz bir fark vardır. Giysilerinde mevsimsel değişiklik gözlenmez. gençlerinde açık kahve renk ve kanatlar pembedir.
Habitatı
Yüksek dağlardaki çıplak ve bitkiden arınmış kayalıklarda veya çakıllı yamaçlarda, bazan da seyrek ardıç ormanları bulunduran ağaçlık-çalılık alanlarda bulunur. İsrailde 1900m.nin üstündeki rakımlarda, çoğunlukla çalılara bazan da kayaların arasına yuva yapar.
Yayılışı
Türkiye'den Pakistan'ın kuzeydoğusuna kadar olan bölgenin yüksek kesimlerinde; ayrıca Fas'ta Atlas Dağları'nda dağılım gösterir. Ülkemizde Aladağlar (Adana, Kayseri, Niğde), Van Gölü, Bendimahi Narpızı, Nemrut Dağı, Erçek Gölü (Van), Tendürek Geçidi, Orta ve Batı Toroslar başta olmak üzere yüksek rakımlı yörelerimizde görülür. Temmuz 2017'te tarafımdan (A. Karataş), Ilgar Dağı (Ardahan)'da da gözlenmiştir.
Göçü
Kuzeydeki üreme bölgelerinde kısa mesafe göçmenidir. Sadece alçak rakımlara iner. Türkiyedeki alttürü kışın alçaklara iner; hatta bazen batı bölgelerinde bile dolaşır.
Popülasyonu
Türkiye-Pakistan arasındaki bölgede dağılım gösteren populasyonları, nominat alttür olan sanguineus'tan olup; Kuzeybatı Afrika'dakiler ayrı bir alttür olan alienus'tendir.
Dünyada yaklaşık 20.000 km karelik bir alanda yaşarlar. Avrupa'da 300.000 ila 910.000 üreyen çift bulunur bu da 900.000 ila 2.730.000 bireye tekabül eder.
Ses-Ötüşü
Tarlakuşunu andıran ötüşü vardır.
-
Tanımı
Keten kuşunu andırsa da az daha uzun kuyruğu ve daha küçük kafasıyla ayırd edilebilir.
Erginlerde tepe, ense, sırt ve kanatlar sarı kahverengi üzeri boyuna koyu çizgilidir.
Kanadın ortasında açık renk bir bant göze çarpar.
Genç kuşların kanat ve kuyruğunda beyaz paneller dikkat çeker. Bütün vücudu saran uzun siyah çizgili sarımsı kahverengi tüyleri ile pembe bir butu vardır. Koni biçimindeki gagası kışın sarı yazın ise gri renklidir.
Göğüs ve karın beyaz, göğüs kenarları ve gövdenin yanı sarı-kahve üzerine koyu renk çizgili, kaş çizgisi ve boğaz neredeyse portakal renktedir.
Sarı gagasının en ucu gri olup yazın bütün gaga kahve-gri bir renge dönüşür.
Erkeklerin kuyruk sokumu pembe ve her iki cinsin ayakları gri kahverengidir.
Beslenme
Ağırlıklı olarak tohumlarla beslenirlerse de böcekler de besin kaynakları arasındadır.
Biyolojisi
Yuvalarını yere ot ve çalılıkların arasına yaparlar.
Çiftler genellikle iki kez kuluçkaya yatarlar ama bu kuluçkaların başarısı besin kaynaklarının varlığına bağlıdır. Dişi yuvaya 4 ila 7 tane yumurta bırakır.
Popülasyonu
Avrupa’da 340.000 ila 1.500.000 birey yaşadığı tahmin edilmektedir.
Kafkaslarda ve Kuzeydoğu Anadoludaki alttürü C. f. brevirostristir.
Davranışları
Hareketli, gezgin ama ürkek olmayan bir türdür.
Kışın genellikle 10 bireylik gruplar halinde dolaşırlarsa da 50-60 bireylik kalabalık ve keten kuşlarıyla karışık gruplara rastlamak da mümkündür.
Ses-Ötüşü
Ötüşü keten kuşuna benzer. Çağrısı kısa ve sert bir 'yett - tviiit'
Habitatı
Otlarla kaplı kısa ağaçların olduğu yüksek ve kayalıklı yerlerde yaşarlar. Ağaçsız kır alanlar beslenme yerleridir.
Kışın daha alçak bölgelerde diğer türlerle kalabalık sürüler oluştururlar.
Üreme mevsimin dışında büyük sürüler oluşturabilirler bazen kıyılar ve tuzlu bataklıklarda diğer ispinoz ispinozlarla sürüler halinde gezinirler.
-
Tanımı
Çatal kuyruklu, kanatları ve kuyruğu beyaz çizgilidir, bu çizgiler açık kanatlar üzerinde açık renk geniş bir panel oluşturur. Kuyruğunun her iki yanında da beyaz leke vardır. Gagası ve ayakları gridir/boynuz rendidir.
Erkeğin başı gri kahverengi, alnı ve göğsü kırmızı, karın ve kuyruk sokumu beyazdır. Yaz giysisinde alın ve göğüs daha kırmızılaşır-pembeleşir. Sırtı desensiz kızıl-kahverengidir, siyahımsı kanadında beyaz panel vardır.
Dişisi zencefil rengi-kahverengidir, sırtı kahverengi ve hafif çizgili, göğsü sarımsı kahverengi ve ince çizgili, gözünün üstünde ve altında açık renk ince bir izin yer aldığı başı grimsi-kahverengi, yanak lekesi ise açık renktir. Kanat ve kuyruk tüylerinde ki beyazlık daha soluktur.
Üreme döneminde erkeğin başının üstü ve ğöğsü kıpkırmızıdır. Esaret altında başındaki kırmızı rengi muhafaza edemez.
Habitatı
Diğer ispinoz türleri kadar akrobatik olmadıkları için özellikle kışları ağaçlık ya da fundalıklarda, açık arazilerin dışında genellikle alçak çalılıklar, sık otluklarda, bol ağaçlı düzlüklerde, etrafı çitle çevrili tarım alanlarında yaşar. Ayrıca bayırlarda, park ve bahçelerde ve yoğun bitki örtüsünün bulunduğu mezarlıklarda da rastlanır.
Yayılışı
Ülkemizde uygun ortam bulduğu her yerde yaşar.
Beslenme
Ana besinleri bitki tohumlarıdır. Fakat diğer ispinozlarla karşılaştırılınca en çok omurgasız ve böcek yiyen türdür. Yetişkinler bitki taneleri, yabani hindiba, diken ve ara sıra yeşil filizleri tercih ederler. Yiyecek diyetleri sürekli olarak bitkiden tohuma değişerek sürer. Kışları diğer ispinozlarla birlikte kalabalık sürüler oluştururlar ve daha çok yerde ve alçak çalılarda beslenirler.
Göçü
Yerli bir kuştur kışın sürüler halinde gezer.
Popülasyonu
Dünyada oldukça yaygın bir tür, erişkin üreme alanı geniş (10.900.000 km 2 ) olup sayıları azalma eğilimi göstersede Cari IUCN Kırmızı Liste kategorisi düşük riskli.
Davranışları
Dişi ve erkek, birbirlerine son derece bağlıdır. Sosyal, neşeli ama sinirli de sayılabilecek bir ispinozdur. Kisin küçük gruplar oluşturarak özellikle Florya,Saka,Kiraz kuşu ve diğer tanecil kuşların bulunduğu sürülere katılırlar.
Ses-Ötüşü
Sesi hafif, cıvıltılı ve dedikodu içeren bir ‘tit-iit’ ya da ‘tiç-iç-iç’; sık sık bir ‘huuiit’. Ötüşü müzikal, değişken ve takırdamalı şakımalardan ibarettir.
-
Tanımı
Bilimsel adı Cardueluis spinus olan Karabaşlı İskete, Carduelidae familyasındandır. Erkeği açık sarı-yeşil, sırtı hafif çizgili, başlığı ve gıdısı siyah, yüzü ve göğsü parlak yeşilimsi-sarı, karnı beyazdır ve siyah ince çizgiler vardır.Siyah kanatlarında geniş ve sarı bir bant vardır. Kuyruk sokumu sarı, kuyruğu siyah, kuyruk yan panelleri sarıdır. Gagası açık renk, oldukça sivri ve üçgen biçimindedir. Dişisi daha gridir, sarısı azdır, alt tarafı mat, kanatları siyahtır ve kanat çizgisi daha dar, daha açık sarıdır. Genci gri, koyu çizgilidir, kanat çizgisi dardır. Siyah kanatlarında geniş ve sarı bir bant vardır. Kuyruk sokumu sarı, kuyruğu siyah, kuyruk yan panelleri sarıdır. Gagası açık renk, oldukça sivri ve üçgen biçimindedir. Dişisi daha gridir, sarısı azdır, alt tarafı mat, kanatları siyahtır ve kanat çizgisi daha dar, daha açık sarıdır. Genci gri, koyu çizgilidir, kanat çizgisi dardır. Siyah kanatlarında geniş ve sarı bir bant vardır. Kuyruk sokumu sarı, kuyruğu siyah, kuyruk yan panelleri sarıdır. Gagası açık renk, oldukça sivri ve üçgen biçimindedir. Dişisi daha gridir, sarısı azdır, alt tarafı mat, kanatları siyahtır ve kanat çizgisi daha dar, daha açık sarıdır. Genci gri, koyu çizgilidir, kanat çizgisi dardır.
Habitatı
Saka kuşları gibi karışık ve sık ormanları yuva yapmak için tercih eder.Kış aylarında ise ağaçlık bölgelerde ve sık ormanlıklarda rahatlıkla görülebilen bir türdür.
Yayılışı
Hazar denizinin kuzey ve doğusunda göç konuğudur.
Göç döneminde saka ve diğer ötücü kuşlar ile beraber ülkemizi ziyaret eder.
İskete popülasyonunun 19 türünün sadece 18 tanesi Amerikada yaşar.
Popülasyonu
Asya'nın bir bölümü ile Avrupa'da yaşayan bu kuşlar Türkiye'nin yalnız Karadeniz Bölgesi'nde ürer, kışın ve göç sırasındaysa hemen her yerde görülür. Sabit nüfuslar, İskoçya, Batı İrlanda, İskandinavya'nın güney kıyıları, Orta ve Kuzeydoğu Avrupa, Alpler, Pireneler, Balkanlar ve Kafkaslarda görülür. Kışın batıda Fas'a, doğuda İsrail ve Sina Yarımadası'nın kuzeyine kadar kadar yayılırlar.
Nüfus yayılımı, Avrasya topraklarında 10.000.000 km²'lik bir alanı kaplar. Avrupa nüfusları, 20.000.000 ila 36.000.000 birey arasında tahmin edilmektedir
19 İskete türünün isimleri.
1. Karabaşlı iskete (Carduelis spinus)
2. Çam isketesi (Carduelis pinus)
3. Altuni iskete, Amerika sakası (Carduelis tristes)
4. Maskeli iskete, Lawrence sakası (Carduelis lawrencei)
5. Meksika isketesi, Koyu sırtlı saka (Carduelis psaltris)
6. Siyah göğüslü iskete, Siyah başlı iskete (Carduelis notata)
7. Guatemala isketesi, Kara kasketli iskete (Carduelis atriceps)
8. Antiller isketesi (Carduelis dominicensis)
9. Venezüella isketesi. Kırmızı iskete (Carduelis cucullata)
10. Yarrell isketesi, Sarı yüzlü iskete (Carduelis yarrellii)
11. Macellan isketesi, Kukuletalı iskete (Carduelis magellanica)
12. And isketesi (Carduelis spinescens)
13. Zeytuni iskete (Carduelis olivacea)
14. Safran isketesi (Carduelis siemiradzkii)
15. Sarı karınlı iskete (Carduelis xanthogastra)
16. Sarı sağrılı iskete (Carduelis uropygialis)
17. Siyah iskete (Carduelis atrata)
18. Kalın gagalı iskete (Carduelis crassirostris)
19. Sakallı iskete, Kara çeneli iskete (Carduelis barbata)
Davranışları
Genel olarak davranışlarında bir sertlik gözlenmez kendi kadar olan kuşlar arasında en uysal olanı denebilir.
Karabaşlı isketelerin çftleşmeve yumurtlama dönemi Mayıs Haziran aylarında başlar.
Bu süre zarfında bir veya iki kez yumurtlayabilirler.
Erkekler ,dişiye kanatlarını yarım açarak ve tüylerini dikleştirerek peşlerinden takip ederek çiftleşme gerçekleşene kadar kur yaparlar.
Minik yuvalarını bir ladinin tepe dalları arasına kurarlar.
Dişi ve erkek ortaklaşa kase şeklindeki yuvalarını kuru dallar,kuru otlar,kıl,kök parçaları ,tüyler ve yosun ile örerler.Yuvanın içini de yine kıl,kök lifleri ve yosun parçaları ile döşerler.
Dişi 4 ila 6 adet açık mor veya kızıl lekeli açık renkli yumurtanın üzerinde 12-14 gün kuluçkaya yatar.
Yavrular yumurtadan çıktıktan sonra 13-15 gün ebevynleri tarafından küçük böceklerle beslenir.
Gençlerin giysileri,dişilerin yıkanarak solmuş gibi görünen gri renkli giysisi gibi ve kahverengi çizgilidir.
Karabaşlı isketeler, türleri risk altında olmayan türler sınıfındadır.
Ses-Ötüşü
Temas seslenişi: Islıklı, biri pesleşen diğeri tizleşen benzer iki heceden oluşur, tilö ve tlüi; uçuş halindeki kümelerde bunlar birbirine karışırlar. Uçuş ya da beslenme halindeki kuşlar boğuk ve krepitan bir tetete sesi çıkarırlar. Ötüşü: Akışkan bir cıvıltı ve tril dizisiyle taklitlerden oluşur; ara ara bu dizi, uzayan titreşik seslerle bölünür.
-
Tanımı
Küçük iskete ufak, kısa gagalı ve Avrupa’da bulunan en küçük ispinozdur. Erkeğinin üstü ve göğüs yanları çizgili altı beyazımsıdır. Başı, kuyruk sokumu ve göğsü parlak sarıdır. Kaş çizgisi belirgin ve sarı renktedir. Ense, yanaklar, sırt ve kanat tüyleri yeşil sarıdır. Dişisi daha donuk renkli ve kahverengi tonlardadır. Kuyruk çatalı derin, gaga gri ve ayaklar açık kahve ten rengindedir. Gençleri sarı kahverengi tonlarda ve çok çizgilidir.
Habitatı
Yarı açık,alçak boylu vegetasyonlu alanların böldüğü,gevşek ağaç ve çalı gruplarının bulunduğu alanlarda ürer.Sakanın aksine insanların oluşturduğu kültür arazilerine ihtiyacı vardır.Kültür takipçisi olarak,park ve bahçelerde,mezarlıklarda,istasyon ve endüstri alanlarında,meyve bahçelerinde ve üzüm bağlarında ve hatta villa bahçelerinde bulunurlar.
Yayılışı
Ülkemizde Torosların yüksek yerlerinde, marmara, Batı ve Orta Karadeniz ile Orta Anadolu’nun kuzeyinde kuluçkaya yatarlar. Diğer bölgelerde gezici bir türdür. *Küçük isketemiz Kuzey, Batı ve Güneydeki tüm dağlık yörelerde yerli bir kuşumuzdur.*
Beslenme
Tohumlar, yabani ot tohumları, huş ve kızılağaç taneleri, diken tohumları ve tomurcuklar başlıca besin kaynaklarıdır. Üreme döneminde sineklerle de beslenirler.
Biyolojisi
Dişi yuvayı ağaçlara veya açıklık bir yerde bulunan çalılıklara, fundalıklara yapar.Kase şeklinde muntazam yuvası saplar, kökler ve yosunlardan yapılıp içi tüy ve kıllarla döşenir. Kuluçkaya dişi kuş yatar. Yumurtalar pürüzsüz, parlak uçuk mavi renklerde ve üzeri mor beneklidir. Yumurtadan çıkan yavrular her iki eş tarafından beslenir.
Göçü
Güney Avrupa, Kuzey Batı Afrika ve Ülkemizin güneyi ve batısında yerleşik olarak bulunurlar. Bu türün göçmenleri yazları Avrupa ve ülkemizin kuzey bölgelerinde kuluçkaya yatarlar, kışı Kuzey Doğu Afrika ve Doğu Akdeniz kıyı şeridinde geçirirler.
Popülasyonu
Avrupa’da 17 ila 40 milyon birey yaşadığı tahmin edilmektedir.
Davranışları
Davranışları Üreme mevsimi dışında sürüler halinde ve bazen diğer ispinozlarla karışık halde gezerler. Genellikle yerlerde serçeler gibi dolaşır veya otların üzerinde gezinirler. İnsanlardan fazla ürkmezler. İspanya, İtalya ve Yunanistan gibi bazı güney Avrupa ülkelerinde kafes kuşu olarak beslenirler.
Ses-Ötüşü
Çağrısı cam kırıklarının ezilme sesini andıran cıvıldama notaları ve ötüşü bunun daha uzun versiyonudur. Zir’r’r’r’rl
Alarma sesi tü-i
-
Araştırmalar, Afrika’da hastalık, kısırlık ve hatta hayvanın neslinin tükenmesine yol açabilen, soy içi çiftleşmeden kaynaklanan genetik mutasyonlar sebebiyle lekeli ve altın kürklü zebralar gözlemlendiğini ortaya koyuyor.
Zebralar siyah ve beyaz çizgileriyle tanınırlar, ancak birkaç yıldan fazla bir süredir bilim adamları bazı hayvanların lekeler, garip desenler ve hatta altın rengi tüyler taşıdığını fark ettiler.
Genellikle genetik mutasyonların neden olduğu bu tür değişiklikler memelilerde nadiren gözlemlenir ve bu da zebraların değişmesine neden olan yeni bir çalışmayı harekete geçirmiştir.
Ekip, Afrika’daki dokuz ulusal parkta yaşayan ve yedisi tuhaf kürklü olmak üzere 140 zebrada DNA testi gerçekleştirdi.
Araştırmacılar, akraba çiftleşmenin bir sonucu olarak izole edilmiş popülasyonların anormal desenler ürettiğini buldu.
Genetik çeşitlilik eksikliği genetik kusurlara, hastalıklara ve kısırlığa yol açabilir ve bu da sonuçta zebraların neslinin tükenmesine neden olabilir.
Zebralar türleri en az tehdit altında olanlardandır; ancak popülasyonları 2002’den bu yana yüzde 25’lik bir düşüş gördü.
Ve bu süre zarfında, uzmanlar ve korumacılar aralarında anormal şerit desenleri gözlemlediler, ancak bunun yer veya genetikle ilgili olup olmadığından emin değillerdi.
National Geographic’e göre , yaklaşık 500.000 zebra, Afrika’da çit, yol ve bina inşa etmek gibi insani gelişmenin neden olduğu habitat parçalanmasından etkilendi.
Bu, hayvanları daha küçük alanlara zorlamak ve onların genetik çeşitliliği için önemli olan farklı sürülerle göç etmelerini engelliyor.
Zebraların ünlü çizgileri, açık düzlükte dolaşırken kamuflaj gibi davranacak şekilde tasarlanmıştır; ancak tuhaf desenlerle doğanlar öne çıkar ve avcılara daha açıktır.
Ancak araştırmacılar, hayvanın genetik sağlığı konusunda daha fazla endişe duyuyor ve bu da yeni bir zebra alt türü ile sonuçlanabilir.
Genetik çeşitlilik eksikliği aynı zamanda genetik kusurlara, hastalığa ve nihayetinde kısırlığa yol açarak onların neslinin tükenmesine neden olabilir.
Pretoria’daki Güney Afrika Ulusal Biyoçeşitlilik Enstitüsünde yaban hayatı genetiği üzerine çalışan Desire Dalton, National Geographic’e bunun yüzlerce başka zebrayı mahvedebileceğini söyledi.
Esaret altındaki insanlarda ve hayvanlarda aynı soydan çiftleşme bulunmuştur, bu da deformitelere ve hastalığa neden olur.
Zebraların genetik yapısını değiştirmenin yanı sıra, zürafalar için de aynı durum bulundu.
Bu ayın başlarında, Zürafa Koruma Vakfı ve Smithsonian Koruma Biyoloji Enstitüsü tarafından zürafalarda bulunan ve her ikisi de esaret altındaki ebeveynlerden doğan cücelikle ilgili bir çalışma yayınlandı.
Ekip, daha küçük zürafaların benzerlerinden daha kısa bacaklara, özellikle daha kısa yarıçap ve metakarpal kemiklere sahip olduğunu buldu.
Ayrıca farklı derecelerde kısaltılmış ön uzuvlar sergilediler ve farklı boyun uzunluklarına sahiptiler.
-
Tanımı
Saka kuşu (carduelis carduelis, european goldfinch eng.)
ispinozgiller familyasından taneci, ötücü bir kuş türüdür.
En iyi bilinen ötücü kuşlardandır.
Yüzün ön kısmında kırmızı renkli maske , kanat teleklerinin yanlarındaki sarı şerit ve göz ve başın üstünden boyun altına kadar uzanan siyah bir atkı bulunur.
Vücut kahve tonlarında tüylerle bezenmiştir, kanat telekleri siyah ve üstünde beyaz benekler mevcuttur, kuyruk yine siyah ve uç kısmında 4-6 adet beyaz benek(badem)bulunur,
karın altı beyazdır,renk ana hatları ile böyle olmakla beraber mevsim cins ve beslenme rejimine göre değişiklik gösterebilir.
Gencinin başı ve sırtı gri üzerine çizgilidir.
Erkek ve dişisi ilk bakışta aynı görünür.
Ancak erkeğin başındaki kırmızı renk daha geniş bir alana dağılır ve gözlerin arkasına kadar uzanır.
Erkekler dişilerden hafifçe daha büyüktür ve gagaları daha sivridir.
Dişilerin kanatları ve butları daha kahverengidir ve kanatlarında ki sarı işaretler daha soluk ve daha dardır.
Her iki cinste öter ancak erkeklerin şarkısı daha uzun ve güzeldir.
Kesin bir yol ise kanadın dış bölgesinin erkekte siyah dişide kahverengi olması ile ayırım yapılır.
kara başlı isketenin gencinden kuyruğunda sarının olmamasıyla ayrılır.
Uçuşu hareketli ve dalgalıdır.
Habitatı
Otsu bitkilerin zengin olduğu ağaçlık alanlar, bozkırlar, orman açıklıkları, fundalıklar, makilikler, Sibirya stepleri, dikenlik açık alanlar, akarsu başları, bahçeler ve köylerde yaşar.
Kışın şehir parklarında da görülebilir.
Yayılışı
Batı Avrupa, Anadolu, Afrika'nın kuzeybatısı ve Mezopotamya ile Hazar Denizi'nin güneyinde yılın her dönemi görülür.
Ortadoğu ve İran civarında kış mevsiminde görülür.
Rusya`nın batısında ve orta kesimlerinde ise sadece yaz mevsiminde görülmektedir.
Hazar denizinin kuzey ve doğusunda ise göç konuğudur.
Ülkemizde Trakya Bölgesi'nde Balcanica alttürü de görülmektedir.
Beslenme
Senelik bitki türlerinin tohumları, çeşitli meyveler, küçük böcek larvaları(seyrek), devedikeni tohumu, karahindiba başta olmak üzere yeşillikler,
darılar, tarakotu tohumu, keten tohumu, ayçiçeği, şalgam tohumu, hububat tohumları, yeşil bitkiler...
Ozellikle dikenli bitkilerin yağlı ve yüksek protein içeren tohumları ile beslenir.
Temel olarak taneci gaga yapısına sahiptir.
Özellikle sonbaharda devedikenleri gibi yüksek ve otsu bitkilerin tohumlarıyla beslenmeyi sever.
Biyolojisi
Dört defaya kadar yavru verebilirler.
Fincan büyüklüğündeki yuvalarını, ağaçların ulaşılması güç dallarının yapraklarının arasına ustalıkla gizlerler.
Çoğunlukla hepsinden yavru çıkan 3-7 adet arası (genel olarak 3-5) yumurta yapar.
Sadece dişi kuşun kuluçkaya yatmasıyla 14. günde yavrular yumurtadan çıkar .
Yavrular yumurtadan çıktıktan 15 gün sonra yuvadan uçar .
Yavruların ilk başta yüz alın ve ense tüyleri boz renklidir.
Ancak ilk tülüz (tüy değiştirme) döneminde normal rengini alır.
Göçü
Genel bir göç hareketi göstermemekle birlikte soğuk iklimlerden sıcağa doğru göç hareketleri yaparlar.
Popülasyonu
Avrupa ve Güney İskandinavya'da 10 milyon çift civarında oldukları tahmin edilmektedir.
Davranışları
Köylerdeki çeşmelerin akıp giden sularının civarını, bulundukları ortamlardaki su birikintilerini çok severler.
Üreme dönemi dışında genel olarak gruplar halinde gezinirler.
Ses-Ötüşü
Uçuş sesi berrak ve tatlı bir "tsvit vit vit". Ötüşü sesinin çeşitlemelerinden oluşur.
Bunun dışındaki sesi "giiz".
-
Tanımı
İri ve yeşil bir ispinozdur; gagası açık pembe, el teleklerinin kenarları, kuyruk sokumu ve kuyruk dış teleklerinin kökü sarıdır. Dişisinde yeşilin yerini grimsi kahverengi alır. Genci çizgilidir, sarı kanat paneli ile ayırt edilir.
Floryaların erkekleri dişilerinden daha iri renkleri daha göz alıcıdır. Dişi ve genç kuşlar daha soluktur ve kahverengi tonlar hakimdir. Gagası kalın ve koni biçimindedir. Ötüşleri de oldukça güzel ve cıvıltılıdır. Erkeğin "kelebek" gösteri uçuşu vardır.
Habitatı
Seyrek ormanlar, zeytin ve meyve bahçeleri, yüksek ağaçların bulunduğu bahçeler ve parklarda yaşar, kışın diğer ispinozlarla karışık sürüler oluşturur.
Yayılışı
Floryalar, Avrupa, Kuzey Afrika ve Güneybatı Asya'da yaygın olarak dağılmıştır. Yeni Zelanda'ya kadar gözlemlenmiştir. Türkiye’de yıl boyu görülür.
Beslenme
Floryalar, esas olarak ayçiçeği tohumları ile beslenir, ancak aynı zamanda yuvalama sırasında çeşitli bitkilerden, tomurcuklardan, meyvelerden ve böceklerden de beslenir.
Biyolojisi
Üreme mevsimi, Nisan ayının ikinci yarısında başlayıp Ağustos ayına kadar devam eden ilkbaharda, genç uçmaları ise Ağustos ayının sonlarında gerçekleşir.
Floryalar, genellikle tek başına yuva yapar, ancak bazen her birinin kendi küçük alanını savunduğu gevşek koloniler oluşturabilir. Yuva, bitkiler, çalılar, tırmanan bitkiler, yapraklı küçük çalılar, şehirlerin içindeki park ve bahçelerde bulunan orta büyüklükteki ağaçlarda veya çevredeki kırsal alanlarda gizlidir.
Yuva genellikle orta yükseklikte bir çataldadır. Kuru ot ve yosunlardan oluşan hacimli bir yuvadır. İç kısım bitkisel lifler, kökler, kıllar, tüyler ve yün ile kaplanmıştır.
Dişi, kırmızımsı veya morumsu lekelerle açık mavi veya kremsi beyaz 4-6 parlak yumurta bırakır. Kuluçka dönemi boyunca erkek tarafından beslenen dişi tarafından sağlanan yaklaşık 13 ila 14 gün sürer.
Doğumda civcivler kalın ve uzun grimsi beyaz tüylerle kaplıdır. İlk birkaç gün her iki ebeveyn tarafından böcek larvaları ile beslenirler. Ebeveynler daha sonra tohumlardan oluşan sarımsı bir macunu sık sık kusarlar.
Yuvayı 13 gün sonra terk ederler ancak henüz uçmazlar ancak genel olarak 16-18 günde yuvadan ayrılırlar ve çırpınabilirler.
Bu tür, yılda iki ila üç yavru üretir.
Ses-Ötüşü
Ötüşü birkaç cümlenin karışık tekrarından oluşur. Üreme döneminde bir ağacın tepesinden genizden gelen “cviuuuu” ve “cibicibici” duyulur. Uçuş sesi tok ve kısadır, ketenkuşuna benzer ayrıca kanaryaya benzer bir “tsuiit” sesi vardır.
